ความสุขในการทำงานกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความคิดเห็นต่อความสุขในการทำงาน 2) ระดับความคิดเห็นต่อประสิทธิผลในการปฏิบัติงาน 3) ความแตกต่างของปัจจัยส่วนบุคคลกับระดับความคิดเห็นต่อความสุขในการทำงาน และ 4) อิทธิพลของความสุขในการทำงานต่อประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย กลุ่มตัวอย่างเป็นข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ จำนวน 392 คน ได้มาจากประชากรจำนวน 20,129 คน โดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน วิเคราะห์ผลข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติอนุมานใช้วิธีวิเคราะห์การถดถอยแบบพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า
1. ระดับความคิดเห็นต่อความสุขในการทำงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ อยู่ในระดับมาก
2. ระดับความคิดเห็นต่อประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ อยู่ในระดับมาก
3. ปัจจัยส่วนบุคคลที่แตกต่างกันทำให้ความสุขในการทำงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญแตกต่างกัน
4. ความสุขในการทำงานมีอิทธิพลต่อประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
ณัฐชยา ศรีจันทร์. (2560). ความสุขในการทำงานของพนักงาน: กรณีศึกษา บริษัท เอพี ออโต้ มาสเตอร์ จำกัด. (สารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกริก.
ธีรวุฒิ เอกะกุล. (2543). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฏอุบลราชธานี.
ปิยะวัฒน์ เจริญศักดิ์. (2564). ความสุขและความผูกพันในการทำงานของพริตตี้ ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
พงษ์เทพ สันติกุล. (2560). การวิจัยทางวิทยาศาสตร์สังคมสำหรับนักศึกษาและผู้ปฏิบัติงานสวัสดิการสังคมและสังคมสงเคราะห์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ภัทรดนัย ฉลองบุญ (2561). ความสุขในการปฏิบัติงานของบุคลากรภาครัฐ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 6, 590-599.
มนชนก ชูพรรคเจริญ. (2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสุขในการทำงานของพนักงานเอกชนในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ. (สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: สถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการกรุงเทพมหานคร. (2562). กรอบอัตรากาลังและจำนวนข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ จำแนกตามหน่วยงาน. เข้าถึงได้จาก http://203.155.220.238/csc/images/Files/report_stat/num_office_by_department.pdf
สิรพัทธ์ ชูยก. (2563). ความสัมพันธ์เชิงเหตุผลระหว่างธรรมาภิบาลกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากร กรณีศึกษา กองวิชาการและแผนงาน กรมการปกครอง. (สารนิพนธ์ทวิปริญญาโททางรัฐประศาสนศาสตร์และบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สุพิศ ฤทธิ์แก้ว และคณะ. (2563). ความสัมพันธ์ของความสุขในการทำงานกับผลการปฏิบัติงานของพนักงานฝ่ายผลิตบริษัทชัวร์เท็กซ์ จำกัด. วารสารวิทยาการจัดการ, 7(1), 97-117.
สุมาลี ดวงกลาง. (2560). ความสุขในการทำงานกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ทัณฑสถานโรงพยาบาลราชทัณฑ์. (สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกริก.
Bellet, C. S., De Neve, J. E. & Ward, G. (2022). Does Employee Happiness Have an Impact on Productivity?. Saïd Business School, 13, 1-61.
Moorhead, G. & Griffin, R. W. (2001). Organizational behavior. Boston: Houghton Mifflin.
Oswald, J. A., Protoand, E. & Sgroi, D. (2014). Happiness and Productivity. Journal of Labor Economics, 33(4), 789-822.