รูปแบบการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงสร้างสรรค์ของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดสุราษฎร์ธานี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุราษฎร์ธานี ชุมพร

Main Article Content

ธิรพงษ์ คงด้วง

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาการพัฒนาครูและการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงสร้างสรรค์ 2) พัฒนารูปแบบการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงสร้างสรรค์ และ 3) ประเมินผลการใช้รูปแบบการพัฒนาครูในจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงสร้างสรรค์ ซึ่งเป็นการวิจัยและพัฒนา โดยมีกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอน จำนวน 335 คน ซึ่งได้มาโดยใช้ตารางสำเร็จรูปของ Krejecie & Morgan กลุ่มเป้าหมาย คือ ครูผู้สอนจำนวน 16 คน ได้มาโดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามสภาพปัญหาการพัฒนาครู แบบประเมินความเหมาะสมของรูปแบบ แบบทดสอบความรู้ความเข้าใจก่อนและหลังการพัฒนาครู และแบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบที (t-test)
ผลการวิจัยพบว่า
1. สภาพปัญหาการพัฒนาครูและการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงสร้างสรรค์ พบว่า โดยรวมอยู่ในระดับมาก เรียงตามลำดับ ดังนี้ การพัฒนาครูในปัจจุบันเน้นการบรรยายมากกว่าการให้ครูลงมือปฏิบัติจริง การพัฒนาครูในปัจจุบันเน้นการพัฒนาการปฏิบัติงานตามโครงสร้างมากกว่าการพัฒนาด้านการจัดการเรียนรู้ และการนิเทศติดตามการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงสร้างสรรค์
2. ผลการพัฒนารูปแบบการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงสร้างสรรค์ พบว่า รูปแบบประกอบด้วย หลักการ วัตถุประสงค์ เนื้อหา วิธีการพัฒนา และการวัดผลและประเมินผล ส่วนผลการประเมินความเหมาะสมของรูปแบบ โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
3. ผลการประเมินการใช้รูปแบบการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงสร้างสรรค์ พบว่า คะแนนวัดความรู้ความเข้าใจก่อนและหลังการพัฒนาครู แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.01 และความพึงพอใจในการใช้รูปแบบการพัฒนาครู โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
คงด้วง ธ. (2022). รูปแบบการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงสร้างสรรค์ของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดสุราษฎร์ธานี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุราษฎร์ธานี ชุมพร. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 22(2), 383–394. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/dhammathas/article/view/253291
ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Article)

เอกสารอ้างอิง

ทวีศักดิ์ จินดานุรักษ์. (2560). ครูและนักเรียนในยุคการศึกษาไทย 4.0. วารสารอิเล็กทรอนิกส์การเรียนรู้ทางไกลเชิงนวัตกรรม, 7(2), 14-29.

ภัทร์ธีรา ปลื้มจิตต์. (2562). โปรแกรมพัฒนาครูด้านการออกแบบการเรียนรู้การคิดสร้างสรรค์ของนักเรียน สำหรับโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 21. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

มารุฒ พัฒผล และวิชัย วงษ์ใหญ่. (2562). การเรียนรู้เพื่อเสริมพลังสร้างสรรค์สังคม (Social Creativity). กรุงเทพฯ: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.

ลัดดาวัลย์ นงประโคน. (2560). การจัดการเรียนรู้แบบสะเต็มศึกษา เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการคิดสร้างสรรค์ในชั้นเรียนวิทยาศาสตร์ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุราษฎร์ธานี ชุมพร. (2563). แผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ 2564. สุราษฎร์ธานี: กลุ่มนโยบายและแผน.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). ระบบและรูปแบบการพัฒนาครูที่เหมาะสมกับสังคมไทยและความเป็นสากล. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

อุบล หนูฤกษ์. (2563). รูปแบบการพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้โดยใช้การสร้างสรรค์เป็นฐาน โรงเรียนในเครือข่ายเกาะพะงัน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 1. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). สุราษฎร์ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

อุมาพร ทองมาก. (2563). การพัฒนาครูในการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานของเครือข่ายสินปุนตาปี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 3. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). สุราษฎร์ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

Guiford, J. P. (1967). The discovery of aptitude and achievement variables. International Journal of Science Education, 26(106), 279-282.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.