การบริหารตามหลักธรรมาภิบาลที่ส่งผลต่อการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรีเขต 2
คำสำคัญ:
การบริหารตามหลักธรรมาภิบาล, การจัดการความขัดแย้งบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการบริหารตามหลักธรรมมาภิบาลของผู้บริหารสถานศึกษา เการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา และการบริหารตามหลักธรรมาภิบาลที่ส่งผลต่อการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรีเขต 2 ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอนในสถานศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรีเขต 2 จำนวน 284 คน โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่าง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมาตรประมาณค่า 5 ระดับ มีความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาอยู่ระหว่าง 0.67-1.00 และมีความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.98 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุ กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
ผลการวิจัยพบว่า 1) การบริหารตามหลักธรรมาภิบาล สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรีเขต 2 โดยภาพรวม มีการปฏิบัติอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า มีการปฏิบัติอยู่ ในระดับมากทุกด้าน โดยเรียงลำดับตามค่าเฉลี่ย คือ ด้านหลักคุณธรรมและจริยธรรม รองลงมาคือ ด้านหลักความเสมอภาค ด้านหลักการมีส่วนร่วมและการมุ่งเน้นฉันทามติ ด้านหลักการกระจายอำนาจ ด้านหลักความเปิดเผยและโปร่งใส ด้านหลักประสิทธิผล ด้านหลักภาระรับผิดชอบและสามารถตรวจสอบได้ ด้านหลักประสิทธิภาพ ด้านหลักการตอบสนอง และด้านหลักนิติธรรม ตามลำดับ 2) การจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรีเขต 2 โดยภาพรวม มีการปฏิบัติอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า มีการปฏิบัติอยู่ในระดับมาก เรียงตามลำดับค่าเฉลี่ย คือ ด้านการประนีประนอม ด้านการร่วมมือและด้านการยอมให้ ตามลำดับ สำหรับความคิดเห็นอยู่ในระดับน้อย เรียงตามลำดับค่าเฉลี่ย คือ ด้านการหลีกเลี่ยง และด้านการเอาชนะ และ 3) การบริหารตามหลักธรรมาภิบาลส่งผลต่อการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรีเขต 2 โดยภาพรวม คือ การบริหารหลักธรรมาภิบาล ด้านหลักการตอบสนอง (X3) มีค่าสัมประสิทธิ์ในการทำนาย เท่ากับ 0.036 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยสามารถทำนายการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารได้ร้อยละ 3.60 และสามารถนำมาสร้างสมการถดถอย คือ = 2.48 + 0.18X3 หรือ Y = 0.19X3
เอกสารอ้างอิง
กนกวรรณ ไตรภพ. (2563). แนวทางการพัฒนาการบริหารตามหลักธรรมาภิบาลเพื่อสร้างแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ดิเรก อุทรทวิการ ณ อยุธยา. (2561). กลยุทธ์การบริหารความขัดแย้งในองคก์ารของผู้บริหาร โรงเรียนอ่างศิลาพิทยาคม อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.
นภัสนันท์ ศรีคุณ. (2559). แนวทางการใช้หลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารในการบริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่มัธยมศึกษา เขต 27. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
นัฐพล หงส์มาลา. (2564). การจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 3. การค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.
รัชยา ภักดีจิตต์. (2557). ธรรมาภิบาลเพื่อการบริหารภาครัฐและเอกชน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิเชียร วิทยอุดม. (2559). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.
ศตวรรษ ปานธรรม. (2564). ความคิดเห็นของข้าราชการครูต่อการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารสถานศึกษากลุ่มเกาะแก้ว สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาระยอง เขต 1. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรีเขต 2. (2562). รายงานการวิเคราะห์การประเมินคุณธรรม และความโปร่งใสในการดําเนินงานของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา. ค้นจาก https://www.kan2.go.th/offline/images/6300/6307/o42.pdf.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2555). หลักธรรมาภิบาลของการบริหารกิจการ บ้านเมืองที่ดี. กรุงเทพฯ: คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.
อริย์ธัช แก้วเกาะสะบ้า. (2560). หลักธรรมาภิบาลในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
เอกวิทย์ ทับทวี, พระมหาอุดร อุตตโร (มากดี), ปฏิธรรม สำเนียง และพระครูศรีสุธรรมนิวิฐ. (2567). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาจังหวัดชัยนาท. วารสารวิจยวิชาการ, 7(2), 129-146.
Best, J. W. (1981). Research in education (4th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297-334.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Thomas, K. W., & Kilmann, R. H. (1987). Thomas-Kilmann conflict mode interest. New York: X/ com Incoporated.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
