อกุศลรากเหง้าแห่งความเป็นไฟ (อัคคิ)

Main Article Content

พระมหานพดล นวตลปญฺโญ
พระมหามิตร ฐิตปญฺโญ

บทคัดย่อ

ไฟ ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาถือว่าเป็นรากเหง้าของอกุศลกรรมทั้งปวง เพราะเป็นต้นเหตุแห่งการเผาลนใจ ซึ่งสามารถจัดได้ดังนี้ “ราคัคคิ” ไฟคือราคะ ความยินดี ความกระสันอยากในกามคุณ “โทสัคคิ” ไฟคือโทสะ ความพยาบาท อาฆาต ไม่พอใจ คิดประทุษร้าย “โมหัคคิ” ไฟคือโมหะ ความหลง ไม่รู้ ไม่พิจารณา ไม่เข้าใจในสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง อารมณ์เหล่านี้จะเกิดขึ้นได้นั้นจำเป็นต้องอาศัยอายตนะภายใน คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ได้รับรู้จากสิ่งภายนอก คือ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัสแล้วส่งผลให้มีการปรุงแต่งภายในจิต เกิดราคะความกำหนัด ยินดี เกิดโทสะ ความไม่พอใจ หวาดระแวงในสิ่งรอบข้าง และเกิดความลุ่มหลงหวงแหนในสิ่งที่ได้จนเกิดอวิชชาภายในใจ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
นวตลปญฺโญ พ. ., & ฐิตปญฺโญ พ. . (2021). อกุศลรากเหง้าแห่งความเป็นไฟ (อัคคิ). วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 21(2), 149–158. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/dhammathas/article/view/242835
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ (Academic Article)

เอกสารอ้างอิง

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2539). อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวินีฏีกา ฉบับแปลเป็นไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: มหามกุฏราชวิทยาลัย.

พระราชธรรมนิเทศ (ระแบบ ฐิตญาโณ). (2535). ธรรมปริทรรศน์ 2: อธิบายธรรมวิภาค ปริเฉทที่ 2. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2549). พุทธวิธีในการสอน. กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.

พุทธทาส อินทปัญโญ. (2549). คู่มือมนุษย์ ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.