ความเปลี่ยนแปลงด้านพฤติกรรมของเด็กและเยาวชนที่เข้าร่วม สภาเด็กและเยาวชนเขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความเปลี่ยนแปลงด้านพฤติกรรมของเด็กและเยาวชนที่เข้าร่วมสภาเด็กและเยาวชนเขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร 2) เพื่อศึกษาปัญหาและเสนอแนะแนวทางในการพัฒนากิจกรรมสภาเด็กและเยาวชนเขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย เด็กและเยาวชนที่เข้าร่วมกิจกรรมสภาเด็กและเยาวชน ผู้ปกครองของเด็กและเยาวชนที่เข้าร่วมสภาเด็กฯ เจ้าหน้าที่มูลนิธิเพื่อการพัฒนาเด็ก และเจ้าหน้าที่ฝ่ายพัฒนาชุมชนและสวัสดิการสังคม สำนักงานเขตปทุมวัน จำนวน 21 คน โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) และการสนทนากลุ่ม (Focus Group) เพื่อที่จะแสวงหาคำตอบตามวัตถุประสงค์ของการวิจัย วิเคราะห์ข้อมูลโดยนำข้อมูลที่ได้จากการตอบประเด็นสัมภาษณ์และข้อมูลจากเอกสารต่างๆ มาวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณา
ผลการศึกษาพบว่า 1) การขับเคลื่อนสภาเด็กและเยาวชนเขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร ด้วยหลักการ “เด็กคิด เด็กนำ ผู้ใหญ่หนุน” โดยที่เด็กและเยาวชนเป็นผู้ปฏิบัติงานเอง ทำให้เด็กและเยาวชนเกิดการเรียนรู้จากสิ่งที่ตนปฏิบัติด้วยตนเอง เกิดการพัฒนาทักษะต่างๆ และเกิดการเปลี่ยนแปลงด้านพฤติกรรม 3 ด้าน ได้แก่ ด้านการแสดงออก ควบคุมอารมณ์ตนเองได้ดีและกล้าแสดงออกมากขึ้น ด้านบุคลิกภาพ มีการปรับเปลี่ยนการแต่งกายเหมาะสมกับสถานที่ กาลเทศะ และเหมาะสมกับบทบาทหน้าที่ที่ได้รับมากขึ้นและกระบวนการทำงาน มีการวางแผนกระบวนการทำงานอย่างเป็นขั้นตอนและกำหนดความรับผิดชอบอย่างชัดเจน และ 2) ปัญหาการขับเคลื่อนสภาเด็กและเยาวชนเขตปทุมวัน คือ ปัญหาด้านพระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาเด็กและเยาวชนแห่งชาติ พ.ศ. 2550 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2560 มาตรา 24 เป็นข้อจำกัดในการสรรหา คัดเลือกคณะบริหารสภาเด็กและเยาวชนเขตปทุมวันและข้อจำกัดด้านงบประมาณจากภาครัฐ ทำให้ไม่สามารถจัดกิจกรรมได้ต่อเนื่องตลอดทั้งปี ข้อเสนอแนะในการพัฒนากิจกรรมสภาเด็กและเยาวชนเขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร คือ ควรจัดกิจกรรมที่เด็กและเยาวชนสนใจเพื่อต่อยอดในสิ่งที่พวกเขาชอบ เป็นกิจกรรมที่ เข้าถึงทุกเพศ ทุกวัย และควรจัดกิจกรรมให้มีความถี่สม่ำเสมอ เพื่อให้เด็กและเยาวชนรวมกลุ่มกันเสมอและมีความรู้สึกร่วมกับสภาเด็กและเยาวชนเขตปทุมวันต่อไป
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการเด็กและเยาวชน และกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2560). แนวทางการจัดให้มีสภาเด็กและเยาวชนตามพระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาเด็กและเยาวชนแห่งชาติ พ.ศ. 2550 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: กรมกิจการเด็กและเยาวชน และกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
เดือนเต็ม ไกรเทพ. (2560). พฤติกรรมการมีส่วนร่วมของเยาวชนในการพัฒนาท้องถิ่น ศึกษากรณี เทศบาลตำบลหนองบัวอำเภอเมืองกาญจนบุรีจังหวัดกาญจนบุรี. การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ ครั้งที่ 4 (หน้า 674 - 683). เพชรบูรณ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์.
กรทิพย์ ไตรดำเนินกิจสกุล. (2553). ปัจจัยสนับสนุนการปฏิบัติงานตามบทบาทคณะบริหารสภาเด็กและเยาวชนอำเภอในพื้นที่ภาคกลางตอนล่าง 1. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปภาพินท์ คำอุดม. (2558). การศึกษากระบวนการเสริมพลังในสภาเด็กและเยาวชน กรณีศึกษา สภาเด็กและเยาวชนตำบลเหมืองหม้อ. (สารนิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พัสวี เปี่ยมศักดิ์กมล. (2560). การมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการสวนสาธารณะของเครือข่ายเยาวชน กรณีศึกษา สภาเด็กและเยาวชนเทศบาลเมืองสตูล. (การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
รุจ รักงาม. (2552). การศึกษาการมีส่วนร่วมของเยาวชนต่อการพัฒนากิจกรรมของสภาเยาวชนกรุงเทพมหานคร กรณีศึกษา พื้นที่เขตสะพานสูง. (วิทยานิพนธ์สงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
