การวิเคราะห์วิชาโหราศาสตร์ที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดขอนแก่น
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาวิชาโหราศาสตร์ 2) ศึกษาวิชาโหราศาสตร์ที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนจังหวัดขอนแก่น 3) วิเคราะห์วิชาโหราศาสตร์ที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดขอนแก่น เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษาข้อมูลจากเอกสารปฐมภูมิ และทุติยภูมิ มีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 35 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาตามหลักอุปนัยวิธี
ผลการวิจัยพบว่า
1. วิชาโหราศาสตร์เป็นวิชาที่ว่าด้วยการพยากรณ์โชคชะตาของมนุษย์ และปรากฏการณ์ต่างๆ ของโลก โดยอาศัยตำแหน่งของดวงดาวต่างๆ บนท้องฟ้าเป็นเครื่องชี้แล้วจดบันทึกไว้เป็นสถิติ ซึ่งมีอิทธิพลต่อการดำเนินชีวิตของมนุษย์ มีเนื้อหาประกอบด้วย 1) ความเป็นมา 2) ความหมาย 3) วิวัฒนาการ 4) จักรวาลวิทยา 5) องค์ประกอบของโหราศาสตร์ 6) ประเภทของโหราศาสตร์ 7) ข้อห้ามในการพยากรณ์
2. วิชาโหราศาสตร์มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดขอนแก่น 3 ด้าน 1) ด้านความเชื่อ 2) ด้านพิธีกรรม 3) ด้านการดำเนินชีวิต ทั้ง 3 ด้านนี้จะมีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตในแง่ปัจเจกบุคคล และสังคม
3. การวิเคราะห์วิชาโหราศาสตร์ฯ แบ่งเป็น 2 ลักษณะคือ 1) ด้านความเชื่อ พบว่า วิชาโหราศาสตร์มีส่วนสัมพันธ์กับวิถีชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิต เช่น การตั้งชื่อ การหาฤกษ์ยาม การประกอบพิธีกรรม และพิธีปฏิบัติต่อคนตาย ร่วมถึงการดำเนินชีวิต เช่น การปลูกบ้านเรือน การแต่งงาน 2) ด้านความรู้ พบว่า (1) กลุ่มเหตุผลนิยม สมรรถนะทางความคิดของมนุษย์ในการได้มาซึ่งความรู้ กลุ่มความเชื่อ และกลุ่มพิธีกรรม เกิดจากเหตุผลที่เป็นส่วนสืบเนื่องมาจากความเชื่อในส่วนปัจเจกบุคคล (2) กลุ่มประสบการณ์นิยม พบว่า กลุ่มคำนวณ กลุ่มพยากรณ์ เป็นกลุ่มที่ได้ความรู้จากประสบการณ์ด้วยการจดบันทึกเป็นสถิติ แล้วนำสถิติมาวิเคราะห์เพื่อการทำนายปรากฏการณ์ในอนาคต
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
ธวัช ปุณโณทก. (2528). ความเชื่อพื้นบ้านอันสัมพันธ์กับชีวิตในสังคมอีสานในวัฒนธรรมพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชัย มาลัยศิริรัตน์. (2533). โหราศาสตร์กับนโยบายศาสตร์: ศึกษาการนำโหราศาสตร์เข้ามาช่วยในการตัดสินใจของนักบริหาร. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประมวณ วรรณโชติผาเวช. (2551). การประเมินความแม่นยำของโหราศาสตร์ไทยในการพยากรณ์ลักษณะส่วนบุคคล และพฤติกรรมในการทำงาน. (การศึกษาค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พระยาบริรักษ์เวชการ. (2535). หลักโหราศาสตร์ทั่วไปมูลฐานของโหราศาสตร์และประโยชน์ของการศึกษาโหราศาสตร์มรดกแห่งโหรสยาม สมาคมโหรแห่งประเทศไทย. กรุงเทพฯ: มิตรสยาม.
มานพ นักการเรียน. (2555). พระพุทธศาสนากับความเชื่อเรื่องโหราศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
ยอดธง ทับทิวไม้. (2534). โหราศาสตร์ไทย (เรียนด้วยตัวเอง). กรุงเทพฯ: เดลฟี.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2525). พจนานุกรมศัพท์ปรัชญา ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
สถิต ภาคมฤค และคณะ. (2560). คุณค่าทางวัฒนธรรมของโหราศาสตร์ชาติพันธุ์ในแอ่งสกลนคร. รมยสาร, 15(2), 67-74.
สุชา จันทร์เอม. (2524). จิตวิทยาสังคม. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
อุเทนี มนเทียรทอง. (2534). โหราศาสตร์ไทยกับการวางแผนและควบคุมธุรกิจธนาคาร. (วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.