สมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหาร โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา

Main Article Content

พระมหายุทธนา ตุ้มอ่อน

บทคัดย่อ

งานวิชาการเป็นหัวใจหลักของสถานศึกษา มีส่วนสำคัญอย่างยิ่งที่จะขับเคลื่อนและผลักดันขอบข่ายงานบริหารอื่นๆ ในสถานศึกษาให้ดำเนินไปได้อย่างมีประสิทธิภาพ หากผู้บริหารสถานศึกษามีสมรรถนะการบริหารงานวิชาการ ก็จะมีความรู้ ทักษะ และพฤติกรรม บริหารงานวิชาการให้บรรลุถึงเป้าหมายตามที่องค์กรคาดหวังได้ ฉะนั้น ผู้วิจัยจึงขอนำเสนอแนวทางการพัฒนาสมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา ซึ่งประกอบด้วยขอบข่ายการบริหารงานวิชาการ วิธีการพัฒนาสมรรถนะ ผลลัพธ์ที่ผู้บริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรมจะได้รับ รวมถึงปัจจัยที่เอื้อต่อความสำเร็จในการพัฒนาสมรรถนะบริหารงานวิชาการของผู้บริหาร เพื่อผู้บริหารได้แนวทางในการปรับปรุง พัฒนา และใช้บริหารงานวิชาการอย่างมีประสิทธิภาพ อันจะส่งผลต่อการพัฒนาคุณภาพผู้เรียน ซึ่งถือเป็นเป้าหมายสำคัญของการจัดการศึกษา

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ตุ้มอ่อน พ. . (2023). สมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหาร โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 23(1), 257–266. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/dhammathas/article/view/252069
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ (Academic Article)

เอกสารอ้างอิง

ธีระ รุญเจริญ. (2550). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: แอล.ที.เพรส.

บวร เทศาริทร์. (2560). คู่มือเตรียมสอบผู้บริหารศึกษา. เข้าถึงได้จาก https://www.slideshare.net/sobkroo1/ss-64636014/

พระมหาเกียรติศักดิ์ ยันตรุดร. (2552). การศึกษาปัญหาและแนวทางแก้ไขปัญหาการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.

เพียรพันธุ์ กิจพาณิชย์เจริญ. (2552). ศึกษาสมรรถนะการบริหารวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตหนองแขม กรุงเทพมหานคร. (สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ศศิรดา แพงไทย. (2559). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย, 6(1), 7-11.

สยาม สุกัน. (2555). สมรรถนะการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในทัศนะของครูกลุ่มป่งไฮ-น้ำจั้น อำเภอเซกา จังหวัดบึงกาฬ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). นครพนม: มหาวิทยาลัยนครพนม.

สำนักเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551). ร่างแนวทางการดำเนินการโครงการวิจัยและพัฒนาการส่งเสริมนวัตกรรมเครือข่ายการเรียนรู้ของครูและบุคลากรทางการศึกษาเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน. กรุงเทพฯ: สำนักงานมาตรฐานการศึกษาและพัฒนาการเรียนรู้.

อภิรมย์ สีดาคำ และณรงค์ศักดิ์ จันทร์นวล. (2559). องค์ประกอบที่ส่งผลต่อคุณภาพมาตรฐานการศึกษาของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษาในจังหวัดภาคเหนือตอนบน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 11(3), 219-231.

อรวรรณ ธีรวงษ์ไพบูลย์. (2556). การศึกษาสมรรถนะการบริหารวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาเครือข่ายท่าขนุน-สหกรณ์นิคมหินดาด สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรี เขต 3. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.

อาภรณ์ ภู่วิทยพันธ์. (2559). การพัฒนา CORE COMPETENCY บนแนวคิด 70 20 10. กรุงเทพฯ: เอช อาร์ เซ็นเตอร์.