พัฒนาการของนโยบายการพัฒนาเกษตรกรรุ่นใหม่ เพื่อเสริมสร้างความมั่นคงทางอาหารในภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบริบทและพัฒนาการภาคเกษตรกรรมเพื่อเสริมสร้างความมั่นคงทางอาหารในภาคเหนือตอนบน 2) ศึกษาพัฒนาการของนโยบายการพัฒนาเกษตรกรรุ่นใหม่เพื่อเสริมสร้างความมั่นคงทางอาหารในภาคเหนือตอนบน เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ รวบรวมข้อมูลทุติยภูมิจากการค้นคว้าแหล่งข้อมูลสารสนเทศ ข้อมูลที่ได้มีการนำเสนอเผยแพร่ทั้งในระดับองค์กร หน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการขับเคลื่อนการพัฒนาเกษตรกรรุ่นใหม่ การศึกษาพัฒนาการในช่วงปี พ.ศ. 2500-พ.ศ. 2564 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิธีการวิเคราะห์เชิงเนื้อหาและเชิงพรรณนา เพื่อสร้างข้อสรุปที่นำมาสังเคราะห์เป็นข้อความบรรยายตามปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น โดยตรวจสอบความเที่ยงตรงข้อมูลด้วยวิธีการตรวจสอบแบบสามเส้า
ผลการวิจัยพบว่า
1. บริบทและพัฒนาการภาคเกษตรพื้นที่ในช่วงก่อนแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ เกิดการพัฒนาระบบการศึกษาและบุคลากรทางการเกษตรแผนใหม่ในการจัดตั้งแผนกยุวกสิกรในส่วนราชการ ส่งผลทำให้เกิดหลักสูตรการศึกษาและการพัฒนากสิกรรุ่นใหม่ในสถาบันการศึกษา ได้แก่ โรงเรียนฝึกหัดครูกสิกรรม วิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และหน่วยยุวกสิกรรวม 8 จังหวัดภาคเหนือ
2. พัฒนาทางนโยบายการพัฒนาเกษตรกรรุ่นใหม่ ถือได้รับความสำคัญในรัฐบาลอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ประมาณ พ.ศ. 2550 ถึงปัจจุบัน (พ.ศ. 2564) ยิ่งทำให้เห็นว่ารัฐบาลมีความพยายามในการแก้ไขปัญหาการขาดแคลนแรงงานคนรุ่นใหม่ในภาคเกษตร รวมถึงการพัฒนาให้เกิดการสร้างงานในชุมชนชนบทที่กระตุ้นให้คนรุ่นใหม่กลับไปทำงานที่พื้นที่ชุมชน ซึ่งสามารถแบ่งประเด็นย่อย ได้แก่ 1) ช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (ฉบับ 1-3) การส่งเสริมการศึกษาด้านเกษตรเยาวชน คนรุ่นใหม่และกลุ่มสถาบันหรือองค์กรเกษตร 2) ช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (ฉบับ 4-6) การส่งเสริมการศึกษาด้านเกษตรและอุตสาหกรรมเกษตร 3) ช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (ฉบับ 7-9) การขับเคลื่อนเกษตรกรรมยั่งยืน/ธุรกิจการเกษตรและสนับสนุนสถาบันการศึกษาการเกษตร และ 4) ช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (ฉบับ 10-12) การสร้างและพัฒนาเกษตรกรรุ่นใหม่หรือผู้ประกอบการเกษตร
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
กิติศักดิ์ ทองมีทิพย์. (2564). พัฒนาการเกษตรกรรมของประเทศไทย: ในมิติด้านการพัฒนาชุมชนคุณภาพชีวิต. วารสารพัฒนศาสตร์, 4(1), 132-162.
ไกรยุทธ ธีรตยาคีนันท์. (2531). แนวพระราชดำริด้านการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: สถาบันไทยคดีศึกษาและฝ่ายวิจัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุมพล หนิมพานิช. (2547). การวิเคราะห์นโยบาย ขอบข่าย แนวคิด ทฤษฎี และกรณีตัวอย่าง. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
มหาวิทยาลัยแม่โจ้. (ม.ป.ป.). ประวัติมหาวิทยาลัยแม่โจ้. เข้าถึงได้จาก https://www.mju.ac.th/main/history/evolution.php
มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. (2563). ประวัติมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. เข้าถึงได้จาก https://www.cmru.ac.th/
วราดวง สมณาศักดิ์ และประยูร อิมิวัตร์. (2564). การเสริมสร้างและพัฒนาทายาทเกษตรกรรุ่นใหม่ตามแนวทางเกษตรทฤษฎีใหม่ อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย. วารสารนิติรัฐกิจและสังคมศาสตร์, 6(1), 187-205.
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (2561). รายงานประจำปี. กรุงเทพฯ: กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2510). แผนพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2510-2514). กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
_______. (2525). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 5 พ.ศ. 2525-2529. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
_______. (2545). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 9 พ.ศ. 2545-2549. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
_______. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี. (2490). รายงานการการแถลงนโยบายคณะที่ 18 พลเรือตรี ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ ต่อรัฐสภาครั้งที่ 8/2490. กรุงเทพฯ: กลุ่มงานพัฒนาทรัพยากรสารสนเทศ สำนักวิชาการ.
สุภัทร คำมุงคุณ. (2562). การสร้างและพัฒนาเกษตรกรรุ่นใหม่. กรุงเทพฯ: สำนักวิชาการ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
สุภางค์ จันทวานิช. (2556). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 21). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อำพล พูลสวัสดิ์. (2554). การส่งเสริมและพัฒนากลุ่มยุวเกษตรกร อำเภอบางน้ำเปรี้ยวจังหวัดฉะเชิงเทรา ปี 2552. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมการเกษตร.
Independent Evaluation Department (IED). (2013). Food Security Challenges in Asia. Philippines: Asian Development Bank.
The Economist Intelligence Unit (EIU). (2018). Global Food Security Index. Retrieved from https://foodsecurityindex.eiu.com/Index
