ผลของการใช้ภาพกราฟิกประยุกต์ตามโครงสร้างแมนดาลา สำหรับเพิ่มความใส่ใจทางการมองเห็นและความสามารถทางภาพ และมิติสัมพันธ์ของเด็กกลุ่มเสี่ยงสมาธิสั้น -

Main Article Content

นัฐธิยา บุญอาพัทธิ์เจริญ
กนก พานทอง
สิริกรานต์ จันทเปรมจิตต์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาภาพกราฟิกประยุกต์ตามโครงสร้างแมนดาลา และ 2) ศึกษาผลของการใช้ภาพกราฟิกประยุกต์ตามโครงสร้างแมนดาลาสำหรับเพิ่มความใส่ใจทางการมองเห็น และความสามารถทางภาพและมิติสัมพันธ์ของเด็กกลุ่มเสี่ยงสมาธิสั้นระหว่างก่อนกับหลังการทดลองในกลุ่มที่ได้รับการฝึกใช้ภาพกราฟิกประยุกต์ตามโครงสร้างแมนดาลา และเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มที่ได้รับกับกลุ่มไม่ได้รับการฝึกใช้ภาพกราฟิกประยุกต์ตามโครงสร้างแมนดาลา กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6 โรงเรียนวัดหัวคู้และโรงเรียนวัดเสาธงกลาง จังหวัดสมุทรปราการ จำนวน 60 คน ที่เป็นเด็กกลุ่มเสี่ยงสมาธิสั้น ได้ใช้วิธีการสุ่มเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย ภาพกราฟิกประยุกต์โดยใช้โครงสร้างภาพแมนดาลา แบบทดสอบความใส่ใจทางการมองเห็นและแบบทดสอบความสามารถทางภาพและมิติสัมพันธ์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติทดสอบ t-test
ผลการวิจัยพบว่า
1. หลังการฝึกใช้ภาพกราฟิกฯ กลุ่มทดลองมีความถูกต้องของการตอบสนองความใส่ใจทางการมองเห็น (Cpt) สูงกว่าก่อนที่ได้รับการฝึกใช้ภาพภาพกราฟิกประยุกต์โดยใช้โครงสร้างภาพแมนดาลา อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .05
2. กลุ่มทดลองมีความถูกต้องของการตอบสนองความใส่ใจทางการมองเห็น (Cpt) สูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .01
3. หลังการฝึกใช้ภาพกราฟิกฯ กลุ่มทดลองมีความถูกต้องของการตอบสนองความสามารถทางภาพและมิติสัมพันธ์ (Corsi Block) สูงกว่าก่อนที่ได้รับการฝึกใช้ภาพภาพกราฟิกประยุกต์โดยใช้โครงสร้างภาพแมนดาลา อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ .05 สรุปได้ว่า กิจกรรมการวาดภาพกราฟิกประยุกต์โดยใช้โครงสร้างภาพแมนดาลาเพิ่มความใส่ใจทางการมองเห็นและความสามารถทางภาพและมิติสัมพันธ์ของเด็กกลุ่มเสี่ยงสมาธิสั้นได้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
บุญอาพัทธิ์เจริญ น. ., พานทอง ก. ., & จันทเปรมจิตต์ ส. . (2020). ผลของการใช้ภาพกราฟิกประยุกต์ตามโครงสร้างแมนดาลา สำหรับเพิ่มความใส่ใจทางการมองเห็นและความสามารถทางภาพ และมิติสัมพันธ์ของเด็กกลุ่มเสี่ยงสมาธิสั้น: -. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 20(3), 173–186. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/dhammathas/article/view/207590
ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Article)

เอกสารอ้างอิง

Assagioli, R. (2012). Psychosynthesis: A Collection of Basic Writings published by Roberto. Assagioli. USA : The Synthesis Center.

Buchalter, et al. (2013). Mandala Symbolism and Techniques. London : Jessica Kingsley Publishers.

Edmonds, W. A. & Kennedy, T. D. (2013). An applied reference guide to Research designs: Quantitative, qualitative, and mixed methods. Thousand Oaks, CA : Sage.

Harper, D. (2017). etymology dictionary. https://www.etymonline.com/word/mandala (Accessed November 2017).

Jung, C. G. (2009). Foundation of the Works of C. G. Jung. Reprinted from The Red Book by C. G. Jung. With permission of the publisher, W.W. Norton : Company, Inc.

Liu, B., et al. (2012). Feature precedence in processing multifeature visual information in the human brain: an event-related potential study. Neuroscience, 210, 145-151.

Masquelier, Y. (2004). The Mandala, a Symbol of the Psyche in the Life and Work of C. G. Jung. In Tibetan Mandala: Art and Practice The Wheel of Time, edited by S. Crossman and J. Barou, 71-76. Old Saybrook. CT : Actes Sud.

Moore, D. T. (2008). Eye Exercises to Increase Attention and Reduce Impulsivity. http://improvevisionquick.com/ (Accessed 17 December 2014).

Niyomtham, S. (2017). The effect of using SNIGO line art to increase concentration in work and self-control of ADHD children. Bangkok : Kasem Bundit University.

Papadopoulos, R. K. (2006). The handbook of jungian psychology: Theory, practice and applications. London : Psychology Press.

Shepherd, M., et al. (1986). The relationship between eye movements and spatial attention. The Quarterly Journal of Experimental Psychology A: Human Experimental Psychology, 38(3-A), 475-491.

Thawornphaibunbut, N. (2012). Reference frame for visual perception. Bangkok : Mahidol University.