ผลการจัดการเรียนรู้บทละครพูดคำฉันท์เรื่องมัทนะพาธาโดยใช้เทคนิคสตอรี่ไลน์ร่วมกับสถานการณ์จำลอง เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดแก้ปัญหาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาแผนการจัดการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ด้านทักษะการคิดแก้ปัญหา โดยใช้เทคนิคสตอรี่ไลน์ร่วมกับสถานการณ์จำลอง 2) วิเคราะห์ทักษะด้านการคิดแก้ปัญหาของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้บทละครพูดคำฉันท์เรื่องมัทนะพาธาโดยใช้เทคนิคสตอรี่ไลน์ร่วมกับสถานการณ์จำลอง กลุ่มเป้าหมาย คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่กำลังศึกษาอยู่ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 1 ห้องเรียน คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/7 จำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมีดังนี้ 1.แผนการจัดการเรียนรู้เรื่องมัทนะพาธา 2. แบบทดสอบทักษะการคิดแก้ปัญหา ผลการศึกษาพบว่า 1) แผนการจัดการเรียนรู้เรื่อง มัทนะพาธา โดยใช้สตอรี่ไลน์ร่วมกับสถานการณ์จำลอง พบว่าทั้ง 4 แผนการจัดการเรียนรู้มีความสอดคล้อง และเหมาะสมมาก ซึ่งอยู่ในเกณฑ์ที่สามารถนำไปใช้ในการจัดการเรียนการสอนได้ 2) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้ด้วยแผนการจัดการเรียนรู้เรื่องมัทนะพาธา โดยใช้สตอรี่ไลน์ร่วมกับสถานการณ์จำลอง เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดแก้ปัญหา พบว่า นักเรียนมีพัฒนาการดีมากคิดเป็นร้อยละ 15 นักเรียนที่มีพัฒนาการดีคิดเป็นร้อยละ 15 นักเรียนที่มีพัฒนาการพอใช้คิดเป็นร้อยละ 15 นักเรียนที่มีพัฒนาการต่ำคิดเป็นร้อยละ 20 นักเรียนที่มีพัฒนาการต่ำมากคิดเป็นร้อยละ 5 และนักเรียนที่พัฒนาการคงเดิมคิดเป็นร้อยละ 30 อีกทั้งผลการวิจัยนี้ยังเป็นแนวทางในการพัฒนาการเรียนรู้วรรณคดีไทยให้แก่นักเรียนในระดับชั้นมัธยมศึกษา เนื่องจากเป็นรูปแบบการเรียนที่ทันสมัย เหมาะสมกับช่วงวัย จึงสามารถสร้างความน่าสนใจเชื่อมโยงกับประเด็นปัญหาที่ใกล้ตัวของนักเรียน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสาร “ภาษาไทยและวัฒนธรรมไทย” ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง กองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน “วารสารภาษาไทยและวัฒนธรรมไทย” ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร “ภาษาไทยและวัฒนธรรมไทย” หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจาก “วารสารภาษาไทยและวัฒนธรรมไทย” ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
กระทรวงศึกษาธิการ. 2551. หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุม สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กัญชพร เชื้อชัย. 2554. ผลของการใช้โปรแกรมอีเอเอซีที่มีต่อทักษะการคิดแก้ปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. Chulalongkorn University Intellectual Repository(CUIR). https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/22057.
กาญจนา มากพูน. 2548. ผลการเรียนการสอนด้วยวิธีสตอรี่ไลน์ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทยและเจตคติต่อการเรียนการสอนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/6337.
ทิศนา แขมมณี. 2553. ศาสตร์การสอน. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพมหานคร: ด่านสุทธาการพิมพ์.
พรพิชชา พริบไหว และ จักรกฤษณ์ จันทะคุณ. 2565. “ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเพื่อเสริมสร้างความสามารถด้านการสื่อสารในภาวะวิกฤตสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3”. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 4(2), 287–300.
พิมพา เพียเทพ. 2549. ผลของการใช้วิธีสอนแบบสตอรีไลน์ในวิชาสังคมศึกษาที่มีผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และความพึงพอใจต่อการเรียนการสอนด้วยวิธีสตอรี่ไลน์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยแห่งชาติดงโดก. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/12874.
ลดาวัลย์ อาคาสุวรรณ. 2564. “การวิเคราะห์บทละครพูดเรื่องมัทนะพาธาเพื่อประพันธ์บทเพลงร้องชุดห้วงแห่งรัก”. วารสารดนตรีและการแสดง, 7(1), 121-122.
วรรณภา เหล่าไพศาลพงษ์. 2554. การศึกษาความสามารถในการคิดแก้ปัญหาและความสนใจในการเรียนภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่จัดการเรียนรู้แบบกระบวนการแก้ปัญหากับการจัดการเรียนรู้ตามคู่มือครู. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วราลี สิริปิยธรรม. 2557. การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการคิดแก้ปัญหา ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบโครงงาน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. 2559. รายงานการวิจัยแนวโน้มภาพอนาคตการศึกษาและการเรียนรู้ ของไทยในปี พ.ศ. 2573. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: บริษัท 21 เซ็นจูรี่ จำกัด.
สุขสม สิวะอมรรัตน์. 2552. ผลของการใช้สถานการณ์จำลองที่มีต่อความสามารถในการทำงานกลุ่ม ของ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนวัดเลียบราษฎร์บำรุง เขตบางซื่อ กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ภาษาอังกฤษ
Apsari, Y. D., & Ismono. 2014. “Development of SETS Oriented Student Activity Sheet on Substance Material of Food Additives”. Journal of Chemical Education, 3(2), 1–6.
Kemmis, S., & McTaggart, R. 1998. The Action Research Planner. 3rd ed.. Geelong, Victoria: Deakin University Press.
