ภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาเอกชน สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสมุทรสาคร
คำสำคัญ:
ภาวะผู้นําทางวิชาการ, สังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดสมุทรสาครบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชน จังหวัดสมุทรสาคร และ 2) เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของครูต่อภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสมุทรสาคร โดยจำแนกตามสถานภาพส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ ระดับการศึกษาและประสบการณ์ทำงาน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ครูของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสมุทรสาคร จำนวน 254 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามที่มีค่าความตรงเชิงเนื้อหาเท่ากับ 0.60-1.00 และความเที่ยงเท่ากับ 0.98 แล้วนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์หาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที t-test independent และการวิเคราะห์ค่าแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) ทดสอบความแตกต่างรายคู่ด้วย LSD
ผลการวิจัยพบว่า
- ภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชน จังหวัดสมุทรสาคร ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด และพิจารณารายด้าน เรียงลำดับค่าเฉลี่ย จากสูงไปหาต่ำ คือ ด้านการดูแลเอาใจใส่ครู และนักเรียนอย่างใกล้ชิด รองลงมาตามลำดับคือ ด้านการนิเทศและการประเมินผลการสอนของครู ด้านการประสานงานการใช้หลักสูตร ด้านการพัฒนาและสร้างมาตรฐานด้านวิชาการ ด้านการส่งเสริมให้มีการพัฒนาวิชาชีพ ด้านการควบคุมการใช้เวลาในการสอน ด้านการตรวจสอบความก้าวหน้าของนักเรียน ด้านการจัดให้มีสิ่งส่งเสริมสภาพการเรียนรู้ ด้านการสื่อสารเป้าหมายของโรงเรียน ด้านการกำหนดเป้าหมายของโรงเรียน และด้านการจัดสิ่งจูงใจให้กับครู ตามลำดับ
- ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นของครูและผู้บริหารสถานศึกษา พบว่า เพศ มีความคิดเห็นไม่แตกต่างกัน ส่วนประสบการณ์ในการทำงานต่างกัน และ ระดับการศึกษาต่างกัน ทั้งภาพรวมและรายด้าน ยกเว้น ด้านการนิเทศและการประเมินผลการสอนของครู ด้านการตรวจสอบความก้าวหน้าของนักเรียน และ ด้านการควบคุมการใช้เวลาในการสอน มีความคิดเห็นแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ, สํานักงาน. (2559). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพ.ศ. 2542 และฉบับแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สํานักงานคณะกรรมการ การศึกษาแห่งชาติ.
สิริฉัตร รัตนสุวรรณ์ และ ตรัยภูมินทร์ ตรีตรีศวร. (2561). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลา เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต คณะศึกษาศาสตร์และศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
พนารัตน์ หุ่นเอี่ยม. (2559). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในกลุ่มอำเภอแก่งหางแมว สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่กรศึกยาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดี.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5thed.). New York: Harper and Collins.
Chell, J. (2001). Introducing Principal to the Role of Instructional Leadership A Summary of Master’s Project.
Dimmock, C., and A. Walker. (2005). Educational Leadership: Culture and Diversity. Gateshead: Athenaeum Press.
Edmonds, R. (1979). Some schools work and more can. Social Policy, 9: 28-32.
Hallinger, P., & Murphy, J. (1987). Instructional Leadership in the School Context. In W. Greenfield (Ed.), Instructional Leadership: Concepts, Issues and Controversies. Boston, MA: Allyn and Bacon, Inc.
Hughes, L. Ubben, G. (1989). The elementary principal’s handbook. Boston, MA: Allyn and Bacon.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for research activities Educational and Psychological Measurement. 30(3): 608.
Lezotte, L. (1994). The nexus of instructional leadership and effective schools. The School Administrator, 51(6): 22-23.
Leithwood, K. (2006). A review of the research: Educational leadership. The laboratory for student success at the temple university center for research in human development and education. University of Toronto.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
