แนวทางประชาธิปไตยเพื่อการพัฒนานโยบายสาธารณะ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
แนวทางประชาธิปไตยเป็นการให้ความสำคัญกับกระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชน โดยยึดประชาชนเป็นศูนย์กลางของการพัฒนาที่เปิดโอกาสให้ประชาชนทั้งจากกลุ่มที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการมีโอกาสเข้าสู่กระบวนนโยบายสาธารณะ คือ การเข้าไปมีส่วนร่วมในการแสดงความคิด ความเห็น ในการแก้ปัญหา และการเสนอทางออกเพื่อแก้ปัญหาโดยอาศัยความมีเหตุมีผล ความเสมอภาค ความเท่าเทียมในการแสวงหาแนวทางที่ดีต่อการพัฒนานโยบายสาธารณะที่สอดคล้องกับความต้องการกับประชาชน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Borwornsa, U. (2002). Participatory Democracy. Bangkok : Chulalongkorn University Printing House.
Charalabidis. Y., Triantafillou, A., Karkaletsis & Loukis, E. (2012). Public policy Formulation Through Non Moderated Crowed Sourcing in Social Media. In E. Tambouris, A. Macintosh, and O. Saebo (Eds.), Electronic Partipation, Berlin. Germany : Springer.
Cini, L. (2011). Between Participation and Deliberation: Toward a New Standard for Assessing Democracy?. Italy : European University Institute Florence, Italy.
Constitution Drafting Commission. (2007). Summary of New Draft Constitution. Bankgkok : Constitution Drafting Commission.
Dahl, R. (1994). Prefazione all troriademocratica. Edizioni di Comunita : Milano.
Damrong, W., Direk, P. & Suphot, S. (2009). The Strengthening of Legislative in National Budget Process. Bangkok : Publish of Committee on Research and Senate Development.
Davids, I. (2005). Voices from Below: Reflections on Ten Years of Public Participation: The Case of Local Government in the Western Cape Province. Cape Town : Foundation for Contemporary Research.
Dryzek, J. (2009). Democratization as Deliberative Capacity Building, Comparative Political Studies. https://journals.sagepub.com (Accessed 8 November 2019).
Election Commission of Thailand. (2018). Participation. http://wiki.kpi.ac.th/index.php?title=Public Participation (Accessed 8 November 2019).
Few, R., Briwn, K. & Tompkins, E. L. (2007). Public Participation and climate chang. adaptation : Avoiding the illusion of inclusion, Clim Pol.
Fung, A. & Wright. E.O. (2003). Deepening Democracy. Institutional Innovations in Empowered Participatory Governance. Verso : London and New York.
Green, A. & Hunton-Clarke, O. (2003). A typology of stakeholder participation for company environmental decision-making. Business strategy and the environment.
Guttmann, A. & Thompson, D. (2004). Why Deliberative Democracy?. Princeton. NJ : Princeton University Press.
Kanungnit, S. (2002). Guideling for Strengthening Participatory Democracy in Constitution of the Kingdom of Thailand 1997: Problem, Obstacle and Solution. Nonthaburi : King Prajadhipok’s Institute.
Pietrzyk-Reeves, D. (2006). Deliberative Democracy and Citizenship. Polish Political Science : Yearbook.
Sartori, G. (1993). Democrazia. 1th.ed. Rizzoli : Milano.
Sathitorn, T. (2016). Deliberative Democracy. Bangkok : Kenchan Center Company Limited.
Valadez, J. M. (2010). Deliberation, Cultural Difference, and Indigenous Self-Governance. The Good Society, 19(2), 60-65.
