แนวทางการพัฒนาการเป็นผู้นำที่สร้างผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

Main Article Content

วิเชียร รู้ยืนยง
ยุทธศาสตร์ กงเพชร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบและตัวชี้วัดการเป็นผู้นำที่สร้างผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา 2) ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพพึงประสงค์การเป็นผู้นำที่สร้างผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา และ 3) ศึกษาแนวทางการพัฒนาการเป็นผู้นำที่สร้างผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ การวิจัยแบ่งเป็น 3 ระยะที่ 1 ศึกษาองค์ประกอบและตัวชี้วัด วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา และร้อยละ ระยะที่ 2 ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพพึงประสงค์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าดัชนีความต้องการจำเป็น PNI และระยะที่ 3 ศึกษาแนวทางการพัฒนาการเป็นผู้นำที่สร้างผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ผลการวิจัยพบว่า
1. องค์ประกอบการเป็นผู้นำที่สร้างผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมี 5 องค์ประกอบ 61 ตัวชี้วัด
2. สภาพปัจจุบัน สภาพพึงประสงค์การเป็นผู้นำที่สร้างผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พบว่า สภาพปัจจุบันมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก สภาพพึงประสงค์มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด
3. แนวทางการพัฒนาการเป็นผู้นำที่สร้างผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีแนวทางการพัฒนา 5 แนวทาง 26 ตัวชี้วัด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
รู้ยืนยง ว. . . ., & กงเพชร ย. . . (2022). แนวทางการพัฒนาการเป็นผู้นำที่สร้างผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 22(3), 29–40. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/dhammathas/article/view/256866
ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Article)

เอกสารอ้างอิง

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2561). สุดยอดภาวะผู้นำ: Super Leadership. เข้าถึงได้จาก https://management2008.wordpress.com/2008/10/02/management-tips-leadership

พิชัย ลิ้มเฉลิม. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างผู้นำเหนือผู้นำกับพฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดของครูโรงเรียนในสหวิทยาเขตราชนครินทร์. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). สมุทรปราการ: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และคณะ. (2560). ครุศึกษาและพัฒนาวิชาชีพครู. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2557). ภาวะผู้นำ: ทฤษฎีและนานาทัศนะร่วมสมัยปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: ทิพย์วิสุทธิ์.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2555). ข้อเสนอการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง (พ.ศ. 2552-2561). กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.

สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). เกณฑ์รางวัลคุณภาพแห่งสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (OBECQA) ของโรงเรียนมาตรฐานสากล ปี 2559-2560. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักพัฒนาครูและบุคลากรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). คู่มือประกอบการอบรมการขับเคลื่อนกระบวนการ PLC (Professional Learning Community) “ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ” สู่สถานศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพัฒนาครูและบุคลากรการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2001). Educational Administration: Theory, Research, and Practice. (6th ed). Singapore: McGraw-Hill.

John C. M. (2019). Leader shift ยกระดับภาวะผู้นำ. แปลโดย ศิริลักษณ์ มานะวงศ์เจริญ. กรุงเทพฯ: เนชั่นบุ๊คส์.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd Ed). New York: Harper and Row.