รูปแบบภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนตามหลักพรหมวิหาร 4 สังกัดเขตตรวจราชการที่ 12
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์และความต้องการจำเป็นของภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนเอกชน สังกัดเขตตรวจราชการที่ 12 2) สร้างรูปแบบภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนตามหลักพรหมวิหาร 4 สังกัด เขตตรวจราชการที่ 12 3) ทดลองใช้รูปแบบการภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนตามหลักพรหมวิหาร 4 สังกัดเขตตรวจราชการที่ 12 และ 4) ประเมินความพึงพอใจของรูปแบบการภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนตามหลักพรหมวิหาร 4 สังกัดเขตตรวจราชการที่ 12 เป็นวิจัยแบบผสมผสาน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง แบบประเมินรูปแบบ และแบบประเมินความพึงพอใจ การสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างและการประชุมกลุ่มย่อย สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าความต้องการจำเป็น
ผลการวิจัยพบว่า
1. สภาพปัจจุบัน สภาพที่พึ่งประสงค์และความต้องการจำเป็นของรูปแบบภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนตามหลักพรหมวิหาร 4 สังกัดเขตตรวจราชการที่ 12 โดยภาพรวมสภาพปัจจุบันอยู่ในระดับมาก สภาพที่พึ่งประสงค์อยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อเรียงลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็น ได้ดังนี้ 1) วิสัยทัศน์เกี่ยวกับดิจิทัล 2) ทักษะและความรู้ดิจิทัล 3) ความสามารถในการใช้เทคโนโลยี 4) การสื่อสารและสารสนเทศโดยดิจิทัล
2. ผลการพัฒนารูปแบบภาวะผู้นำดิจิทัล ประกอบด้วย 1) ชื่อรูปแบบ 2) วัตถุประสงค์ของรูปแบบ 3) หลักการ แนวคิดรูปแบบ 4) เนื้อหา (หลักการแนวคิด วัตถุประสงค์ วิธีการและกิจกรรม การบูรณาการตามหลักพรหมวิหาร 4 ผลลัพธ์ที่คาดหวัง)
3. ผลการประเมินรูปแบบภาวะผู้นำดิจิทัล พบว่ามีความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์ โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุดทุกประเด็น
4. ผลการประเมินความพึงพอใจโดยรวมและรายข้ออยู่ในระดับมากที่สุดทุกประเด็น
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
กาญจนา รัตนโกสินทร์. (2564). การสื่อสารดิจิทัลในองค์กรการศึกษา. กรุงเทพฯ: สถาบันการศึกษา.
กาญจนา สุทธิธรรม. (2565). การสร้างแรงจูงใจในการทำงานในองค์กรการศึกษา. กรุงเทพฯ: การศึกษา.
เกรียงไกร ศรีอ่อน. (2562). ทักษะดิจิทัลสำหรับผู้นำองค์กร. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เกรียงศักดิ์ อุดมกมล. (2565). การจัดการข้อมูลในระบบสารสนเทศโรงเรียน. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
จันทนา แสนสุข. (2559). ภาวะผู้นำ Leadership. (ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ลกรุ๊ป.
จารุวรรณ สุขสมบูรณ์. (2563). การพัฒนาผู้นำในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: การศึกษา.
จิตติ คงมั่น. (2565). การลดข้อผิดพลาดในการบริหารงานด้วยเทคโนโลยี. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จิราพร สัจจาพิสุทธิ์. (2566). หลักพรหมวิหาร 4 กับการบริหารงานการศึกษา. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
จิราภรณ์ พิชัยสิทธิ์. (2566). การบริหารงานแบบมีหลักการในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จุรีรัตน์ สมวงษ์. (2565). การสื่อสารดิจิทัลในชุมชนการศึกษา. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ชัยยนต์ เพาพาน. (2559). ผู้บริหารสถานศึกษายุคใหม่ในศตวรรษที่ 21. เข้าถึงได้จาก http://conference.edu.ksu.ac.th/file/20160809_2488101126.pdf
ทวีศักดิ์ เกษตรธรรม. (2566). การอบรมและการสร้างเครือข่ายในยุคดิจิทัล. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
ทัศนีย์ อิทธิพัฒน์. (2565). การสร้างความสัมพันธ์ในองค์กรโดยใช้หลักธรรม. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธนากร สายวิจิตร. (2565). การพัฒนาวิสัยทัศน์เพื่อความยั่งยืน. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
นภา ธรรมสอน. (2564). แนวทางการบริหารเชิงดิจิทัล. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
นวลจันทร์ ธรรมวิจิตร. (2566). การนำเทคโนโลยีมาประยุกต์ใช้ในบริบทของโรงเรียน. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ด.
นิภาวดี พิมพ์ใจ. (2565). การพัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ด.
บุญชู พิทักษ์ชาติ. (2564). การบริหารทรัพยากรบุคคลในโรงเรียนดิจิทัล. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ประภัสสร สารสิน. (2565). การพัฒนาผู้นำในยุคดิจิทัล. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
พรรณี ศิริกุล. (2566). การสร้างเป้าหมายและความยั่งยืนในองค์กร. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ด.
วิชาญ สารคณา. (2565). แนวคิดเพื่อการพัฒนาผู้นำการศึกษา. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ศิริชัย วงศ์พัฒนา. (2564). การพัฒนาวิสัยทัศน์ผู้นำ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ด.
ศิริรัตน์ กลิ่นมาลา. (2565). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาตามหลักพรหมวิหาร 4. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ, 4(1), 15-30.
สมบัติ ชัยมงคล. (2565). การสร้างระบบสารสนเทศในองค์กรการศึกษา. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุชาดา ภูมิจิต. (2566). ความสำเร็จของการใช้เทคโนโลยีในการบริหารงาน. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ด.
สุเทพ วงศ์ประเสริฐ. (2564). การบริหารจัดการเทคโนโลยีในโรงเรียน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุนีย์ วัฒนธรรม. (2564). เครือข่ายการเรียนรู้ในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุพรรณนา เกียรติไพบูลย์. (2565). การเพิ่มประสิทธิภาพการสื่อสารในองค์กร. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุวิทย์ กิตติวัฒน์. (2566). การส่งเสริมความสามัคคีในองค์กรด้วยหลักธรรม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
อุดมชัย ศุภกิจ. (2565). วิสัยทัศน์ในการบริหารงานในยุคดิจิทัล. เชียงใหม่: การศึกษาไทย.
เอกราช โฆษิตพิมานเวช. (2561). เทคโนโลยีสารสนเทศของโรงเรียนเอกชนในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารการบริหารสถานศึกษาและภาวะผู้นำ, 6(23), 14-23.
_______. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำแบบยั่งยืนของการบริหารโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดขอนแก่น. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 6(3), 634-644.
Sharma, P. (2018). Digital Leadership: The Key to Organizational Transformation. Journal of Digital Management, 2(3), 45-60.
