การพัฒนาบัตรอิเล็กทรอนิกส์แสดงตัวบุคคลเพื่อลดความซ้ำซ้อน ในการติดต่อราชการไทยยุคใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัญหา วิเคราะห์ และหาแนวทางการพัฒนาบัตรอิเล็กทรอนิกส์แสดงตัวบุคคล เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา โดยวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้แบบคำถามสัมภาษณ์เชิงลึก โดยเลือกผู้ที่มีความรู้ ความเข้าใจ แบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ 1 ผู้บริหารหรือผู้แทนของหน่วยงานส่วนกลาง 5 หน่วยงาน 5 ท่าน กลุ่มที่ 2 ผู้บริหาร หรือผู้แทนส่วนภูมิภาคและส่วนท้องถิ่นของจังหวัดนครราชสีมา 5 หน่วยงาน 10 ท่าน และกลุ่มที่ 3 ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียของส่วนภูมิภาคและส่วนท้องถิ่นจังหวัดนครราชสีมา โดยการสนทนากลุ่มด้วยวิธีไลน์กลุ่ม จำนวน 5 กลุ่ม จำนวน 20 คน รวมผู้ให้ข้อมูลสำคัญทั้งหมด 35 คน สำหรับเครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ แบบกึ่งโครงสร้างและวิเคราะห์ข้อมูล โดยการตีความสร้างข้อสรุป
ผลการวิจัยพบว่า
1. สภาพปัญหาด้านมิติกฎหมาย ด้านมิติเศรษฐกิจ และด้านมิติสังคม โดยภาพรวมทุกมิติ พบว่า ระบบเทคโนโลยีในการจัดเก็บข้อมูลมีความล้าหลังและต้นทุนของบัตรมีราคาสูง
2. การวิเคราะห์พบว่าเป้าหมายหลักที่จะนำระบบคอมพิวเตอร์มาใช้ในการออกบัตรประจำตัวประชาชนอย่างสมบูรณ์แบบ ทั้งระบบเปลี่ยนแปลงรูปโฉมของบัตรให้ทันสมัย และเพื่อเป็นการปรับปรุงระบบการให้บริการประชาชน
3. แนวทางและข้อเสนอแนะ โดยการควบคุมกำเพื่อออกบัตรของแต่ละหน่วยงานราชการใช้แถบแม่เหล็กบันทึกข้อมูลผู้ถือบัตร และควบคุมรหัสการออกบัตร ผลิตด้วยระบบคอมพิวเตอร์ทั้งระบบ ประชาชนที่มาทำบัตรรอรับการบริการได้ทันที
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการคลัง ฝ่ายจัดการข้อมูลข่าวสาร. (2563). ระบบการจัดการการเงินและการเงินของรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์. เข้าถึงได้จาก http://www1.gfmis.go.th/gfmis_news.html
นิภาพรรณ เจนสันติกุล. (2556). โครงสร้างทางสังคม บทบาทและนโยบายสาธารณะกับความเป็นพลเมือง. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ หาดใหญ่, 5(1), 49-62.
บุญทัน ดอกไธสง. (2563). AI for executive leader สำหรับนักบริหารมืออาชีพ. พระนครศรีอยุธยา: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
บุรฉัตร จันทร์แดง และคณะ. (2561). นโยบายบัตรสวัสดิการแห่งรัฐกับมาตรการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้มีบัตรสวัสดิการแห่งรัฐ. วารสารรัชต์ภาคย์, 31(13), 1-13.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงการคลัง. (2563). ระบบบริหารการเงินการคลังภาครัฐแบบอิเล็กทรอนิกส์. เข้าถึงได้จาก http://www.gfmis.go.th/gfmis_news.html
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. (2563). เมนูคอร์รัปชันและการแสวงหาผลประโยชน์. เข้าถึงได้จาก http://tdri.or.th/wp-content/uploads/2014/10/corruptionmenu-mix-final.pdf
สำนักบริหารการทะเบียน, กรมการปกครอง. (2563). บัตรประจำตัวประชาชน. เข้าถึงได้จาก https://stat.bora.dopa.go.th/card/smartcard1
อำพล จินดาวัฒนะ. (2557). การอภิบาลร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ.
เอกพร รักความสุข. (2559). การวิจัยเชิงคุณภาพ: หลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: เดือนตุลา.
Mia Harbitz, Bettina Boekle-Giuffrida. (2009). Democratic Governance, Citizenship and Legal Identity Linking Theoretical Discussion and Operational Reality. Inter-American Development Bank. New York: NW, Washington D.C., U.S.A.
Praveen Kumar Singh. (2018). Smart Card ID: An Evolving and Viable Technology. International Journal of Advanced Computer Science and Applications, 9(3), 167-179.
Valentina Bali. (2009). Tinkering Toward a National Identification System: An Experiment on Policy Attitudes. The Policy Studies Journal, 37(2), 267-282.
