Prediction model of potential delisted companies in the Stock Exchange of Thailand

Main Article Content

Attapong Peeracheir

Abstract

The purpose of this research paper is to evaluate and optimize the statistical model used to predict “Potential Delisted Companies” in the Stock Exchange of Thailand, focusing on multivariate analytical approaches, Logistic Regression Analysis. The population contains 430 companies. The Dependent Variables are the “actual” Potential Delisted Companies received in early of 2016. Each company is classified into one of the two mutually exclusive groups: “Potential Delisted” (14 companies) “Non-Potential Delisted” (416 companies). The Independent Variables include 19 financial ratios, captured in 2015 (the year prior to Potential Delisted Level classifications).   


The prediction model based on Logistic Regression Analysis yields 3 independent variables: Total Liabilities to Total Assets Ratio (TLTA), Current Assets to Total Assets Ratio (CATA) and Earning before Interest and Tax to Total Assets Ratio (EBTA). The model is correctly classified the potential delisted and non-potential delisted cases 1 year in advance up to 99.53%, also correctly classified 98.60% in the next 2 years and follow by 97.21% in the next 3 years.

Article Details

How to Cite
Peeracheir, A. (2018). Prediction model of potential delisted companies in the Stock Exchange of Thailand. WMS Journal of Management, 7(2), 8–22. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/wms/article/view/125723
Section
Research Articles-Academic Articles
Author Biography

Attapong Peeracheir

Department of Accounting, Faculty of Business Administration, Chiangmai University, Chiangmai 50200

References

กฤษฎา เสกตระกูล. (2558). คัมภีร์วิเคราะห์งบการเงิน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ตลาดหลักทรัพย์.

กัลยา วานิชย์บัญชา และฐิตา วานิชย์บัญชา. (2558). การใช้ SPSS for windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: สามลดา.

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2557). การวิเคราะห์สถิติขั้นสูงด้วย SPSS. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2552). การวิเคราะห์ข้อมูลหลายตัวแปร. (พิมพ์ครั้งที่ 4) กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.

จิราภรณ์ ซอสุขไพบูลย์, ปรกฤษฎ์ พรรพานิช และอุมาพร ชัยยะเพกะ. (2540). การศึกษาตัวชี้ภาวะความล้มเหลวของธุรกิจพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ พ.ศ.2537-2539. วิทยานิพนธ์บัญชีมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.

ดวงพร หัชชะวณิช. (2551). การเปรียบเทียบประสิทธิภาพการทำนายการเป็นสมาชิกกลุ่มโดยใช้วิธี OLS Regression วิธี Logistic Regression และวิธี Discriminant Analysis ในกรณีที่ตัวแปรตอบสนองมี 2 ค่า. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 28(1), มกราคม-มีนาคม 2551.

เดือนเพ็ญ สนโต. (2545). การเปรีบบเทียบความสามารถในการจำแนกกลุ่มได้ถูกต้องระหว่างวิธีการวิเคราะห์จำแนกกลุ่มกับวิธีการวิเคราะห์ถดถอยลอจิสติก เมื่อใช้กลุ่มตัวอย่างขนาดต่างๆ. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและสถิติศึกษา. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2558). รายงานประจำปี 2557. สืบค้นเมื่อ 29 มีนาคม 2559, สืบค้นจาก https://www.set.or.th/about/annualp1.html

ธารี หิรัญรัศมี, พลพธู ปิยวรรณ, วรศักดิ์ ทุมมานนท์, ภาวิณี มะโนวรรณ และวศธร ชุติภิญโญ. (2559). การบัญชีขั้นต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพ: วิทยพัฒน์.

ประสพชัย พสุนนท์, อาฟีฟี ลาเต๊ะ, ปราณี นิลกรณ์ และสุดา ตระการเถลิงศักดิ์. (2550). การเปรียบเทียบวิธีการพยากรณ์กลุ่มกำไรขาดทุนของสหกรณ์การเกษตรจากการจำแนกด้วยวิธีการทางสถิติและวิธีการโปรแกรมเชิงเส้น. เอกสารประกอบการประชุมวิชาการสถิติและสถิติประยุกต์ ประจำปี 2550. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ปานรดา พิลาศรี และมนวิกา ผดุงสิทธิ์. (2554). แบบจำลองการพยากรณ์ภาวะความล้มเหลวทางการเงินวิธีวิเคราะห์จำแนกประเภท. วารสารวิชาชีพบัญชี, 7(18). เมษายน 2554.

ยุทธ ไกยวรรณ์. (2557). การวิเคราะห์สถิติหลายตัวแปรสำหรับงานวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ลำปาง แสนจันทร์. (2559). การใช้สถิติในการควบคุมคุณภาพ. เชียงใหม่: ภาควิชาสถิติ คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วรรณนิภา หล่อเพ็ญศรี. (2550). การศึกษาตัวชี้ภาวะความล้มเหลวทางการเงินของธุรกิจโดยใช้ข้อมูลงบกระแสเงินสด: กรณีศึกษาบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วารสารเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจปริทัศน์ มหาวิทยาลัยรังสิต, 3(2), กรกฎาคม-ธันวาคม 2550.

วรศักดิ์ ทุมมานนท์. (2552). มิติใหม่ของงบการเงินและการวิเคราะห์. กรุงเทพฯ: ธรรมนิติเพรส.

วันฤดี สุขสงวน. (2547). การศึกษาตัวชี้ภาวะความล้มเหลวของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ถูกฟ้องล้มละลาย. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 26(100), เมษายน-มิถุนายน 2547.

ศยามล ลำลองรัตน์. (2550). การศึกษาเปรียบเทียบการวินิจฉัยโรคตับด้วยการวิเคราะห์จำแนกกลุ่มและการวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติก: กรณีศึกษาผู้ป่วยโรงพยาบาลเมืองฉะเชิงเทรา. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาสถิติ. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ศศิวิมล มีอำพล, (2558). การบัญชีเพื่อการจัดการ, (พิมพ์ครั้งที่ 23), กรุงเทพฯ: เสมาธรรม.

ศุภชัย ศรีสุชาติ, (2559). ตลาดหลักทรัพย์กับการพัฒนาเศรษฐกิจไทย, สืบค้นเมื่อ 29 มีนาคม 2559, สืบค้นจาก https://econ.tu.ac.th/archan/supachai

ศูนย์ส่งเสริมการพัฒนาความรู้ตลาดทุน. (2558). ตลาดการเงินและการลงทุนในหลักทรัพย์. (พิมพ์ครั้งที่ 24). กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งฯ.

สถิตย์ ลิ่มพงษ์พันธ์. (2558). ตลาดหลักทรัพย์ฯ. สืบค้นเมื่อ 29 มีนาคม 2559, สืบค้นจาก https://www.set.or.th/about/annualreport2257v2.pdf

สถาบันพัฒนาความรู้ตลาดทุน ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2555). การวิเคราะห์งบการเงิน. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งฯ.

สิดาภา บัวเกษ. (2559). ตลาดเงินและสถาบันการเงิน. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สุชาต ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2555). เทคนิคการวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัว สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: สามลดา.

สุดา ปีตะวรรณ. (2546). วิกฤติการณ์ทางการเงินของประเทศไทยกับ Z-score Bankruptcy Model. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 23(1), มกราคม-เมษายน 2546.

สุดา ปีตะวรรณ. (2547). แบบจำลองการล้มละลายกับเกณฑ์การล้มละลายที่ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยใช้กับบริษัทจดทะเบียน. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 24(3), กันยายน-ธันวาคม 2547.

สุดา ปีตะวรรณ. (2548). การใช้แบบจำลองการล้มละลายกับบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 25(3), กันยายน-ธันวาคม 2548.

สุพจน์ สุนทรินคะ อารี สิริพงศาธร และศิริลักษณ์ บวรเอนกสกุล. (2541). สรุปงานวิจัยเรื่องสัญญาณเตือนภัยทางการเงินล่วงหน้าสำหรับบริษัทที่อาจถูกเพิกถอนจากตลาดหลักทรัพย์. วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 21(77), มกราคม-มีนาคม 2541.

สุภาพร เชิงเอี่ยม และขวัญใจ วิชัยยุทธ์. (2547). การใช้ข้อมูลทางการเงินในการพยากรณ์ธุรกิจพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยที่เข้าข่ายถูกฟื้นฟูกิจการ. จุฬาลงกรณ์วารสาร, 17(65), ตุลาคม-ธันวาคม 2547.

สุภาพร เชิงเอี่ยม. (2544). ตัวแบบการพยากรณ์บริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยที่เข้าข่ายถูกเพิกถอน. จุฬาลงกรณ์วารสาร, 13(51), เมษายน-มิถุนายน 2544.

สุวิมล ติรกานันท์. (2555). การวิเคราะห์ตัวแปรพหุในงานวิจัยทางสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อังครัตน์ เพรียบจริยวัฒน์. (2554). IFRS ข้อกำหนดที่สำคัญของมาตรฐานและการตีความ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย.

อาฟีฟี ลาเต๊ะ, ประสพชัย พสุนนท์, สุดา ตระการเถลิงศักดิ์ และปราณี นิลกรณ์. (2551). การเปรียบเทียบวิธีการทางสถิติและวิธีการโปรแกรมเชิงเส้น สำหรับพยากรณ์บริษัทธุรกิจของประเทศไทยที่จะประสบปัญหาทางการเงิน. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 28(1), มกราคม-มีนาคม 2551.

อารุณี วงษ์ขาว. (2549). การประยุกต์ส่วนประกอบมุขสำคัญในการวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติก. การค้นคว้าอิสระเชิงวิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสถิติประยุกต์. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

เอกชัย นิตยาเกษตรวัฒน์ และสันติ ถิรพัฒน์. (2542). การใช้ปัจจัยทางเศรษฐกิจมหภาคในการเตือนภัยภาวะวิกฤติทางการเงินของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วารสารการเงินการคลัง, 14(41), กุมภาพันธ์ 2542.

เอกชัย นิตยาเกษตรวัฒน์. (2541). แบบจำลองและสัญญาณเตือนภัยภาวะล้มละลายของบริษัทในประเทศไทย. จุฬาลงกรณ์วารสาร, 10(40), กรกฎาคม-กันยายน 2541.

Aim-orn Jaikengkit. (2004). Corporate governance and financial distress: Empirical analysis - the case of Thai financial institutions. Doctoral Dissertation. Case Western Reserve University, United States of America.

Almwajeh, O. (2004). Applying Altman’s Z-Score model for bankruptcy for the prediction of financial distress of rural hospitals in western Pennsylvania. Doctoral Dissertation in Sociology. Indiana University of Pennsylvania, United States of America.

Altman, E. I. (1968). Financial ratio, discriminant analysis and the prediction of corporate bankruptcy. The Journal of Financial, (September), 23(4), 589-609.

Altman, E. I. (1993). Corporate financial distress and bankruptcy. New York. United States of America: John Wiley & Sons Inc.

Altman, E. I. (2002). Bankruptcy, Credit Risk, and High Yield Junk Bonds. New York. United States of America: Blackwell Publishers.

Altman, E. I. & Joseph, C. B. (1995). A yield premium model for the high-yield debt market. Financial Analysis Journal, 51(5), 49-56.

Balcaen, S. & Ooghe, H. (2006). 35 years of studies on business failure: an overview of the classic statistical methodologies and their related in problems. The British Accounting Review, 38(1), 63-93.

Beaver, W. H. (1966). Financial ratios as predictors of failure. Journal of Accounting Research, 4,(Supplement) 71-111.

Castagna, A. D. & Matolcsy, Z. P. (1977). (March). The prediction of corporate failure. JASSA, 1977(1), 9-11.

Castagna, A. D. & Matolcsy, Z. P. (1981). The prediction of corporate failure: Testing the Australian experience. Australian Journal of Management, 6(1), 23-50.

Chen, K. H. & Shimerda, T. A. (1981). An empirical analysis of useful financial ratios. Financial Management, 10(1), 51-60.

Deakin, E. B. (1972). A Discriminant analysis of predictors of business failure. Journal of Accounting Research, 10(1), 167-179.

Dietrich, J., Arcelus, F. & Srinivasan, G. (2005). Predicting financial failure: Some evidence from New Brunswick agricultural CO-Ops. Annals of Public and Cooperative Economics, 76(2), 179-194.

Hair, J., Black, W., Babin, B. & Anderson, R. (2010). Multivariate Data Analysis. New Jersey, United States of America: Pearson Education.

Jinda Khunthong. (1998). Red flags on financial failures: The cases of Thai corporation. Doctoral Dissertation in Accounting. National Institute of Development Administration, Bangkok.

Libby, R. (1975). Accounting ratios and the prediction of failure: Some behavioral evidence. Journal of Accounting Research, 13(1), 150-161.

Ohlson, J. A. (1980). Financial ratios and the probabilistic prediction of bankruptcy. Journal of Accounting Research, 18(1), 109-131.

Patimaporn Kingkaew & Piman Limpaphayom. (2001). A note on the use of publicly-available financial data to predict bankruptcy of non-listed firms in Thailand. Journal of Accountants, 47(3), 19-27.

Rainer, R. K. & Cegielski, C.G. (2011). Introduction to information systems. Asia: John Wiley & Sons.

Ray, H. G., Eric, W. N. & Peter, C. B. (2015). Managerial Accounting. New York, United States of America: McGraw-Hill Education.

Romney, M. B. & Steinbart, P. J. (2006). Accounting information systems. New Jersey, United States of America: Pearson Education Inc.

Schilit, M. H. (2010). Financial Shenanigans: How to detect accounting Gimmicks and Fraud in financial reports. New York: United States of America: McGraw-Hill.

Surang Mainkamnurd. (2000). Management and financial distress: The case of thai listed Companies. Doctoral Dissertation in Financial. JDBA, Thailand.

Waraporn Siripokakit. (2005). Prediction model for delistings: Evidence from the stock exchange of Thailand. Doctoral Dissertation in Business Administration. Alliant International University, United States of America.