ศึกษาความเชื่อเรื่องบุญ - บาป ของนักศึกษามหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย ภาคพิเศษ

ผู้แต่ง

  • พระครูสิริธรรมนิเทศ, ผศ.ดร. ไชยเชษฐ์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
  • พระครูพิศิษฏ์ธรรมนิเทศ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
  • พระสมชัย, ดร. โอดคำดี มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

ความเชื่อ, บุญ/บาป, นักศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยทุกครั้งจะกลับมาเพื่อ 1) เพื่อศึกษาความเชื่อเรื่องบุญ-บาป ของนักศึกษามหาวิทยาลัยมหากุฏราชวิทยาลัย ปีที่ศึกษาและสถานภาพครอบครัว และ 3) เพื่อนำเสนอในที่นี้และแนวทางแก้ไขการศึกษาความเชื่อเรื่องบุญ-บาปเป็นการวิจัยเชิงสำรวจกลุ่มตัวอย่างผู้ตรวจสอบการศึกษาวิจัยโดยแบ่งตามหลักเกณฑ์จำนวน 152 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างไว้ด้วย สูตรของยามาเน่และใช้วิธีสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิจำนวน 109 คนเครื่องมือช่วยให้ทำการวิจัยเป็นผู้ช่วยนักวิเคราะห์ข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยให้ค่าที่จะช่วยให้ตอบสนองความต้องการส่วนสำหรับมาตรฐาน การวิจัยพบว่า 1. เนื่องจากมหาวิทยาลัยมหากุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย ภาควิชาพิเศษมีความเชื่อเรื่องบุญ – บาปโดยภาพเหล่านั้น 2 แง่มุมมีความเชื่อหลายประการ 4. 00 ทำตามข้อกำหนดเป็นรายด้านโดยไม่ได้เลยจากด้านที่มีมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เมื่อพิจารณาจากด้านที่มีสูงสุดคือ ด้านอกุศลกรรม หรือ บาป มีความเชื่ออย่างมากที่จะต้องทำ 4.00 และรองลง มาคือด้านกุศลกรรมหรือบุญ 2. ผลการทดสอบต่อจากนี้จะต้องมีอายุขัยและสถานภาพครอบครัวต่างกันที่มีความเชื่อเรื่องบุญ – โทษโดยคู่กรณี 2 ฝ่าย ไม่เหมือนกันกับชั้นปีการศึกษาที่แตกต่างกันมีความเชื่อเรื่องบุญ – ลงโทษซึ่งกันและกันและผู้ที่ศึกษาชั้นปีที่ต่างกันมีความเชื่อเรื่องบุญ - ไถ่บาปให้ได้กุศลกรรมหรือบุญและด้านอกุศลกรรมหรือบาปซึ่งกันและกัน สำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 3.

เอกสารอ้างอิง

กรมการศาสนา. (2500). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์กรมการศาสนา.

กรีสุดา เฑียรทอง. (2524). “การศึกษาเปรียบเทียบความเชื่อเรื่องบุญและบาปในพระพุทธศาสนาและคริสต์ศาสนา และผลของความเชื่อมั่นนั้นที่มีผลต่อวิถีของการดำเนินชีวิตของพุทธศาสนิกชนและคริสต์ศาสนิกชน : ศึกษาเฉพาะกรณี ตำบลสำเภาล่ม อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา”. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศาสนาเปรียบเทียบ. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหิดล.

ดนัย จันทร์ฉาย. (2550). ในหลวงในรอยธรรม. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ DMG Books.

พระธรรมปิฎก. (ป.อ. ปยุตฺโต). (2538). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 8 กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาอดิเรก สีตวรานุกูล. (2552). “พฤติกรรมของพระสอนศีลธรรมในโรงเรียน ในการส่งเสริมให้นักเรียนปฏิบัติตามหลักศีล 5”. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาชุมชน. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ภัทรา บุญสุยา. (2545). “การศึกษาเปรียบเทียบความเชื่อเรื่องบุญ-บาปตามกฎแห่งกรรมในพระพุทธศาสนาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 สังกัดกรมสามัญศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ สหวิทยาเขตหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา”. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาไทยคดีศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยทักษิณ.

สุชีพ ปุญญานุภาพ. (2516). คุณลักษณะพิเศษแห่งพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์คุรุสภา.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-06-20

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย