ปัจจัยที่มีผลต่อการเข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ วิทยาเขตแม่ฮ่องสอน

siwaporn Mahathamnuchock

ผู้แต่ง

siwaporn Mahathamnuchock มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ วิทยาเขตแม่ฮ่องสอน

คำสำคัญ:

ปัจจัยที่มีผล, การศึกษาต่อ, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการเข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ วิทยาเขตแม่ฮ่องสอน ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน และเชียงใหม่ กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ปีการศึกษา 2565 จำนวน 7 อำเภอของจังหวัดแม่ฮ่องสอน และจำนวน 2 อำเภอ ของจังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 875 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ และใช้สถิติเชิงอนุมานสำหรับหาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรโดยใช้สถิติค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน

ผลการศึกษา พบว่า 1) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย แสดงความเห็นด้วยว่าปัจจัยที่มีผลต่อการเข้าศึกษาต่อมากที่สุด 5 ลำดับแรก คือ (1) มีความปลอดภัย ร้อยละ 94.1 (2) มีสิ่งอำนวยความสะดวกต่อการดำเนินชีวิต ร้อยละ 93.5 (3) สภาพภูมิทัศน์สวยงาม ร้อยละ 94.1 (4) การส่งเสริมให้นักศึกษาได้รับการฝึกประสบการณ์ด้านวิชาการและวิชาชีพ ร้อยละ 93.0 และ (5) การจัดการศึกษาด้วยความเท่าเทียม ร้อยละ 92.6 ตามลำดับ 2) รูปแบบการจัดการศึกษา รูปแบบวันจัดการศึกษา ระดับชั้นที่กำลังศึกษาอยู่ ที่ตั้งของโรงเรียน และแผนการเรียนที่กำลังศึกษาอยู่ มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับปัจจัยที่มีผลต่อการเข้าศึกษาต่ออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ที่ระดับมาก r= 0.899, 0.848, 0.722, 0.712 และ 0.680 ตามลำดับ ดังนั้น มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ วิทยาเขตแม่ฮ่องสอน ควรจัดทำแผนกลยุทธ์ และบริหารจัดการด้านภาพลักษณ์และหลักสูตรอย่างเหมาะสมเพื่อสนับสนุนการจัดการศึกษาที่ตรงต่อความต้องการของนักเรียนต่อไป

เอกสารอ้างอิง

กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา. (2565). สถานการณ์ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา ปี 2565. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 12 กันยายน 2565. จาก https://www.eef.or.th/041422/

พิชญาภา โสรัตน์, นพดล อำ นวยพรเลิศ และกนกวรรธน์ เซี่ยงเจ็น. (2565). ความเห็นต่อปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาในระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยพะเยา ประจำปีการศึกษา 2565. วารสารศิลปศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ. 4(3), 449-511.

วลัยพร ขันตะคุ, จรัญญา สมอุดร และนวรัตน์วดี ชินอัครวัฒน์. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรีในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยี

สุรนารี ปีการศึกษา 2563. Journal of Modern Learning Development. 5(4), 28-36.

วิทวัส เหล่ามะลอ (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรีของนักศึกษามหาวิทยาลัยขอนแกน ประจำปีการศึกษา 2565 โดยผ่านการคัดเลือกด้วยระบบ TCAS. สำนักบริหารและพัฒนาวิชาการ (ขอนแก่น): มหาวิทยาลัยขอนแก่น

ธันยากร ช่วยทุกข์เพื่อน (2557). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกเรียนในระดับอุดมศึกษาที่มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 12 กันยายน 2565. จาก https://doi.nrct.go.th/ListDoi/

listDetail?Resolve_DOI=10.14458/DPU.res.2014.1

ณัชชา สุวรรณวงศ์. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรีในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน นครราชสีมา (ระบบโควตา) ประจำปีการศึกษา 2560. สำนักส่งเสริมวิชาการและงานทะเบียน (นครราชสีมา): มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.

ปฐมา อาแว และนิยาวาเฮร์ ไพบูลย์. (2562). การตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรีของนักศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี ปีการศึกษา 2562. วารสารวิชาการ ปขมท. 9(2), 22-23.

ศูนย์บริหารความเสี่ยง. (2565). กลยุทธ์ปรับตัวของมหาวิทยาลัยในยุค “Anti-Globalization”. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 3 สิงหาคม 2565. จาก https://www.chula.ac.th/news/31556/

Cohen, J. (1988). Statistical Power Analysis for the Behavioral Sciences. 2nd ed. Routledge.