การนำเสนอภาพผู้หญิงสมัยใหม่ในสังคมทศวรรษ 2530 ในนวนิยายเรื่อง จินตปาตี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอผลการวิเคราะห์ภาพการนำเสนอผู้หญิงสมัยใหม่ในทศวรรษ 2530 ในนวนิยายเรื่องจินตปาตีของโสภาค สุวรรณ ตามแนวคิดสตรีนิยม สายเสรีนิยมจากบทบรรยายและบทสนทนาของตัวละคร เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ นำเสนอในรูปแบบพรรณนาวิเคราะห์
ผลการวิจัยพบว่า การนำเสนอภาพผู้หญิงสมัยใหม่ในสังคมทศวรรษ 2530 มีอยู่ 2 ประเด็นใหญ่ คือ 1) การนำเสนอภาพผู้หญิง ประกอบด้วยลักษณะของผู้หญิงที่ทำให้เห็นภาพผู้หญิงสมัยใหม่ คือ ผู้หญิงที่มีเสน่ห์ผู้หญิงที่มีความสามารถด้านภาษา ผู้หญิงที่มีหัวคิดก้าวหน้า และผู้หญิงที่เป็นผู้นำครอบครัว 2) ปัจจัยประกอบสร้างภาพผู้หญิงสมัยใหม่ ได้แก่ วาทกรรมผู้หญิงเก่งเข้ามาแทนที่แม่ศรีเรือนและ
มโนทัศน์ของนักเขียน ที่ยังคงอยู่ในกรอบของปิตาธิปไตยและไม่สามารถแสดงออกเรื่องเพศได้อย่างชัดเจน
รูปแบบภาพผู้หญิงสมัยใหม่เป็นลักษณะชุดความคิดเดียวกันกับนวนิยายในช่วงเวลาเดียวกันแต่ต่างกันในแง่มุมของเหตุและผลของการนำเสนอภาพนั้นๆ และยังพบว่าค่านิยมเรื่องเพศของนักเขียน ส่งผลอย่างมากต่อการแสดงออกทางเพศของตัวละครหญิง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
นพพร ประชากุล. (2548). คำนำเสนอ ผู้หญิงกับสังคมในวรรณกรรมไทยยุคฟองสบู่. กรุงเทพฯ: มติชน.
บุญยงค์ เกศเทศ. (2532). สถานภาพสตรีไทย. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.
พรธาดา สุวัธนวนิจ. (2550). ผู้หญิงกับบทบาทความเป็นแม่ในนวนิยายไทยตั้งแต่ พ.ศ. 2510-2546. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภัทรพร หงษ์ทอง. (2538). การศึกษาแนวคิดสตรีนิยมในนวนิยายของทมยันตี ระหว่างพุทธศักราช 2506-2534. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ละอองดาว จิตต์พิริยะการ. (2562). หญิงม่าย: ภาพแทนนางเอกชายขอบในนวนิยายไทยร่วมสมัย. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วารุณี ภูริสินสิทธิ์. (2545). สตรีนิยม ขบวนการและแนวคิดทางสังคมแห่งศตวรรษที่ 20. กรุงเทพฯ: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
วีรวรรณ ศรีสำราญ. (2534). สถานภาพสตรีไทยในนวนิยายของกฤษณา อโศกสิน (พ.ศ. 2497-2530). (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สภาสตรีแห่งชาติ. (2518). สตรีไทย. กรุงเทพฯ: พิมพลักษณ์.
เสนาะ เจริญพร. (2548). ผู้หญิงกับสังคมในวรรณกรรมไทยยุคฟองสบู่. กรุงเทพฯ: มติชน.
โสภาค สุวรรณ. (2535). จินตปาตี. กรุงเทพฯ: เจริญรัตน์.
อรจิรา อัจฉริยไพบูลย์. (2560). สตรีนิยม: การศึกษาวิธีวิทยาผ่านงานวิทยานิพนธ์ร่วมสมัยของไทย. วารสารมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 14(3), 137-148.
