กินในพระพุทธศาสนา
Main Article Content
บทคัดย่อ
กินในพระพุทธศาสนาพิจารณาในทุกๆ ขณะที่กิน หรือบริโภคในทุกๆ คำข้าว เป็นการกิน หรือบริโภคเพื่อการบำบัดเวทนา ทั้งนี้ก็เพื่อให้ประโยชน์ต่อคุณภาพชีวิตเมื่อภิกษุไม่สามารถปฏิบัติเหมือนอย่างนั้น ในเวลาก่อนอาหาร หลังอาหาร ในปุริมยาม มัชฌิมยามและปัจฉิมยาม ถ้าไม่ได้พิจารณาเลย ปล่อยให้อรุณขึ้น ภิกษุนั้นชื่อว่า ย่อมตั้งอยู่ในฐานะอิณบริโภค กินหรือการบริโภคนั้นภิกษุต้องทำสติในขณะรับแล้วขณะบริโภค แม้แต่การบริโภคปัจจัย 4 ก็ควรทำอย่างนี้ ทั้งนี้ก็เพื่อทำให้ศีลบริสุทธิ์ เมื่อมีศีลบริสุทธิ์ ก็จะเป็นปัจจัยสนับสนุนให้เกิดสมาธิ ปัญญา บรรลุถึงจุดมุ่งหมายสูงสุดทางพระพุทธศาสนา
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
พระไตรปิฎก. (2539). ฉบับภาษาไทย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาสภิกขุ). (2549). พุทธประวัติจากพระโอษฐ์. (พิมพ์ครั้งที่ 15).
กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
_______. (2549). โอวาทคำสอนสำหรับพระภิกษุผู้บวชใหม่. กรุงเทพฯ: สถาบันบันลือธรรม.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2543). เศรษฐศาสตร์แนวพุทธ. กรุงเทพฯ: มูลนิธิพุทธธรรม.
_______. (2546). วิธีคิดตามหลักพุทธธรรม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหามิตร ฐิตปญฺโญ (วันยาว). (2547). ความรู้จักพอประมาณในพระพุทธศาสนาเถรวาทกับหลักเศรษฐกิจพอเพียงในพระราชดำริ. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.