An Analysis of the Impact of Tax Policy Changes on Poor and Non-Poor Households in Thailand: An Application of the General Equilibrium Model

บทคัดย่อ

การขาดทุนทางการคลังของรัฐบาลไทยภายหลังภาวะโรคระบาดและสังคมส่งผลให้ภาครัฐจำเป็นต้องมีการปรับโครงสร้างภาษีโดยเฉพาะภาษีมูลค่าเพิ่มเพื่อรักษาวินัยทางการคลัง รวมทั้งเพื่อจัดเก็บรายได้อย่างเหมาะสมเพื่อการใช้จ่ายภาครัฐที่ส่งเสริมการพัฒนาของเศรษฐกิจไทยอย่างยั่งยืน การศึกษานี้ได้สร้างแบบจำลองดุลยภาพทั่วไปที่เหมาะสมกับการอธิบาย และวิเคราะห์ผลกระทบของอัตราภาษีมูลค่าที่กระทบต่อผู้มีรายได้น้อย และผู้มีรายได้สูงในประเทศไทย โดยการศึกษาพบว่าการเพิ่มภาษีมูลค่าเพิ่มไปที่ระดับร้อยละ 10 รวมทั้งการลดภาษีรายได้ผู้มีรายได้น้อย ผู้มีรายได้สูง และบริษัท จะส่งผลให้อุปทานแรงงาน ณ ดุลยภาพมีสูงขึ้น รวมทั้งการบริโภคจะสูงขึ้นในระบบเศรษฐกิจ นอกจากนี้เพื่อช่วยเหลือผู้มีรายได้น้อยและสนับสนุนการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างยั่งยืน การให้เงินอุดหนุนผู้มีรายได้น้อยที่สอดคล้องกับชั่วโมงการทำงานจะทำให้การบริโภครวมทั้งสวัสดิการของผู้มีรายได้น้อยสูงขึ้น อย่างไรก็ตามรัฐบาลไทยอาจจำเป็นต้องคำนึงถึงการใช้จ่ายงบประมาณอย่างเหมาะสมเนื่องจากการศึกษาพบว่าการขึ้นภาษีมูลค่าเพิ่มมากกว่าร้อยละ 15 จะส่งผลทำให้อุปทานแรงงานลดลง และสวัสดิการของทั้งผู้มีรายได้น้อยและรายได้สูงลดลงได้