การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 2
คำสำคัญ:
การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน, การปฏิบัติงานตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง, สถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 2บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน 2) ระดับการปฏิบัติงานตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง 3) การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 2 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นผู้บริหารและครู จำนวน 319 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ( C ) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และใช้การวิเคราะห์การถดถอย แบบพหุคูณขั้นตอน (Stepwise Multiple Regression Analysis)
ผลการวิจัยพบว่า 1) การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 2 ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านหลักการกระจายอำนาจ ด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือด้านหลักการบริหารตนเอง 2) การปฏิบัติงานตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 2 ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการพัฒนาบุคลากรของสถานศึกษา ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการบริหารจัดการสถานศึกษา 3) การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 2 มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณ (R) เท่ากับ .811 และสามารถร่วมกันพยากรณ์การปฏิบัติงานตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 2 ได้ร้อยละ 67.30
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). เอกสารแนวทางการนิเทศเศรษฐกิจพอเพียงสู่สถานศึกษา, กรุงเทพมหานคร: ประสานงานกลางการดำเนินงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ สำนักกิจการพิเศษ สำนักงาน ปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. กฤษณ์เทพ อุปจันทร์. (2559). การบริหารโดยยึดโรงเรียนเป็นฐาน, วารสารข้าราชการครู.
กชธนณัฐ คำอินทร์. (2561). การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน ในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยนาท. วิทยานิพนธ์ ภาควิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยเวเทิร์น.
คู่มือแนวทางการขับเคลื่อนการพัฒนาตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในภาคการศึกษา. (2559) กรุงเทพมหานคร: ม.ป.ท.
ทิศนา แขมณี. (2558). ถอดรหัสปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงสู่การสอนกระบวนการคิดพิมพ์ครั้งที่ 2 : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธงชัย ดีมูลพันธ์ (2565) การบริหารสถานศึกษาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของสถานศึกษา ในสหวิทยศึกษาวังสีทา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรีเขต 2.
นพพรัตน์ อุ่นประเสริฐ. (2564) ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานกับการบริหาร การศึกษาตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาสมุทรสงคราม. ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยธนบุรี.
แนวทางการบริหารสถานศึกษาพอเพียง. (2553). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ดี.
ปรียานุช ธรรมปิยา. (2540). วิกฤตเศรษฐกิจกับปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. พิมพ์ครั้งที่ 5 กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้ง แอนด์พับลิชชิ่ง.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ. (2542). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 116, ตอนที่ 74 ก.
พินิจ เครือเหลา. (2561). การบริหารสถานศึกษาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงโรงเรียนพิทยาลงกรณ์พิทยาคม. การค้นคว้าอิสระปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วาสนา สายทอง. (2552). แนวทางการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานของสถานศึกษาในอำเภอแม่วงค์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครสวรรค์ เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
วิภาดา ทองรอด. (2555). การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานกับการจัดประสบการณ์ สำหรับเด็กปฐมวัย ในสถานศึกษาสังกัดเทศบาล กลุ่มการศึกษาท้องถิ่นเขตที่ 1. วิทยานิพนธ์ ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สถาบันพัฒนาผู้บริหารการศึกษา. (2548). หลักการจัดการศึกษายุคใหม่. กรุงเทพฯ : สถาบันพัฒนาผู้บริหารการศึกษา.
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2544). การปฏิรูปการเรียนรู้เพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียนรู้. กรุงเทพฯ : สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการ พัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย. (2560). คู่มือการขับเคลื่อนการน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปสู่การปฏิบัติจนเป็นวิถีชีวิต. กรุงเทพมหานคร: ม.ป.ท.
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12. กรุงเทพมหานคร: สำนักนโยบายและ ยุทธศาสตร์ สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงศึกษาธิการ.
เสริมศักดิ วิศาลาภรณ์. (2541). การกระจายอำนาจทางการศึกษา. ราชบัณฑิตยสถาน.
หน่วยศึกษานิเทศก์ สํานักงานคณะกรรมการศึกษาเอกชน, กระทรวงศึกษาธิการ. (2544). การบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน. เอกสารวิชาการชุดเสริมสร้างศักยภาพการบริหารจัดการหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
อภิชัย พันธเสน. (2560). สังเคราะห์องค์ความรู้เศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร: กองทุนสนับสนุนการวิจัย.
อำพล เสนาณรงค์. (2565). องคมนตรีของคนไทยช่วยกันเผยแพร่เศรษฐกิจพอเพียง. เข้าถึงได้จากhttp://www.manager.co.th/QOL/View News.aspx
อุทัย บุญประเสริฐ. (2545). การบริหารจัดการสถานศึกษาโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน School-based Management. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Hoy, Wayne K., Cecil G. Miskel, Education Administration : Theory ,Research, and Practice. New York : McGraw-Hill, 2005.
J.L. David. (1998). Synthesis of research on school-based management.Educational Leadership, no. 46.
Wohlstetter and Odder Mahrman. (1994). School-Based Management : Strategies forSuccess. Accessed 19December 2011. Available from http://www.ed.gov/pubs/CPRE/ fb2sbm.html.
Yin Cheong Cheng. (1996). School Effctiveness and School-Based Management: A Mechanism for Development. Washington, D.C.: The falmer Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
