ศึกษาเปรียบเทียบแนวคิด organism กับ สงฆ์ สะท้อนการบริหารจัดการ

ผู้แต่ง

  • ชมพู โกติรัมย์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์
  • อารมณ์ จินดาพันธ์ นักวิชาการอิสระ
  • สุชาติ เสวตบดี นักวิชาการอิสระ
  • เปรมชัย สโรบล นักวิชาการอิสระ

คำสำคัญ:

องค์กร, สงฆ์, การบริหารจัดการ

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อสืบค้นเชิงเปรียบเทียบหลักคิดว่าด้วย “organism” กับ “สงฆ์” ว่ามีความสอดคล้องต้องกันที่สนับสนุนเพื่อความดำรงอยู่ ด้วยการแบ่งกระจายบทบทและหน้าที่อย่างไร และ (2) เพื่อเปรียบเทียบเชิงสังเคราะห์ว่า หลักการ วิธีการอย่างไหนที่ให้แต่ละหน่วยย่อย ขององค์กรหรือองคาพยพ สัมพันธ์ยึดโยงกันขับเคลื่อน บนความดีงาม เอื้อต่อประโยชน์ ทั้งนี้อยู่ที่ผู้บริหารองค์กรมีมโนทัศน์แบบจิตนิยม มองผู้ร่วมงานในฐานะร่วมองค์กร มีความต่างกันตามบทบาทและหน้าที่ แต่มีความหมือนในวัตถุประสงค์ จึงแบ่งหน้าที่ให้ชัดเจน ให้แต่ละหน่วยย่อยนั้นขับเคลื่อนตามกลไกของตนโดยมีระบบ กลางมาประสานกัน ว่าเมื่อไร ที่ไหน อย่างไร หรือสิ่งนี้สัมพันธ์กับสิ่งสิ่งนี้ บนหลักความยึดหยุ่นเกื้อหนุนระว่างกันแบบองค์กรที่มีจิตวิญญาณ องค์กรมีส่วนร่วมทั้งทุกข์ทั้งสุข เพราะมองเป้าหมายร่วมกันจึงเกิดการร่วมกระทำ บนหลักการมีใจต่อองค์กรและองค์รวมแห่งสุข ทั้งนี้เพราะปัจจัยคือการนำองค์กรแบบองค์รวมโดยครอบคลุ่มทุกส่วนย่อย ซึ่งไม่ขึ้นต่อบุคคลหากแต่ขึ้นต่อหลักธรรมและวินัย (ทฤษฏี) เป็นตัวนำการขับเคลื่อนองค์กร

เอกสารอ้างอิง

จำนง อดิวัฒนสิทธิ์. (2540). การกระทำทางสังคม. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2.

ทิศนา แขมมณี และคณะ. (2548). การคิดและการสอนเพื่อพัฒนากระบวนการคิด. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาตทิศนา.

เปลื้อง ณ นคร. พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. [ออนไลน]. แหล่งที่มา: http://rirs3.royin.go.th [10 ตุลาคม 2565]

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุทธ์ ปยุตโต). พุทธธรรมฉบับปรับขยาย. (ฉบับข้อมูลคอมพิวเตอร์) แหล่งที่มา https://book.watnyanaves.net/book [12 ตุลาคม 2565].

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุทธ์ ปยุตโต). (2539). ปฏิบัติธรรมให้ถูกทาง (พิมพ์ครั้งที่ 30). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุทธ์ ปยุตโต). (2548). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิก.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พิชาย รัตนดิลก ณ ภูเก็ต. (2552). องค์การและการบริหารจัดการ. นนทบุรี: ธิงค์บียอนด์ บุ๊คส์.

สมคิด บางโม. (2558). องค์การและการจัดการ. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: บริษัทวิทยพัฒน์ จํากัด.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่สิบสอง (พ.ศ. 2560 – 2564) แหล่งข้อมูล: https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.php?nid=6422 [10 ตุลาคม 2565]

ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์ พับลิเคชั่นส์.

วิกิพีเดีย. (2565). สัมมัปปธาน. แหล่งข้อมูล https://th.wikipedia.org/wiki [10 ตุลาคม 2565].

HRNOTE Thailand.(2565). แนวความคิดการจัดการแบบวิทยาศาสตร์. แหล่งข้อมูล: https://th.hrnote.asia/orgdevelopment/190419-management-concept/ [10 ตุลาคม 2565].

Herbert, Spencer. (1986).The Principles of Sociology. New York : Appleton.

Morgan, Gareth. (1997). Images of Organization. (2 nd ed). California: Sage.

United nations. (2565). ปฏิวัติอุตสาหกรรม. [ออนไลน์] แหล่งที่มา https://archive.unescwa.org/ [10 ตุลาคม 2565]

Wikipedia. (2565) Organism. [Online]. Retrieved September 12, 2022 From https://en.wikipedia.org/wiki/Organism.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-12-30

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ