ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารจัดการของผู้ประกอบการ ในเขตนิคมอุตสาหกรรมบางปู จังหวัดสมุทรปราการ
คำสำคัญ:
ปัจจัย, ความสำเร็จ, การบริหารจัดการบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับความสำเร็จในการบริหารจัดการของ ผู้ประกอบการในเขตนิคม อุตสาหกรรมบางปู จังหวัดสมุทรปราการ 2) เพื่อเปรียบเทียบความสำเร็จในการบริหารจัดการของผู้ประกอบการในเขตนิคม อุตสาหกรรมบางปู จังหวัดสมุทรปราการ ตามปัจจัยส่วนบุคคลของผู้ประกอบการ 3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารจัดการของผู้ประกอบการในเขต นิคมอุตสาหกรรมบางปู จังหวัดสมุทรปราการ เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากร คือ ผู้ประกอบการในเขตนิคมอุตสาหกรรมบางปู จังหวัดสมุทรปราการ จำนวน 1,198 ราย โดยกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่าง โดยวิธีการคำนวณของทาโร่ ยามาเน่ ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 300 คน แล้วสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที วิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ด้วยวิธีแบบคัดเลือกเข้า
ผลการศึกษาพบว่า 1) ความสำเร็จของผู้ประกอบการเกี่ยวกับการบริหารทรัพยากรมนุษย์ขององค์การ ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ผู้ประกอบการให้ระดับความสำเร็จในระดับมากทุกด้าน โดย ผู้ประกอบการมีระดับความสำเร็จในด้านการจัดการความรู้ มากเป็นอันดับแรก รองลงมา ได้แก่ ด้านความเชื่ออำนาจควบคุมตนเอง และด้านการประเมินผลการปฏิบัติงาน 2) ผู้ประกอบการในนิคมอุตสาหกรรมบางปูที่มีเพศ ระดับการศึกษา สถานภาพการสมรส ระยะเวลาในการปฏิบัติงาน และ รายได้เฉลี่ยต่างกันส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารจัดการแตกต่างกัน ยกเว้น ผู้ประกอบการในนิคมอุตสาหกรรมบางปูที่มีอายุต่างกันส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารจัดการแตกต่างกัน 3) การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารจัดการของผู้ประกอบการในเขต นิคมอุตสาหกรรมบางปู พบว่า ด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์ขององค์กร และการบริหารจัดการองค์กรส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารจัดการ โดยสามารถทำนายความแปรปรวนได้ในระดับร้อยละ 41.5 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01 และ พบว่าปัจจัยที่สำคัญที่สุด คือ การบริหารทรัพยากรมนุษย์ขององค์กรส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารจัดการของผู้ประกอบการมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
การนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย (กนอ.), สืบค้นวันที่ 10 มิถุนายน 2563. เข้าถึงได้จาก: https://www.egov. go.th/th/government-agency/72/
ชานนท์ มหาสิงห์ จอมขวัญ สุวรรณรักษ์ และวิชัย เจริญธรรมานนท์. (2563). ปัจจัยความสำเร็จของผู้ประกอบการร้านอาหารขนาดกลางที่มีสาขาเครือข่ายในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. 3(3), 81-99.
ธันย์ชนก ธิติพงศ์วิวัฒน์. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการปฏิบัติงานของพนักงานการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย สำนักงานใหญ่. ปริญญานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. สาขาการจัดการ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
ธาริณี สุโคตร. (2562). การบริหารโดย Balanced Scorecard. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย. 1(3), 47-56.
ประเทืองทิพย์ สุกุมลจันทร์. (2559). การพัฒนาตัวแบบประสิทธิผลของโรงเรียนมัธยมศึกษาในโครงการหนึ่งอำเภอ หนึ่งโรงเรียนในฝัน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. 6(2), 142-154.
ภัทรเวช ธาราเวชรักษ์ และทองแท่ง ทองลิ่ม. (2563). สภาวะแวดล้อมมหภาคของอุตสาหกรรม อิเล็กทรอนิกส์ไทยภายใต้ยุทธศาสตร์การพัฒนาอุตสาหกรรมไทย 4.0. วารสารวิทยาศาสตร และเทคโนโลยี. 28(8), 1490-1500.
วิชุดา จิวประพันธ์. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการปฏิบัติงานของพนักงานศูนย์ปฏิบัติการ เอกสารสัญญาธนาคารกรุงเทพ จำกัด (มหาชน). ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. สาขาการประกอบการ. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Katz, D., & Kahn, R.L. (1978). The Social Psychology of Organization. (2nd ed.). New York: John Wiley & Sons.
Miller, D. (1983). The correlates of entrepreneurship in three types of firms. Management Science. 29(7), 770-792.
Peters, Thomas J. & Waterman, Robert H. Jr. (2004). In Search of Excellence. (2nd ed). London : Profile Book.
Robbins & DeCenzo. (2004), Certo. (2003). Retrieved December 18, 2012, from http://www.gotoknow.org/posts/447935
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว