กลุ่มชาติพันธุ์โส้: วิถีชีวิต ลักษณะทางสังคมวัฒนธรรม และการเปลี่ยนแปลง

Main Article Content

เทพรักษ์ สุริฝ่าย
เกียรติศักดิ์ บังเพลิง
ธีระพงษ์ มีไธสง

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาวิถีชีวิตและลักษณะทางสังคมวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์โส้ และ 2) ศึกษาการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์โส้ในบริบทสังคมอีสาน ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ที่เน้นกระบวนการรวบรวมข้อมูลภาคสนาม (Fieldwork Research) โดยวิธีการสังเกต สำรวจและสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (Key Informants) จำนวน 74 คน ได้มาจากการคัดเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) นำข้อมูลมาทำการวิเคราะห์เนื้อหา (Content analysis) เพื่อให้ได้ข้อค้นพบตามวัตถุประสงค์
ผลการวิจัยพบว่า
1. กลุ่มชาติพันธุ์โส้อยู่ในกลุ่มตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก (Autro-Asiatic) สาขามอญ-เขมร หรือกะตูอิก (Katuic) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีประวัติศาสตร์การเคลื่อนย้ายข้ามมาจากฝรั่งลาวในช่วงต้นรัตนโกสินทร์ ในสังคมจารีตแบบของโส้ยึดถือฮีตและความเชื่อเรื่อง ผี รูปแบบต่างๆ ทำหน้าที่เป็นกรอบกำกับพฤติกรรมและความสัมพันธ์ของคนในกลุ่ม มีวิถีชีวิต ภาษา ความเชื่อและวัฒนธรรมประเพณีอย่างเฉพาะตัว เสมือนเป็นพรมแดนชาติพันธุ์ที่แยกแตกต่างจากคนกลุ่มอื่นโดยเฉพาะคนลาว/อีสาน และถูกรับรู้จากคนนอกในลักษณะกดทับสถานภาพว่าเป็นข่า
2. ปัจจุบันกลุ่มชาติพันธ์โส้เข้ามาอยู่ภายใต้รัฐไทย ถูกหลอมรวมเข้าไปสู่ความเป็นชาติไทยผ่านเทคโนโลยีแห่งอำนาจต่างๆ เช่น การศึกษา ศาสนาและระบบราชการ ทำให้สังคมและวัฒนธรรมเกิดการเปลี่ยนแปลงด้านต่างๆ ได้แก่ การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตและสังคมตามแบบผู้คนในท้องถิ่นอีสานรวมถึงวัฒนธรรม ความเชื่อและพิธีกรรมมีรูปแบบที่เปลี่ยนแปลงไป มีการปรับเปลี่ยนฮีตคองที่เคยปฏิบัติมาตามแบบผู้คนในท้องถิ่นอีสาน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สุริฝ่าย เ. ., บังเพลิง เ. ., & มีไธสง ธ. . (2023). กลุ่มชาติพันธุ์โส้: วิถีชีวิต ลักษณะทางสังคมวัฒนธรรม และการเปลี่ยนแปลง. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 23(4), 231–244. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/dhammathas/article/view/265833
ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Article)

เอกสารอ้างอิง

เกียรติศักดิ์ บังเพลิง. (2558). ชุมชนชาติพันธุ์ “บรู” ร่วมสมัยบนพื้นที่ชายแดนไทย-ลาว: วิถีชีวิตและการปรับตัวทางวัฒนธรรม. (ปริญญานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ขบวน พลตรี. (2527). การผสมกลมกลืนทางวัฒนธรรมของโซ่กับวัฒนธรรมภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ศึกษากรณีตำบลกุสุมาลย์และตำบลโพธิ์ไพศาล อำเภอกุสุมาลย์ จังหวัดสกลนคร. (ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ทรงพันธ์ วรรณมาศ. (2521). วัฒนธรรมการแต่งกายดั้งเดิมในอีสาน. การสัมมนาประวัติศาสตร์อีสาน. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.

ธวัชชัย ไพใหล. (2562). กลุ่มชาติพันธุ์ไทโส้ในแอ่งสกลนคร. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร, 16(74), 225-234.

ผจงจิตต์ อธิคมนันทะ. (2538). การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2525). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พุทธศักราช 2525. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.

สวัสดิ์ ดวงจันทร์ และคณะ. (2522). ประเพณีอีสาน. อุบลราชธานี: เขตการศึกษา 11.

สุเทพ สุนทรเภสัช. (2548). หมู่บ้านอีสานยุคสงครามเย็น: สังคมวิทยาของหมู่บ้านภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. กรุงเทพฯ: งานดี.

สุภางค์ จันทวานิช. (2546). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

แสงเพชร สุพร. (2533). โลกทัศน์กลุ่มชาติพันธุ์โซ่: กรณีบ้านหนองยาง ตำบลชะโนดน้อย อำเภอดงหลวง จังหวัดมุกดาหาร. (ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.

อภิชาต ภัทรธรรม. (2558). ชาวไทโส้ หรือกะโส้. วารสารการจัดการป่าไม้, 9(1), 148-151.

Malesevic, S. (2010). Ethnicity in Time and space: A Conceptual Analysis. Critical Sociology, 37(1), 67-82.