ผลการประเมินคุณลักษณะที่พึงประสงค์ด้านคุณธรรม จริยธรรมของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏในยุควิถีใหม่

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ประเมินคุณธรรม จริยธรรม 2) ศึกษาการเปลี่ยนแปลงระยะยาว และ 3) ศึกษาบทบาทในการพัฒนาด้านคุณธรรม จริยธรรม เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ที่เก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 573 คน เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำ และการวิเคราะห์ล้อมกรอบข้อมูล
ผลการวิจัยพบว่า
1. ผลการวิเคราะห์ข้อมูลช่วงเดือนกรกฎาคม และเดือนตุลาคม 2563 มีค่าเฉลี่ยดังนี้ 1) ค่าเฉลี่ยของตัวบ่งชี้ความซื่อสัตย์สุจริต มีค่าเท่ากับ 3.25 และ 3.25 การวัดความแปรปรวนทั้ง 2 ครั้ง พบว่า มีค่าเท่ากันทั้ง 2 ครั้ง 2) ค่าเฉลี่ยของตัวบ่งชี้ความมีสติสัมปชัญญะ มีค่าเท่ากับ 3.00 และ 2.99 การวัดความแปรปรวนทั้ง 2 ครั้ง มีค่าเท่ากันทั้ง 2 ครั้ง มีค่าใกล้เคียงกัน 3) ค่าเฉลี่ยของตัวบ่งชี้ความรับผิดชอบมีค่าเท่ากับ 3.38 และ 3.38 จากการวัดความแปรปรวนทั้ง 2 ครั้ง มีค่าใกล้เคียงกัน 4) ค่าเฉลี่ยของตัวบ่งชี้วัดความยุติธรรม มีค่าเท่ากับ 3.41 และ 3.41 การวัดความแปรปรวนทั้ง 2 ครั้ง มีค่าใกล้เคียงกัน 5) ค่าเฉลี่ยของตัวบ่งชี้ความขยันหมั่นเพียร มีค่าเท่ากับ 3.12 และ 3.12 การวัดความแปรปรวนทั้ง 2 ครั้ง มีเท่ากัน 6) ค่าเฉลี่ยของตัวบ่งชี้ความมีวินัย มีค่าเท่ากับ 3.34 และ 3.36 การวัดความแปรปรวนทั้ง 2 ครั้ง มีค่าใกล้เคียงกัน 7) ค่าเฉลี่ยของตัวบ่งชี้ความอดทน มีค่าเท่ากับ 3.15 และ 3.14 การวัดความแปรปรวนทั้ง 2 ครั้งมีค่าใกล้เคียงกัน
2. แนวโน้มการเปลี่ยนแปลงมีทั้ง 1) การเปลี่ยนแปลงเท่าเดิมคือ ความรับผิดชอบ 2) การเปลี่ยนแปลงเพิ่มขึ้นคือ ความซื่อสัตย์สุจริต ความขยันหมั่นเพียร และความมีวินัย 3) การเปลี่ยนแปลงลดลงคือ ความมีสติสัมปชัญญะ ความยุติธรรม และความอดทน
3. ผลการวิเคราะห์บทบาทในการพัฒนาคุณธรรม จริยธรรมระดับตนเองมากที่สุดคือ การอบรมสั่งสอนจากพ่อแม่ คิดเป็นร้อยละ 47.29 รองลงมาคือ การเข้าไปศึกษาในอินเทอร์เน็ต คิดเป็นร้อยละ 20.26