แนวคิดการจัดการปกครองสาธารณะแนวใหม่กับการพัฒนาผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นชุมชนช้างน้อยสู่ตลาด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบทบาทของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในการร่วมพัฒนาผลิตภัณฑ์ของชุมชนช้างน้อยผ่านแนวคิดการจัดการปกครองสาธารณะแนวใหม่ (New Public Governance) 2) ศึกษากระบวนการการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนไปสู่การจัดจำหน่ายในตลาด โดยมีคำถามวิจัยในการศึกษาถอดแนวทางกระบวนการมีส่วนร่วมของบทบาทผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย และกระบวนการร่วมพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนไปสู่ตลาด และระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพผ่านการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interview) และการสังเกตแบบมีส่วนร่วม (Participant Observation) จำนวนกลุ่มผู้ให้ข้อมูลที่สำคัญถูกคัดเลือกแบบวิธีเฉพาะเจาะจง จำนวน 29 คน ได้แก่ 1) ภาครัฐ (ตัวแทนมหาวิทยาลัย) 2) ตัวแทนชุมชนตำบลช้างน้อย 3) ตัวแทนศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดพระนครศรีอยุธยา หน่วยบริการอำเภอบางไทร 4) ตัวแทนชุมชนตำบลบางไทร (ชุมชนใกล้เคียง) และ 5) ตัวแทนวัดอนุกุญชราราม (วัดช้างน้อย) วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการบรรยายและพรรณนาร้อยเรียงเรื่องราว
ผลการวิจัยพบว่า
1. บทบาทของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในการขับเคลื่อนผลิตภัณฑ์ชุมชนไปสู่ตลาดได้ริเริ่มจากภาครัฐเป็นผู้นำโครงการพัฒนาผลิตภัณฑ์เข้ามาสู่ชุมชน และประสานงาน ดำเนินงานต่างๆ ตลอดจนนำสินค้าไปสู่การจัดจำหน่ายในตลาด นอกจากนี้ยังมีภาคส่วนต่างๆ ที่ได้ร่วมแบ่งปันแลกเปลี่ยนองค์ความรู้ และความคิดเห็น ณ สถานที่ศูนย์ยึดเหนี่ยวจิตใจ (วัดช้างน้อย) ให้ผู้คนภายในชุมชนร่วมขับเคลื่อนผลิตภัณฑ์ ซึ่งภาคีเครือข่ายเหล่านั้น ได้แก่ ตัวแทนจากชุมชนตำบลช้างน้อย และชุมชนใกล้เคียง (ตำบลบางไทร) ตัวแทนศูนย์การศึกษาพิเศษฯ และตัวแทนวัดอนุกุญชราราม (วัดช้างน้อย)
2. กระบวนการในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนไปสู่การจัดจำหน่ายนั้น ได้มีกระบวนการในการนำผลิตภัณฑ์ชุมชน คือ ไข่ไก่มาเพิ่มมูลค่าด้วยชะลอมจักสานที่ทำจากชุมชน โดยขั้นตอนในการขับเคลื่อนเริ่มจากกระบวนการในการวางแผนและออกแบบร่วมกันทั้งในส่วนของการนำผลิตภัณฑ์ไปเพิ่มมูลค่าด้วยการจักสานชะลอมจากชุมชน การพัฒนาและลงมือทำผลิตภัณฑ์ การร่วมกันคำนวณต้นทุนและราคาขายสินค้า รวมถึงการจัดเก็บรายได้จากผลผลิตที่มาจากยอดขายสินค้าของชุมชน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
ปุณณดา ทรงอิทธิสุข และวนัสนันท์ ศิริรัตนะ. (2567). การยกระดับมาตรฐานผลิตภัณฑ์เครื่องจักรสานไม้ไผ่สู่ชุมชนกลุ่มจักสานพบพระทรายงาม ตำบลพบพระ อำเภอพบพระ จังหวัดตาก. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 4(5), 391-416. https://doi.org/10.60027/iarj.2024.267560
มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. (2567). “พลังการรวมตัวที่ยิ่งใหญ่ หัวใจเพื่อการศึกษาและชุมชน” VRU SHOWCASE x VRU SUSTAINABILITY 2024. เข้าถึงได้จาก https://www.vru.ac.th/news7895/
สิริกาญจน์ ทวีพิธานันท์, ลักษมี งามมีศรี, เจนจิรา เงินจันทร์ และมานิตย์ สิงห์ทองชัย. (2566). การศึกษาการพัฒนาผลิตภัณฑ์และส่งเสริมการตลาดของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนฝรั่งอินทรีย์ (บ้านตะคร้อ) เพื่อขยายตลาดไปสู่กลุ่มเป้าหมายใหม่. วารสารวิชาการการจัดการภาครัฐและเอกชน, 5(1), 173. https://doi.org/
14456/jappm.2023.12
Bovaird, T. (2007). Beyond engagement and participation: User and community coproduction of public services. Public administration review, 67(5), 846-860. https://doi.org/10.1111/j.1540-6210.2007.00773.x
Díaz-Cayeros, A., Magaloni, B., & Ruiz-Euler, A. (2014). Traditional governance, citizen engagement, and local public goods: evidence from Mexico. World development, 53, 80-93. https://doi.org/10.1016/j.worlddev.2013.01.008
Fotaki, M. (2011). Towards developing new partnerships in public services: Users as consumers, citizens and/or co‐producers in health and social care in England and Sweden. Public administration, 89(3), 933-955. https://doi.org/10.1111/j.1467-9299.2010.01879.x
Marschall, M. J. (2004). Citizen participation and the neighborhood context: A new look at the coproduction of local public goods. Political research quarterly, 57(2), 231-244. https://doi.org/ 10.1177/106591290405700205
Osborne, S. P., Radnor, Z., & Strokosch, K. (2016). Co-production and the co-creation of value in public services: a suitable case for treatment. Public management review, 18(5), 639-653. https://doi.org/10.1080/14719037.2015.1111927
Pestoff, V. (2018). Co production at the crossroads of public administration regimes. In T. Brandsen, B. Pestoff, & L. Osborne (Eds.), Co production and co creation (pp. 27-36). Routledge.
Sattrapruek, S., & Bunchusuwan, P. (2015). Good Governance for Community Enterprise Management and Development. Journal of Community Development and Life Quality, 3(3), 271-283. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JCDLQ/article/download/131669/99394/348992
Thai People Map and Analytics Platform. (2024). จำนวนคนจนใน ต.ช้างน้อย อ.บางไทร พระนครศรีอยุธยา. เข้าถึงได้จาก https://www.tpmap.in.th/25661/140412
Turnhout, E., Metze, T., Wyborn, C., Klenk, N., & Louder, E. (2020). The politics of co-production: participation, power, and transformation. Current Opinion in Environmental Sustainability, 42, 15-21. https://doi.org/10.1016/j.cosust.2019.11.009
