Equality of Propagation between 5 Sila- 5 Dhamma In Mekong Region

Main Article Content

Phrakhru Pariyat Sarasophit

Abstract

                This academic paper aims to study the equality of the propagation of the 5 Sla-5 Dhamma principles in Mekong region, It is under inductive research. The study indicated that Buddhism is the main religion for all life in the Mekong region. The propaganda of 5 Sila is very appropriate because of the closest to Buddhists. The virtues of baptism help to organize the body and the foundation of charity. The 5 Dharma is a refined decoration for this body and helps to nurture more karma When the society pushed one discipline, but should be support the others as well It is very easy to propagate nationally, regionally and internationally.

Article Details

How to Cite
Phrakhru Pariyat Sarasophit. (2020). Equality of Propagation between 5 Sila- 5 Dhamma In Mekong Region. Buddhism in Mekong Region Journal, 3(2), 32–43. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/bmrj/article/view/251410
Section
Academic Article

References

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2541). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทยฉบับมหาจุฬาลง กรณราชวิทยาลัย.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2559). พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปลฉบับพิมพ์ 91 เล่มฉบับ
มหามกุฎราชวิทยาลัย, พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัยการศึกษาด้านธรรมะ. (2559), ความรู้ด้านหลักพุทธธรรม. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา https: / / tmarin222 wordpress. com (สืบค้นเมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม 2561] ชิตมโน. (2533), พระพุทธศาสนาในนานาประเทศ. กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัยพระครูปทุมกันทรากร. (2554),“ หลักธรรมในพระพุทธศาสนาเถรวาทกับการส่งเสริมสิทธิมนุษยชน” วิทยานิพนธ์พุทธศาสตร มหาบัณฑิตสาขาวิชาพระพุทธศาสนามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
พระครูปริยัติรัตนายุตและอุทัยสติมั่น“ พุทธธรรมกับการลดความเหลื่อมล้ำใน สังคมไทย” วารสารมจรพุทธปัญญาปริทรรศน์, ปีที่ 2 ฉบบที่ 1 (มกราคม- เมษายน 2560) หน้า 47-58. พระเดชขจรขนติธโร (ภูทิพย์),“ มาตรการของรัฐ เพื่อการรับมือภัยพิบัติในภูมิภาคอาเซียน”, วารสารพุทธอาเซียนศึกษ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยปีที่ 1 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม 2559): หน้า 109-120
พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตโต). (2540) พระพุทธศาสนาในอาเซียนกรุงเทพ: ธรรมสภา.
(2556), พจนานุกรมพุทธศาสน์ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพ: เอส.อาร์. พริ้นติ้งแมสโปรดักส์พระมหาประเสริฐธมุมเสฎโฐ (เส็วสูง), (25547), ความเสมอภาคในพุทธศาสนา. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา
https: / / www. gotoknow. org / posts / 427669 (สืบค้นเมื่อ 30 กรกฎาคม 2561].
พระมหาสนองปฐโจปการี. (2553), มนุษย์กับสังคม, กรุงเทพ: สำนักพิมพ์แห่ง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
พระราชธรรมนิเทศ (ระแบบฐิตญาโณ). (2536), ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา, กรุงเทพฯ, มหามกุฎราชวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, (2521), เบญจศีลและเบญจธรรม, กรุงเทพ: โรง พิมพ์มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
สมบูรณ์สุขสำราญ. (2534), พุทธศาสนากับความชอบธรรมทางการเมือง: กรณี เปรียบเทียบไทยลาวและกัมพูชา, โครงการเผยแพร่ผลงานวิจัยฝ่ายวิจัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สมพนธ์ บุณยคุปต์. (2548), พุทธศาสนา: สัจธรรมของชีวิตที่ปัญญาชนควรรู้กรุงเทพ:
โรงพยาบาลวิชัยยุทธ.
สุชีพ ปุญญานุภาพ. (2541). คุณลักษณะพิเศษแห่งพระพุทธศาสนา, พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพ: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย,
สนิท ศรีสำแดง. (2535), พุทธปรัชญา. กรุงเทพ: นีลนาราการพิมพ์
สุรพศ ทวีศักดิ์. (2554), พุทธที่แปลกแยกจากความเสมอภาคในโลกสมัยใหม่. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา https: / / prachatai. com / journal / 2011/09/36738 สืบค้นเมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม 2561]
อุดมศักดิ์สินธิพงษ์. (2555). สิทธิมนุษยชน, กรุงเทพ: วิญญูชน
Kosum Saicha. (2014). Politics and Regional integration in Greater Mekong Sub-region Faculty of Political Science and Public Administration, Chiang Mai University. Pranke,
Patrick (1995),“ On Becoming a Buddhist Wizard,” in: Buddhism in Practice, ed Donald S. Lopez, Jr., Princeton: Princeton University Press.