Communication in the Covid-19 Situations and Discourse of Thai state about Emergency Decree on Public Administration in Emergency Situations
Main Article Content
Abstract
This academic article is sourced from Thailand using Emergency Decree on Public Administration in Emergency Situations 2005 in the Covid-19 Situations 25 March 2020-1 August 2021. The data was collected from Emergency Decree on Public Administration in Emergency Situations 2005 series 1-30. The purpose of this is twofold: (1) to investigate the communication in the Covid-19 Situations about Emergency Decree on Public Administration in Emergency Situations 2005 (2) to investigate the discourse of Thai state in Covid-19 Situations about Emergency Decree on Public Administration in Emergency Situations, it was found communication 5 main groups of speech acts : Declarative Speech Acts, Directives Speech Acts, Representatives Speech Acts, Commissive Speech Acts, Expressives Speech Acts. And it was found 5 discourse of Thai state: 1) state power of discourse 2) place dimensions-civic activities state of discourse 3) of discourse 4) public-private working together to tackle Covid-19 of discourse 5) digital social discourse, contemporary problem solving tool.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์References
กฤติกา ผลเกิด. (2546). การศึกษาวัจนลีลาของประมวลกฎหมายอาญา. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
กฤษดาวรรณ หงศ์ลดรมภ์ และธีรนุช โชคสุวณิช. (2551). วัจนปฏิบัติศาสตร์. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กิตติ วิสารกาญจน. (2555). การเมืองในกระบวนการกำหนดนโยบายสิทธิในน้ำของประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
กลุ่มโรคติดต่อระหว่างประเทศ กองโรคติดต่อทั่วไป กรมควบคุมโรค. (2564). สถานการณ์โรคติดเชื้อโคโรนา (COVID-19) มาตรการสาธารณสุข และปัญหาอุปสรรคการป้องกันควบคุมโรคในผู้เดินทาง. เข้าถึงได้จาก https://ddc.moph.go.th/uploads/ckeditor2
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2545). วาทกรรมการพัฒนา: อำนาจ ความรู้ ความจริง เอกลักษณ์ และความเป็นอื่น. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: วิภาษา.
บรรหาร กำลา. (2551). บทวิเคราะห์การบังคับใช้พระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. 2548. วารสารจุลนิติ, 6(5), 33-44.
มุกรวี ฉิมพะเนาว์. (2563). การศึกษานโยบายสาธารณะกับมุมมองเชิงวาทกรรม. วารสารมจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 9(4), 293-305.
สรบุศย์ รุ่งโรจน์สุวรรณ. (2557). การแสดงอำนาจในภาษากฎหมายไทยผ่านการใช้รูปแบบภาษาที่ซับซ้อน. ใน อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์ (บรรณาธิการ), ภาษากับอำนาจ: บทความจากการประชุมวิชาการ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Searle, J. R. (1976). The classification of illocutionary acts. Language in Society, 5(2), 1-23.