การศึกษาถ้อยคำสำนวนบริภาษและค่านิยมทางสังคมของตัวละครในบทละครโทรทัศน์ไทยประชานิยม ปี พ.ศ. 2562
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาลักษณะถ้อยคำสำนวนในบทบริภาษของตัวละครในบทละครโทรทัศน์ไทย 2) ศึกษาค่านิยมทางสังคมที่ปรากฏจากบทบริภาษของตัวละครในบทละครโทรทัศน์ไทย โดยมีขอบเขตในการศึกษาจากถ้อยคำสำนวนบริภาษ และค่านิยมทางสังคมของตัวละครในบทละครโทรทัศน์ไทยประชานิยม พ.ศ. 2562 จำนวน 3 เรื่อง คือ ผู้บ่าวอินดี้ ยาหยีอินเตอร์, สารวัตรใหญ่
และกรงกรรม วิธีการวิจัยคือ คัดเลือกข้อมูลจากบทสนทนาจากตัวละครทุกตัวเป็นตัวแทนของข้อมูล แล้วนำข้อมูลเนื้อหาที่ได้มาพรรณนาวิเคราะห์ (descriptive analysis) เนื้อหาแล้วสรุปผล
ผลการวิจัยพบว่า
1. ถ้อยคำบริภาษจากบทละครไทยโทรทัศน์ที่ได้รับความนิยมในการชม พบ 3 ลักษณะ คือ 1) การใช้รูปภาษาบริภาษที่แสดงนามธรรมเชิงลบ 2) การใช้รูปภาษาบริภาษแสดงความอัปลักษณ์ทางกายภาพ และ 3) การใช้รูปภาษาบริภาษแสดงความด้อยคุณค่า ส่วนลักษณะสำนวนในบทบริภาษ พบ 5 ประการ คือ 1) สำนวนบริภาษเกี่ยวกับความประพฤติหรือ การกระทำ 2) สำนวนบริภาษเกี่ยวกับการพูดไม่ดี 3) สำนวนบริภาษเกี่ยวกับความอกตัญญู การคบหามิตรและศัตรู 4) สำนวนบริภาษเกี่ยวกับความโกรธแค้น และ 5) สำนวนบริภาษเกี่ยวกับการดูหมิ่นหรือสั่งสอนผู้ที่มีความประพฤติไม่ดี
2. ค่านิยมทางสังคมที่ปรากฏจากบทบริภาษปรากฏค่านิยมที่เห็นเด่นชัด 3 ประการ คือ 1) ค่านิยมเกี่ยวกับการเป็นสมาชิกที่สังคมไทยต้องการ 2) ค่านิยมเกี่ยวกับการเล็งเห็นผลปฏิบัติงานและ 3) ค่านิยมเกี่ยวกับความเหลื่อมล้ำในสังคม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
กุหลาบ มัลลิกะมาส. (2524). วรรณคดีวิจารณ์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
เต็มสิริ บุณยสิงห์. (2562). แนวคิดไทยในเอกสารการสอนชุดวิชา หน่วยที่ 1-6. (พิมพ์ครั้งที่ 18). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
นิพนธ์ เที่ยงธรรม. (2562). กรงกรรม. เข้าถึงได้จาก https://mgronline.com/drama/detail/9620000015257
บุญเหลือ เทพยสุวรรณ, หม่อมหลวง. (2517). วิเคราะห์รสวรรณคดีไทย. กรุงเทพฯ: โครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
ผ่องพันธุ์ มณีรัตน์. (2561). แนวคิดไทย ในเอกสารการสอนชุดวิชา หน่วยที่ 7-15. (พิมพ์ครั้งที่ 18). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
รัญชนีย์ ศรีสมาน. (2552). บทบริภาษในบทละครนอก: ภาพสะท้อนค่านิยมไทย. วารสารมนุษยศาสตร์, 16(2), 8-21.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: นามมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
วรวรรธน์ ศรียาภัย. (2552). รูปภาษาที่ใช้อ้างถึงตัวแสดงบทบาทในวรรณคดีร้อยกรองไทย. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วสิษฐ เดชกุญชร. (2562). สารวัตรใหญ่. เข้าถึงได้จาก https://mgronline.com/drama/detail/9620000002798
วิไล ธรรมวาจา. (2549). บทบริภาษ: ถ้อยคำสำนวนที่สะท้อนค่านิยมในสังคมไทย. วารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์, 1(2), 48-56.
วิสันต์ สุขวิสิทธิ์. (2547). วัจนกรรมการบริภาษในภาษาไทย. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมเกียรติ รักษ์มณี. (2551). ภาษาวรรณศิลป์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สายน้ำใจ
สมบูรณ์ ศรีระสันต์. (2542). บทบริภาษ ถ้อยคำสำนวนที่สะท้อนค่านิยมในสังคมไทย. วารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์, 1(2), 48-56.
สลา คุณวุฒิ. (2562). ผู้บ่าวอินดี้ ยาหยีอินเตอร์. เข้าถึงได้จาก https://mgronline.com/drama/detail/9620000057118
อรทัย ชินอัครพงศ์. (2557). การศึกษาคำด่าในภาษาไทยตามแนวอรรถศาสตร์พันธุ์และวัจนปฏิบัติศาสตร์. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
อริยานุวัตน์ สมาธยกุล. (2564). พจนานุกรมสำนวนไทย. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
อัญมณี ภักดีมวลชน. (2562). การกำหนดกรอบเพื่อให้ความหมายของความเป็นแม่ ในละครโทรทัศน์เรื่อง “กรงกรรม”. วารสารการสื่อสาร มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 2(2), 68-97.
