ความสุขในการทำงานกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ

Main Article Content

จิรพันธุ์ วงษ์คำ
ชัยยุทธ ชิโนกุล

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความคิดเห็นต่อความสุขในการทำงาน 2) ระดับความคิดเห็นต่อประสิทธิผลในการปฏิบัติงาน 3) ความแตกต่างของปัจจัยส่วนบุคคลกับระดับความคิดเห็นต่อความสุขในการทำงาน และ 4) อิทธิพลของความสุขในการทำงานต่อประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย กลุ่มตัวอย่างเป็นข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ จำนวน 392 คน ได้มาจากประชากรจำนวน 20,129 คน โดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน วิเคราะห์ผลข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติอนุมานใช้วิธีวิเคราะห์การถดถอยแบบพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า
1. ระดับความคิดเห็นต่อความสุขในการทำงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ อยู่ในระดับมาก
2. ระดับความคิดเห็นต่อประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ อยู่ในระดับมาก
3. ปัจจัยส่วนบุคคลที่แตกต่างกันทำให้ความสุขในการทำงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญแตกต่างกัน
4. ความสุขในการทำงานมีอิทธิพลต่อประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วงษ์คำ จ. ., & ชิโนกุล ช. . . (2024). ความสุขในการทำงานกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 24(1), 127–140. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/dhammathas/article/view/264810
ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Article)

เอกสารอ้างอิง

ณัฐชยา ศรีจันทร์. (2560). ความสุขในการทำงานของพนักงาน: กรณีศึกษา บริษัท เอพี ออโต้ มาสเตอร์ จำกัด. (สารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกริก.

ธีรวุฒิ เอกะกุล. (2543). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฏอุบลราชธานี.

ปิยะวัฒน์ เจริญศักดิ์. (2564). ความสุขและความผูกพันในการทำงานของพริตตี้ ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

พงษ์เทพ สันติกุล. (2560). การวิจัยทางวิทยาศาสตร์สังคมสำหรับนักศึกษาและผู้ปฏิบัติงานสวัสดิการสังคมและสังคมสงเคราะห์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ภัทรดนัย ฉลองบุญ (2561). ความสุขในการปฏิบัติงานของบุคลากรภาครัฐ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 6, 590-599.

มนชนก ชูพรรคเจริญ. (2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสุขในการทำงานของพนักงานเอกชนในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ. (สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: สถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น.

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการกรุงเทพมหานคร. (2562). กรอบอัตรากาลังและจำนวนข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญ จำแนกตามหน่วยงาน. เข้าถึงได้จาก http://203.155.220.238/csc/images/Files/report_stat/num_office_by_department.pdf

สิรพัทธ์ ชูยก. (2563). ความสัมพันธ์เชิงเหตุผลระหว่างธรรมาภิบาลกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากร กรณีศึกษา กองวิชาการและแผนงาน กรมการปกครอง. (สารนิพนธ์ทวิปริญญาโททางรัฐประศาสนศาสตร์และบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สุพิศ ฤทธิ์แก้ว และคณะ. (2563). ความสัมพันธ์ของความสุขในการทำงานกับผลการปฏิบัติงานของพนักงานฝ่ายผลิตบริษัทชัวร์เท็กซ์ จำกัด. วารสารวิทยาการจัดการ, 7(1), 97-117.

สุมาลี ดวงกลาง. (2560). ความสุขในการทำงานกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ทัณฑสถานโรงพยาบาลราชทัณฑ์. (สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกริก.

Bellet, C. S., De Neve, J. E. & Ward, G. (2022). Does Employee Happiness Have an Impact on Productivity?. Saïd Business School, 13, 1-61.

Moorhead, G. & Griffin, R. W. (2001). Organizational behavior. Boston: Houghton Mifflin.

Oswald, J. A., Protoand, E. & Sgroi, D. (2014). Happiness and Productivity. Journal of Labor Economics, 33(4), 789-822.