ศึกษารูปแบบอักษรจารึกในคัมภีร์บาลีใบลานอักษรสิงหล พม่า ธรรมล้านนา และขอม

ศึกษารูปแบบอักษรจารึกในคัมภีร์บาลีใบลาน อักษรสิงหล พม่า ธรรมล้านนา และขอม

ผู้แต่ง

  • Montchai Srithep มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

คัมภีร์บาลีใบลาน พระไตรปิฎกบาลี อักษรจารึก สายอักษร

บทคัดย่อ

ดุษฎีนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาความเป็นมาและคุณลักษณะของคัมภีร์บาลีใบลานอักษรสิงหล พม่า ธรรมล้านนาและขอม 2) เพื่อศึกษารูปแบบของอักษรจารึกคัมภีร์บาลีใบลาน         อักษรสิงหล พม่า ธรรมล้านนาและขอม 3) เพื่อเสนออักษรคู่เหมือนของอักษรจารึกบาลีใบลานอักษรสิงหล พม่า  ธรรมล้านนา และขอมเพื่อแก้ปัญหาความสับสนในการปริวรรต การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาข้อมูลปฐมภูมิที่เป็นคัมภีร์พระไตรปิฎกบาลีใบลานพระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค 4 สายอักษร             จำนวน 16 ฉบับ ที่มีอายุระหว่าง 200-400 ปี

ผลการวิจัยพบว่า

1) คัมภีร์บาลีใบลานมีความเป็นมาที่หลากหลายตามสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในประเทศนั้น ๆ จารขึ้นเพื่อการฟื้นฟู ทำนุบำรุง เผยแผ่และรักษาคำสอนของพระพุทธศาสนา รวมทั้งมีคุณลักษณะทางกายภาพ              ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของแต่ละสายอักษร เช่น ลักษณะการใช้ผ้าห่อคัมภีร์ ลวดลายบนไม้ประกับ ขนาด           ของหน้าลาน จำนวนบรรทัดในการจารอักษร ลำดับเลขอังกาเครื่องหมายต่าง ๆ เป็นต้น

2) อักษรจารึกใบลานบาลีมีสระ8 ตัวแบ่งเป็นสระลอยและสระจม สระลอยทั้ง 4 สายอักษร            จะมีรูปแบบที่ตายตัวไม่เปลี่ยนแปลง ส่วนสระจมมีหลายรูปแบบได้ตามลักษณะของปลายเส้นของพยัญชนะ พยัญชนะมีทั้งหมด 41 ตัว แบ่งเป็นพยัญชนะต้น และพยัญชนะตัวสะกดพยัญชนะต้นบางตัวเมื่อผสม               กับสระแล้วจะเปลี่ยนแปลงรูปแบบไปจากเดิมเพื่อมิให้มีรูปแบบซ้ำกับอักษรตัวอื่น การเขียนพยัญชนะตัวตามในอักษรพม่า อักษรธรรมล้านนา และอักษรขอม มีวิธีการเขียนเหมือนกันคือเขียนด้วยพยัญชนะตัวเชิง           โดยที่อักษรขอมใช้พยัญชนะตัวเต็มเป็นพยัญชนะตัวเชิงแล้วยังมีลักษณะอื่น ๆ เช่น ตัดเฉพาะศก                    ของพยัญชนะตัวเต็มออก ใช้เฉพาะกึ่งหนึ่งของพยัญชนะตัวเต็ม หรือเปลี่ยนรูปพยัญชนะเพื่อใช้เป็นพยัญชนะ  ตัวเชิง ส่วนอักษรสิงหลไม่มีการใช้พยัญชนะตัวเชิง เนื่องจากอักษรสิงหลจะเขียนพยัญชนะตัวตามติดกันกับพยัญชนะตัวต้น

3) เพื่อเสนออักษรคู่เหมือนของอักษรจารึกบาลีใบลานอักษรสิงหล พม่า  ธรรมล้านนา และขอม   เพื่อแก้ปัญหาความสับสนในการปริวรรต พบว่า อักษรคู่เหมือนที่สามารถสร้างความสับสนในการปริวรรตคัมภีร์บาลีใบลานทั้ง 4 สายอักษร มีจำนวนทั้งสิ้น 91 คู่ โดยมีคู่ที่ซ้ำกันในระหว่างสายอักษรจำนวน 6 คู่         และสายอักษรที่มีการซ้ำกันมากที่สุดคืออักษรพม่าซึ่งซ้ำกับสายอักษรอื่นครบทั้ง 6 คู่ ผลจากวิจัยนี้ทำให้ทราบว่า การปริวรรตคัมภีร์บาลีใบลานจะต้องใช้คัมภีร์บาลีใบลานมากกว่า 2 สายอักษรจึงจะสามารถแก้ไขปัญหา     ความสับสนของอักษรคู่เหมือน และทำให้สามารถตัดสินใจเลือกคำศัพท์ที่ถูกต้องที่สุดได้ง่ายขึ้นอีกด้วย

 

เอกสารอ้างอิง

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2535). สุตฺตนฺตปิฎก องฺคุตฺตรนิกาย เอกกนิปาตปาลิ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2541). มหาวํโส (ทุติโย ภาโค). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์วิญญาณ.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2540). มหาวํโส (ปฐโม ภาโค). กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์วิญญาณ.

มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2536). พระสูตรและอรรถกถาแปล เล่มที่ 43 ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่มที่ 1 ภาคที่ 2 ตอนที่ 4. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.

มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2544). บาลีไวยากรณ์ อักขรวิธี ภาคที่ 1 สมัญญาภิธานและสนธิ. พิมพ์ครั้งที่ 38. กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.

พระพุทธโฆสาจารย์. (2502). ญาโณทยปกรณ์ ฉบับงานสมโภชสุพรรณบัฏ สมเด็จพระพุฒาจารย์ อุปเสณมหาเถระ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การรถไฟ.

Jong J.W. de. (1987). A Brief History of Buddhist Studies in Europe and America. 2nd Edition. Delhi: Sri Satguru Publications.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-12-02

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย