สมรรถนะผู้บริหารตามนโยบายประเทศไทย 4.0 ของผู้บริหารสถานศึกษาในสหวิทยาเขตราชนครินทร์สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2
คำสำคัญ:
สมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษา, นโยบายประเทศไทย 4.0, สหวิทยาเขตราชนครินทร์บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาตามนโยบายประเทศไทย 4.0 2) ศึกษาระดับสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาในสหวิทยาเขตราชนครินทร์ตามนโยบายประเทศไทย 4.0 และ 3) วิเคราะห์องค์ประกอบสมรรถนะผู้บริหารตามนโยบายประเทศไทย 4.0 ของผู้บริหารสถานศึกษาในสหวิทยาเขตราชนครินทร์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2 ตามความเห็นของผู้บริหารและครูผู้สอน การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสานทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วย ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คนในการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูโรงเรียนสหวิทยาเขตราชนครินทร์จำนวน 300 คน สำหรับการวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้วิธีการสุ่มอย่างง่ายแบบแบ่งชั้นตามสัดส่วนและใช้โรงเรียนเป็นชั้นในการแบ่ง เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ และแบบสอบถาม
ผลการวิจัยพบว่า
- สมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาตามนโยบายประเทศไทย 4.0 ประกอบด้วย การคิดและการวางแผนเชิงกลยุทธ์ การมีวิสัยทัศน์ การมีมนุษยสัมพันธ์ การมีภาวะผู้นำและการเป็นแบบอย่างที่ดีตลอดจนการพัฒนาตนเองให้มีสมรรถนะในการทำงาน เพื่อให้ประสบความสำเร็จในการบริหารจัดการองค์กร
- ระดับสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาตามนโยบายประเทศไทย 4.0 ของผู้บริหารสถานศึกษาในสหวิทยาเขตราชนครินทร์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2 ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.55
- ผลการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ พบว่า ตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาตามนโยบายประเทศไทย 4.0 มีจำนวน 6 องค์ประกอบ ได้แก่ สมรรถนะด้านกลยุทธ์และการปฏิบัติ สมรรถนะด้านความรู้และทักษะวิชาชีพ สมรรถนะด้านการบริหารการเปลี่ยนแปลง สมรรถนะด้านการสื่อสารและ ความร่วมมือ สมรรถนะด้านมนุษยสัมพันธ์และการมีส่วนร่วม และสมรรถนะด้านการนำทีมและการเป็นแบบอย่างที่ดี ตามลำดับ
เอกสารอ้างอิง
ชวนพิศ สิทธิ์ธาดา. (2552). รูปแบบสมรรถนะที่มีประสิทธิผลของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่มีประสิทธิผล. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชัชวาล ทัตศิวัช. (2558). ศิลปะการให้บริการ. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ภิชาพัชญ์ โหนา. (2562). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาในยุคประเทศไทย 4.0. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
เมตต์ เมตต์การุณ์จิต. (2547). การบริหารจัดการศึกษาแบบมีส่วนร่วม : ประชาชน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นและราชการ. กรุงเทพมหานคร: บุ๊คพอยท์.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา (ก.ค.ศ.). (2549). รวมกฎหมาย กฎระเบียบการบริหารงานบุคคลด้านกฎหมายของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). การขับเคลื่อนการศึกษามัธยมศึกษาไทย 4.0 เพื่อการมีงานทำแห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู. กรุงเทพมหานคร: ม.ป.ท.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (ม.ป.ป.). คู่มือเทคนิคและวิธีการบริหารจัดการสมัยใหม่ตามแนวทางบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี การบริหารการเปลี่ยนแปลง (Change Management). ม.ป.ท.
สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี. (2560). “Thailand 4.0 ขับเคลื่อนอนาคตสู่ความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน”. ไทยคู่ฟ้า 33(1): 1.
ชัยยนต์ เพาพาน. (2559). ผู้บริหารโรงเรียนยุคใหม่ในศตวรรษที่ 21. วารสารคณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์ 1(1): 304-306.
ณรงค์วิทย์ แสนทอง. (2550). มารู้จัก Competency กันเถอะ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: เอชอาร์ เซ็นเตอร์.
Best, John W. (1977). Research in Education. 3rd ed. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice Hall.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of Psychological Testing. 5th ed. New York: Harper Collins.
Hellriegel, D., Jackson, S. E., and Slocum, J. W. (2005). Management : A Competency-Based Approach. 10th ed. Ohio: Thomson/South-Western.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
