The Implementation of “Moderate Class, More Knowledge” Policy by Schools in Khon Kaen Province
Main Article Content
Abstract
This Research aimed to explore the understanding and implementation of the “Moderate Class, More Knowledge” policy by primary and lower secondary school administrators and teachers in Khon Kaen Province. The researchers employed a holistic multiple case study research methodology by studying four schools the province: which located in the urban area; the other located outside the urban area. This research is document research and qualitative research. Qualitative research by in-depth interviews with 20 key informants were school-level policy implementations, including the directors, deputy directors, and teachers.
The research results show that: the key informants perceived the policy as one that encourages students to develop further learning outside the normal classroom settings and develop knowledge on their own as teachers organize learning promotion activities inside and outside the classroom. The policy is based on the idea that too much and to burdensome classroom hours do not improve student achievement. To implement the policy, school directors first built teachers’ understanding as policy key policy implementations. At the same time, school administrators serve as the main coordinators to coordinate all departments in the school to modify the general policy guideline to action plans. The problems and obstacles encountered are the lack of monitoring or evaluation on the implementation of the policy from the local school district to the ministry levels.
Article Details
References
ณธรา เหมือนปิ๋ว. (2561). การพัฒนาพลเมืองไทยให้มีความเป็นพลเมืองโลกในประเทศไทยยุค 4.0. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 46(3), 86-99.
นิติยา หลานไทย. (2560). นโยบายความเสมอภาคด้านคุณภาพของการศึกษาขั้นพื้นฐานในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 8-10. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 11(2), 266-305.
พรรณงาม ธีระพงศ์ และสมบูรณ์ ศิริสรรหิรัญ. (2560). การนำนโยบายการกระจายอำนาจการจัดการศึกษาสู่การปฏิบัติในเขตพื้นที่การศึกษาจังหวัดนครปฐม. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(1), 655-667.
มัสยา บัวผัน สิราวรรณ จรัสรวีวัฒน์ และอาพันธ์ชนิต เจนจิต. (2563). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดสะตีมที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนความคิดสร้างสรรค์ และเจตคติของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 48(2), 203-224.
วิจิตร ศรีสอ้าน. (2539). การปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานประสานการปฏิรูปการศึกษา.
เวชฤทธิ์ อังกนะภัทรขจร. (2554). การประยุกต์ใช้แนวคิด Teach Less Learn More (TIM) สู่การจัดการเรียนรู้ในชั้นคณิตศาสตร์. วารสารศึกษาศาสตร์, 23(1), 1-11.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2557). แนวทางการพัฒนาการศึกษาไทยกับการเตรียมความพร้อมศตวรรษที่ 21 (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สุระศักดิ์ ฉายขุนทด. (2560). ยุทธศาสตร์การนำนโยบายลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ไปสู่การปฏิบัติในโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
เอมอร บูรณศักดิ์. (2560). การพัฒนารูปแบบการนำนโยบายการขยายผลการศึกษาทางไกลผ่านดาวเทียม. วารสารสุทธิปริทัศน์, 31(3), 41-53.