การพัฒนารูปแบบสมรรถนะของครูในศตวรรษที่ 21 ของศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการจำเป็น สมรรถนะของครูในศตวรรษที่ 21 ของศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช 2) พัฒนารูปแบบสมรรถนะของครูในศตวรรษที่ 21 ของศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช และ 3) ตรวจสอบรูปแบบสมรรถนะของครูในศตวรรษที่ 21 ของศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช วิธีดำเนินการวิจัยแบบผสานวิธีพหุเป็นระยะ โดยออกแบบเป็น 3 ระยะ ระยะที่ 1 ศึกษาการศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการจำเป็นสมรรถนะของครูในศตวรรษที่ 21 ของศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูในสังกัดสำนักบริหารการศึกษาพิเศษ รวม 115 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง ระยะที่ 2 พัฒนารูปแบบสมรรถนะของครูในศตวรรษที่ 21 ของศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช โดยการสัมมนาอิงผู้เชี่ยวชาญ ประกอบด้วยผู้ทรงคุณวุฒิ ระยะที่ 3 ตรวจสอบรูปแบบสมรรถนะของครูในศตวรรษที่ 21 ของศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช โดยผู้ทรงคุณวุฒิ และประเมินรูปแบบฯ โดยผู้บริหารสถานศึกษาและครูในสังกัดสำนักบริหารการศึกษาพิเศษ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติบรรยาย ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เนื้อหา และสรุปผล
ผลการวิจัยพบว่า
1. สภาพปัจจุบันของสมรรถนะของครูในศตวรรษที่ 21 ของศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช ภาพรวมอยู่ในระดับมาก สภาพที่พึงประสงค์ โดยรวมทุกด้านอยู่ในระดับมาก
2. รูปแบบสมรรถนะของครูในศตวรรษที่ 21 ของศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช ประกอบด้วย 3 ส่วน คือ ส่วนที่ 1 ชื่อรูปแบบ หลักการ และวัตถุประสงค์ ส่วนที่ 2 วิธีการพัฒนาสมรรถนะครูและกระบวนการพัฒนาสมรรถนะครู ส่วนที่ 3 การประเมินผลรูปแบบและปัจจัยความสำเร็จในการพัฒนาสมรรถนะครู
3. การตรวจสอบรูปแบบ มีความถูกต้องเหมาะสม เป็นไปได้ และเป็นประโยชน์ทุกรายการในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด และสามารถนำรูปแบบนี้ ไปใช้ประโยชน์ได้จริง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
กาญจนา ฮวดศรี. (2566). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูศูนย์การศึกษาพิเศษ สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ทินกร บัวชู. (2564). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะเพื่อเพิ่มขีดความสามารถทางการแข่งขันในศตวรรษที่ 21 ของอาจารย์พยาบาลสังกัดมหาวิทยาลัยราชภัฏ. (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ธนกฤต อั้งน้อย. (2563). การพัฒนารูปแบบการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนที่มีประสิทธิผลของโรงเรียนขนาดเล็ก: กรณีศึกษาโรงเรียนบ้านวังจาน. วารสารคุรุสภาวิทยาจารย์, 1(3), 31-43.
พระราชบัญญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ พ.ศ. 2551. (5 กุมภาพันธ์ 2551). ราชกิจจานุเบกษา, เล่มที่ 125 ตอนที่ 28 ก หน้า 2-4.
พระราชบัญญัติสภาครูและบุคลากรทางการศึกษา (ฉบับที่ 8) พ.ศ. 2546. (25 พฤษภาคม 2546). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 120 ตอนที่ 52 ก หน้า 3-4.
วรรณี เจตจำนงนุช, ปิยวรรณ วิเศษสุวรรณภูมิ, ชนิศา ตันติเฉลิม และดุสิดา ทินมาลา. (2560). มาตรฐานวิชาชีพครูการศึกษาพิเศษ. วารสารวิธีวิทยาการวิจัย, 30(2), 161-176.
สมาน อัศวภูมิ. (2550). การใช้วิจัยพัฒนารูปแบบในวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอก. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 2(2), 76-85.
สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (2558). แนวทางการจัดการศึกษาสำหรับผู้เรียนที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษ. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
Australian College of Education. (2001). Teacher standards, quality and professionalism: Towards a nationally agreed framework. Victoria, Australia: Australian College of Education.
Eisner, E. W. (1976). Educational connoisseurship and criticism: Their form and functions in educational evaluation. Journal of Aesthetic Education, 10(3-4), 135-150. https://doi.org/10.2307/3332067
Keeves, J. P. (1988). Model and model building. In J. P. Keeves (Ed.), Educational research, methodology, and measurement: An international handbook (pp. 559-566). Oxford, UK: Pergamon Press.
McClelland, D. C. (2009). Human motivation. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
