ผลิตภัณฑ์จากเชือก:รูปแบบการบูรณาการพระพุทธศาสนากับศาสตร์สมัยใหม่ ในการพัฒนาสัมมาชีพสู่ระดับสากลด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่นทางวัฒนธรรมชุมชน ในจังหวัดนครราชสีมา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษากิจกรรมและกระบวนการผลิตจากเชือกในจังหวัดนครราชสีมา 2) ศึกษาการพัฒนาหัตถกรรมจากเชือกและพุทธธรรมในการส่งเสริมสัมมาชีพภูมิปัญญาท้องถิ่นในจังหวัดนครราชสีมา 3) ศึกษารูปแบบการสร้างค่านิยมตามหลักพุทธธรรมในการพัฒนาสัมมาชีพหัตถกรรมจากเชือกสู่ระดับสากล ด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่นทางวัฒนธรรมชุมชนในจังหวัดนครราชสีมา เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน มีประชากรผู้ให้ข้อมูลทั้งสิ้น 62 ราย โดยวิธีการสัมภาษณ์ สนทนากลุ่ม และปฏิบัติการวิจัย
ผลการวิจัยพบว่า
1. กระบวนการผลิตภัณฑ์หัตถกรรมจากเชือก พบว่า การใช้ผลิตภัณฑ์หัตถกรรมจักสานโดยตรงในชีวิตประจำวันลดน้อยลง มีการปรับเปลี่ยนไปใช้ประโยชน์ด้านอื่นๆ มากขึ้น มีการพัฒนารูปแบบและขนาดให้แตกต่างไปจากเดิมเหมาะสมกับประโยชน์ใช้สอยตามการเปลี่ยนแปลงของสังคม ไม่มีสถานที่จำหน่ายผลิตภัณฑ์ที่เป็นรูปธรรม การประชาสัมพันธ์ การแสดงสินค้า ขาดการสนับสนุนจากผู้ซื้อในชุมชน
2. แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์หัตถกรรมจากเชือก 3 แนวทาง ได้แก่ 1) การฝึกอบรมเรียนรู้ 2) ช่องทางการตลาด 3) การเผยแพร่ เช่น ทางระบบสื่อออนไลน์ จัดนิทรรศการ เป็นต้น
3. รูปแบบการบูรณาการหลักพุทธธรรม ได้แก่ หลัก การนำหลักพุทธธรรมไปบูรณาการในด้านกระบวนการผลิตหัตถกรรมจากเชือก ประกอบด้วย 3 ด้าน คือ 1) นําหลักอิทธิบาท 4 มาบูรณาการด้านกระบวนการหัตถกรรมการผลิตเชือก 2) นําหลักสังคหวัตถุ 4 มาบูรณาการกับการพัฒนาหัตถกรรมจากเชือก 3) นำหลักสัมมาอาชีวะ มาบูรณาการกับการสร้างค่านิยมและส่งเสริมสัมมาชีพ ผลของการบูรณาการหลักพุทธธรรมทำให้กลุ่มหัตถกรรมจักสานจากเชือกมีกระบวนการทำงานที่เป็นระบบ แบบแผน และเป้าหมาย ส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมการพัฒนาทั้งตัวบุคคลและผลิตภัณฑ์เป็นหนึ่งเดียวที่มุ่งสู่การพัฒนาไปสู่ระดับสากล