ผลกระทบจากสถานการณ์โควิดที่มีต่อการจัดการศึกษาไทย: การศึกษาทางเลือก คือทางหลักและทางรอดในการจัดระบบการศึกษาไทยในอนาคต

Main Article Content

บุญเลี้ยง ทุมทอง
ประทวน วันนิจ

บทคัดย่อ

ผลกระทบทางบวกต่อการจัดการเรียนรู้ในสถานการณ์โควิด-19 พบว่า สถานศึกษามีการปรับเปลี่ยนแผนและเป้าหมายในการจัดการศึกษา มีการปรับปรุงระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ตให้มีคุณภาพสูงขึ้น มีการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้และเทคโนโลยีใหม่ๆ ทำให้การจัดการเรียนรู้น่าสนใจยิ่งขึ้นและมีการใช้วิธีการวัดประเมินผลใหม่ๆ มากขึ้น นักเรียนมีเวลาอยู่กับครอบครัวมากขึ้น นักเรียนสามารถลดเวลา ความเสี่ยง และค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปโรงเรียน ส่วนผลกระทบทางลบต่อระบบการจัดการเรียนรู้ในสถานศึกษาพบว่า เครือข่ายอินเทอร์เน็ตและการสื่อสารไม่เพียงพอและสัญญาณไม่เสถียร คุณภาพการจัดการเรียนรู้ของครูลดลง เป็นภาระงานและกระทบต่อเวลาในการจัดการเรียนการสอน ครูมีวิตกกังวลเกี่ยวกับการจัดการเรียนรู้ในรูปแบบใหม่ และผลการเรียนของนักเรียนจะตกต่ำลง
การศึกษาทางเลือกถือเป็นแนวทางในการจัดการศึกษาอีกรูปแบบหนึ่งที่เน้นตัวผู้เรียนเป็นสำคัญมากเป็นพิเศษ โดยให้ความสำคัญกับอายุ เพศ เชื้อชาติ ศาสนา ค่านิยม ความเชื่อ ความถนัด ความพร้อม และความสนใจ รวมทั้งสิ่งแวดล้อม ชุมชนบริบท ภูมิปัญญา องค์ความรู้และศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นที่ผู้เรียนอาศัยอยู่ด้วย ผู้เรียนจึงมีโอกาสเรียนตามศักยภาพของตนเองอย่างแท้จริง ถือเป็นแนวทางสำคัญแนวทางหนึ่งที่เป็นทางออกของปัญหาทางการศึกษาของไทยได้ในอนาคตอันเนื่องมาจากการระบาดของ COVID-19 ที่ส่งผลกระทบต่อการศึกษาทั่วโลก

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ทุมทอง บ., & วันนิจ ป. . (2022). ผลกระทบจากสถานการณ์โควิดที่มีต่อการจัดการศึกษาไทย: การศึกษาทางเลือก คือทางหลักและทางรอดในการจัดระบบการศึกษาไทยในอนาคต. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 22(4), 375–392. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/dhammathas/article/view/253964
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ (Academic Article)

เอกสารอ้างอิง

ชนันภรณ์ อารีกุล. (2562). การศึกษาทางเลือก: รูปแบบการเรียนรู้ที่สำคัญสาหรับเจเนอเรชันแอลฟา. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 8(3), 270-283.

ปริชัย ดาวอุดม. (2564). รูปแบบการพัฒนาการจัดการศึกษาทางเลือกตามแนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารวิจัยและพัฒนาหลักสูตร, 11(1), 200-210.

พิชญ์สินี มะโน. (2562). ผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงในยุค DIGITAL DISRUPTION ต่อการศึกษา. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 18(1), 1-6.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2555). พจนานุกรมศัพท์ศึกษาศาสตร์ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.

วีระเทพ ปทุมเจริญวัฒนา. (2561). การศึกษาทางเลือก: แนวทางที่ท้าทายในยุคปฏิรูป. เข้าถึงได้จาก https://portal.edu.chula.ac.th/nfed1/assets//Weerathep_choice.pdf

สมเกียรติ อินทสิงห์. (2559). การศึกษาทางเลือก: หลักสูตรและการเรียนการสอนที่เน้นความแตกต่างระหว่างบุคคล. Veridian E-Journal, Silpakorn Universit, 9(2), 1188-1206.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2558). การจัดการศึกษาทางเลือกในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: วี. ที. ซี. คอมมิวนิเคชั่น.

_______. (2563). รายงานเรียนออนไลน์ยุคโควิด-19: วิกฤตหรือโอกาสการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: สำนักมาตรฐานการศึกษาและพัฒนาการเรียนรู้สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.

_______. (2564). รายงานการศึกษารูปแบบการจัดการเรียนรู้สำหรับนักเรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานที่ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์โควิด-19. กรุงเทพฯ: สำนักมาตรฐานการศึกษาและพัฒนาการเรียนรู้สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.

สุชาดา จักรพิสุทธิ์ และคณะ. (2548). การวิจัยการศึกษาทางเลือก: ฐานข้อมูลและการวิเคราะห์. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

อุบลวรรณ หงษ์วิทยากร. (2561). รูปแบบการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการศึกษาทางเลือก. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 46(2), 260-280.

Frank, R. M., et al. (2019). Toward understanding the impact of artificial intelligence on labor. Retrieved from https://www.pnas.org/content/116/14/6531

Wisskirchen, G., et al. (2017). Artificial Intelligence and Robotics and Their Impact on the Workplace. UK: IBA Global Employment Institute.