วิเคราะห์การบรรลุธรรมของพระองคุลิมาลเถระ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วิเคราะห์การบรรลุเป็นพระอรหันต์ของพระองคุลิมาล: การได้มีโอกาสในการพบพระพุทธเจ้า การฟังธรรมและสมาทานศีลถือว่าเป็นปัจจัยสำคัญในการบรรลุธรรมขององคุลิมาล ในโอกาสนี้ทำให้ท่านได้เข้าใจในวิบากกรรมที่ท่านได้ประสบกับชีวิตจนทำให้ชีวิตของท่านได้หักเหจากการที่เป็นคนดีจนกลายมาเป็นฆาตกร เพราะถูกหลอกจากอาจารย์และศิษย์ร่วมสำนัก แต่เพราะที่ได้พบพระบรมศาสดา ซึ่งเป็นยอดแห่งกัลยาณมิตรที่ประทานเมตตาสั่งสอนจนท่านได้บรรลุธรรมขั้นสูงคือพระอรหันต์ จนเป็นคติเครื่องเตือนใจสอนใจให้คนที่เคยหลงผิด กระทำความผิดแล้วก็สามารถกลับตัวเป็นคนดีได้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
คณาจารย์โรงพิมพ์เลี่ยงเชียง. (2551). วิชาอนุพุทธประวัติ ฉบับมาตรฐาน. กรุงเทพฯ: เลี่ยงเชียง.
พระเทพมุนี (วิลาศ ญาณวโร). (2527). วรรณกรรมไทยเรื่องกรรมทีปนี. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองธรรม.
พระโสภณมหาเถระ (มหาสีสยาดอ). (2548). วิปัสสนามัย เล่ม 1 (พระคันธสาราภิวงศ์, ผู้แปล). นครปฐม: ซีเอไอเซ็นเตอร์.
พระครูเกษมธรรมทัต (สุรศักดิ์ เขมรํสี). (2552). วิปัสสนาภูมิ. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: บุญศิริ.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2553). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
