การวิเคราะห์องค์ประกอบการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี

ผู้แต่ง

  • ฐานิตา อุบล มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม
  • พิชญาภา ยืนยาว มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม
  • ธีรวุธ ธาดาตันติโชค มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม

คำสำคัญ:

การบริหารความขัดแย้ง, ผู้บริหารสถานศึกษา, ศตวรรษที่ 21

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 ดำเนินการวิจัยแบบผสานวิธี ประกอบด้วยวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยเชิงปริมาณ สำหรับวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบด้วย การสัมภาษณ์เชิงลึก และประเมินความถูกต้อง เหมาะสม เป็นไปได้ และสามารถนำไปใช้ประโยชน์ ผู้ให้ข้อมูล ประกอบด้วย ผู้บริหารสถานศึกษา ครู และนักวิชาการ/ศึกษานิเทศก์ จำนวน 6 คน ได้มาด้วยวิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก และแบบตรวจสอบรายการ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ และวิเคราะห์เนื้อหา  สำหรับวิธีการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ ได้แก่ สถานศึกษาของรัฐ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี จำนวน 196 แห่ง ผู้ให้ข้อมูล ประกอบด้วย ผู้บริหารสถานศึกษา และครู จำนวน 784 คน โดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นตามสัดส่วนกระจายตามอำเภอ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามที่สร้างขึ้นโดยผู้วิจัย สถิติที่ใช้ คือ การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ สกัดองค์ประกอบด้วยวิธีองค์ประกอบหลักและหมุนแกนองค์ประกอบแบบมุมฉากด้วยวิธีแวร์ริแมกซ์

        ผลการวิจัยพบว่าองค์ประกอบการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 มี 5 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) การบริหารความขัดแย้งแบบแก้ปัญหา 2) การบริหารความขัดแย้งแบบหลีกเลี่ยง 3) การบริหารความขัดแย้งแบบร่วมมือ 4) การบริหารความขัดแย้งแบบมุ่งเป้าหมายเดียวกัน และ 5) การบริหารความขัดแย้งแบบขยายทรัพยากร โดยมีค่าน้ำหนักองค์ประกอบมาตรฐานอยู่ระหว่าง 0.594-0.980 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ทุกองค์ประกอบสามารถร่วมกันอธิบายองค์ประกอบการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 ได้ร้อยละ 69.137 ซึ่งมีความเหมาะสม ถูกต้อง เป็นไปได้ และสามารถนำไปใช้ประโยชน์ในการกำหนดองค์ประกอบการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 ได้

References

จิตติรัตน์ แสงเลิศอุทัย. (2557). วิธีวิทยากรวิจัยทางการศึกษา. นครปฐม: คณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.

ชัชากร คัชมาตย์. (2564). ความขัดแย้งระหว่างบุคคลและความขัดแย้งภายในองค์การที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของสมาชิกกลุ่มวิสาหกิจชุมชน ในเขตตำบลท่าพล จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. 11(1): 155-167.

ยุทธ ไกยวรรณ์. (2556). การวิเคราะห์สถิติหลายตัวแปรสำหรับงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุทธญาณ์ ใจซื่อ. (2562). รูปแบบการบริหารความขัดแย้งตามแนวความคิดใหม่ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร. 14(1): 267-270.

สุภมาส อังศุโชติ และคณะ. (2557). The use of factor analysis for instrument development in behavioral sciences. สำนักทะเบียนและวัดผล มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สุวิทย์ บัวกอง. (2559). การบริหารความขัดแย้งในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน กลุ่มโรงเรียนดงขุย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการ บริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย วิทยาลัยนครราชสีมา.

สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติพ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.

อภิรดี พลีน้อย. (2555). การพัฒนาการจัดการความขัดแย้งในชุมชน โดยใช้กระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทชุมชนโดยอาสาสมัครไกล่เกลี่ยข้อพิพาทชุมชน. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์. 2(2): 47-48.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2023-12-22