ปัจจัยโดยรวมที่มีผลต่อการใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา ด้านมนุษยศาสตร์ในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยทั้งทางตรงและทางอ้อมที่มีผลต่อการใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาด้านมนุษยศาสตร์ในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ ซึ่งได้ดำเนินการวิจัยโดยใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างกลุ่มที่ 1 เป็นนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาด้านมนุษยศาสตร์ ประกอบด้วยสาขาวิชาภาษา ภาษาศาสตร์ วรรณคดี วัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ โบราณคดี ปรัชญา ศาสนาและเทววิทยา จำนวน 374 คน และกลุ่มที่ 2 ประกอบด้วย ผู้บริหารห้องสมุดสถาบันอุดมศึกษา ผู้บริหารคณะและอาจารย์ด้านมนุษยศาสตร์จำนวนรวม 55 คน จากสถาบันอุดมศึกษาของรัฐจำนวน 9 แห่ง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบมีโครงสร้าง โดยสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา

            ผลจากการวิจัยพบว่าปัจจัยโดยรวมที่มีต่อการใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาด้านมนุษยศาสตร์ในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ ได้แก่ ปัจจัยด้านผู้ใช้ ปัจจัยด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ ปัจจัยด้านการเรียนการสอน และปัจจัยด้านแหล่งสารสนเทศ โดยปัจจัยทางตรงที่มีผลต่อการใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์มากที่สุด ได้แก่ ปัจจัยด้านผู้ใช้ โดยตัวแปรที่มีผลต่อการใช้มากที่สุดคือ การรับรู้ประโยชน์ ตัวแปรรองลงมาคือ เครื่องมือที่ใช้อ่าน ทัศนคติ และแรงจูงใจ ซึ่งปัจจัยด้านเทคโนโลยีสารสนเทศนั้นตัวแปรที่มีผลต่อการใช้มากที่สุดคือสัญญานอินเทอร์เน็ต ส่วนปัจจัยทางอ้อมที่มีผลต่อการใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาด้านมนุษยศาสตร์นั้น ซึ่งเป็นปัจจัยด้านการเรียนการสอนและปัจจัยด้านแหล่งสารสนเทศ โดยตัวแปรที่มีผลต่อการใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์มากที่สุด คือการแนะนำทรัพยากรสารสนเทศดิจิทัลของอาจารย์ผู้สอนและการแปลงหนังสือหายากเป็นดิจิทัลของห้องสมุดสถาบันการศึกษาได้อย่างเหมาะสม