การเปลี่ยนแปลงและสืบทอดวัฒนธรรมของกลุ่มคาราวานม้าต่างในประเทศไทย: กรณีศึกษา 3 รุ่น ในภาคเหนือตอนบนและเมืองต้าหลี่มณฑลยูนนาน -
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการสืบทอดและเปลี่ยนแปลงทางด้านวัฒนธรรม และ 2) ศึกษาปัจจัยที่ทำให้เกิดการสืบทอดและเปลี่ยนแปลงทางด้านวัฒนธรรม เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลที่ใช้ในการวิจัยคือ กลุ่มพ่อค้าคาราวานม้าในภาคเหนือตอนบนและเมืองต้าหลี่ มณฑลยูนนาน ประชากร 3 รุ่น ได้แก่ ปู่ย่า พ่อแม่ และลูก จำนวน 30 คน ได้มาจากการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง (Purposive sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview)
และแบบสนทนากลุ่มย่อย (Focus group) นำมาทำการวิเคราะห์เนื้อหา (Content analysis)
ผลการวิจัยพบว่า
1. การเปลี่ยนแปลงและสืบทอดทางด้านวัฒนธรรมของพ่อค้าคาราวานม้าที่อาศัยอยู่ภาคเหนือตอนบน และเมืองต้าหลี่ มณฑลยูนนาน ปรากฏในด้านการศึกษา ด้านภาษา ด้านการแต่งงาน และด้านประเพณี
2. ปัจจัยที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงและสืบทอดทางด้านวัฒนธรรม ได้แก่ การศึกษา ภาษา การแต่งงาน และประเพณี อีกทั้งอัตลักษณ์แสดงออกให้เห็นวิถีชีวิต ควรได้รับการส่งเสริมสนับสนุนด้านการศึกษาระบบสามัญควบคู่กับความรู้ทางด้านศาสนาการใช้ภาษาการแต่งงาน ประเพณีล้วนส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงและสืบทอดวัฒนธรรม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
กู่เจี้ยนหาว. (2560). ตงเหลียนฮวาชุมชนที่มีชื่อเสียงที่คาราวานม้า “เดิน” ออกไปในอดีต. วารสารจดหมายเหตุยูนนาน, 2560(12), 28-32.
กุ้ยหรง. (2552). การเปลี่ยนแปลงทางด้านการแต่งงานของชาวหุยกรณีศึกษาชุมชนน่ากู่ยูนนาน. วารสารการอภิปรายเชิงวิชาการสหพันธ์สังคมศาสตร์แห่งยูนนาน, 2552(5), 51-56.
จางหงหยิน. (2543). สาเหตุการอพยพเข้าสู่เมียนมาร์ไทยและกิจกรรมทางเศรษฐกิจของชาวยูนนาน. (วิทยานิพนธ์ระดับบัณฑิตศึกษาประวัติศาสตร์). จีน: มหาวิทยาลัยยูนนานนอร์มอล.
เจษฎาพัญ ทองศรีนุช. (2560). สี่ทศวรรษนโยบายเศรษฐกิจระหว่างประเทศของไทยต่อจีนในมุมมองเศรษฐกิจการเมืองระหว่างประเทศ. วารสารสหวิทยาการมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 14(1), 40-57.
ซาลี่ฮวา. (2552). ลักษณะเด่นของการผสมผสานทางด้านภาษาของชาวหุย และกระบวนการที่กลายเป็นฮั่น. วารสารชาวหุยศึกษา, 75(3), 120-126.
พระมหามงคลกานต์ ฐิตธมฺโม, คงสกฤษฎ์ แพงทรัพย์ และพูนศักดิ์ กมล. (2562). การอยู่ร่วมกันของคนในสังคมพหุวัฒนธรรมในประเทศไทย กรณีศึกษา สังคมพหุวัฒนธรรมในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 6(2), 46-59.
วิลเลี่ยม สกินเนอร์. (2529). สังคมชาวจีนโพ้นทะเลในประเทศไทย ประวัติศาสตร์เชิงวิเคราะห์ (พรรณี ฉัตรพลรักษ์ มูลนิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษย์ศาสตร์, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
วิศรุต เลาะวิถี. (2559). การเรียนรู้ในมิติของอิสลาม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยรังสิต, 12(21), 7-20.
สุชาติ เศรษฐมาลินี. (2550). การปรับเปลี่ยนอัตลักษณ์ของชาวมุสลิมยูนนานในภาคเหนือของประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 19(2), 24-58.
สุพัตรา สุภาพ. (2522). สังคมวิทยา. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
หม่าห่ายหยุน และหลิวถิง. (2552). การปรับตัวของกฎหมายครอบครัวและการสมรสชาวหุย กรณีศึกษา: หมู่บ้านหุยฮุยเติงเวยซานยูนนาน. วารสารชาวหุยศึกษา สถาบันสังคมศาสตร์หนิงเซี่ย, 135-139.
หวงเฮ่อหยี่ว. (2554). วิเคราะห์การอนุรักษ์วัฒนธรรมภูมิปัญญาของชาติพันธุ์เมี่ยน มณฑลยูนนาน. วารสารวิทยาลัยหงเหอ, 10(6), 10-15.
หวางจวิน. (2564). การเผยแพร่ทางด้านวัฒนธรรมตามเส้นทางม้าต่างชาโบราณ. วารสารทางการข่าว, 2564(12.17), 237-239.
หวางหลิวหลาน. (2547). การย้ายถิ่นข้ามชาติและการสร้างชุมชนของชาวจีนยูนนานในภาคเหนือของประเทศไทย. วารสารเอเชียและแอฟริกาศึกษา, 337-358.
หวางเหยียนหมิง. (2553). การเปลี่ยนแปลงทางด้านวัฒนธรรมของชาวหุยทิศตะวันออกตกเฉียงเหนือ ภายใต้กระแสโลกาภิวัฒน์. วารสารสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัย Northwest University, 47(1), 66-70.
หวางเจ้าเฟิง. (2547). การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาทางด้านเศรษฐกิจของกลุ่มชนชาติทางภาคตะวันตก. วารสารทฤษฎีกานซู, 162(2), 81- 83.
เหยาจี้เต๋อ. (2545). คาราวานชาวหุยและเครือข่ายเส้นทางตะวันตกเฉียงใต้ กรณีศึกษามุสลิมเชื้อสายจีนยูนนานในภาคเหนือของไทย. (วิทยานิพนธ์ดุษฎีนิพนธ์ชาติพันธุ์ศึกษา). จีน: มหาวิทยาลัยยูนนาน.
อิสรียา ดวงคํา และณภัคกัญญา ตรารุ่งเรือง. (2564). ชาวจีนยูนนานหมู่บ้านห้วยผึ้งดอยแม่สลอง อําเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย. วารสารวิจัยราชภัฎพระนคร, 16(1), 85-98.
อานนท์ อุ่นธง. (2560). ปรัชญาประเพณีของศาสนาอิสลามที่มีอิทธิพลต่อสังคมไทย. วารสารพุทธมัคค์, 2(2), 12-21.
