The Relationship of Meditation with Wisdom in Visuddhimagga
Main Article Content
Abstract
Visuddhimagga explained about the principles of Samaddha Kammatthan and Vipassana Kammatthan. The Scriptureis practices start from the basic level to Nirvana level. It is the explanation about the relationship between Samaddha and ‘Vipassana and Trisikkha’ means ‘Sila or precepts’, ‘Samaddhi or meditation’, and ‘Panya or wisdom’ is followed by a practitioner as a purpose of reaching Sila which is related to Samadhi. Samadhi is also related to Panya. It is the ultimate Buddhist teaching as a fundamental practicing guideline for human development in two areas; 1) physical, and 2) mind quality area that leads to Panya. ‘Panya’ is only mentioned in this current article which is related to Vissanakammatthana for the good quality of life of a person who wishes the true happiness, peace, and prosperity in this life and the next life for the utmost benefit to be free from suffering in this lifetime.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์References
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2550). ศัพท์วิเคราะห์. กรุงเทพฯ: เลี่ยงเชียง.
พระธรรมธีรราชมหามุนี. (2549). คําถาม-คําตอบ เรื่อง วิปัสสนากรรมฐาน. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2552). พุทธธรรม ฉบับปรับปรุงและขยายความ. (พิมพ์ครั้งที่ 19). กรุงเทพฯ: สหธรรมมิก.
_______. (2559). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ (ชำระ-เพิ่มเติม ช่วงที่ 1). (พิมพ์ครั้งที่ 27). กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพุทธโฆสเถระ. (2547). คัมภีร์วิสุทธิมรรค. แปลและเรียบเรียงโดย สมเด็จพระพุฒาจารย์ อาจ อาสภมหาเถร. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: ประยูรวงศ์พริ้นท์ติ้ง.
พระราชธรรมนิเทศ (ระแบบ ฐิตญาโณ). (2536). ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พุทธทาสภิกขุ. (2534). คำบรรยายหลักพุทธธรรมพิมพ์ลักษณ์. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2560). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช (เจริญ สุวฑฺฒโน). (2550). วิธีสร้างบุญบารมี. กรุงเทพฯ: พิมพ์ลักษณ์.
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส. (2526). สำนักหอสมุดแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.