การวิเคราะห์ประเพณีบุญสรงกู่วัดบ้านกล้วย ตำบลสวนจิก อำเภอศรีสมเด็จ จังหวัดร้อยเอ็ด
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดทางปรัชญาในประเพณีบุญสรงกู่ 2) ศึกษาประเพณีบุญสรงกู่วัดบ้านกล้วย ตำบลสวนจิก อำเภอศรีสมเด็จ จังหวัดร้อยเอ็ด 3) วิเคราะห์ประเพณีบุญสรงกู่วัดบ้านกล้วย ตำบลสวนจิก อำเภอศรีสมเด็จ จังหวัดร้อยเอ็ด เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษาข้อมูลปฐมภูมิ ทุติยภูมิ และเอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง มีกลุ่มผู้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 20 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาตามหลักอุปนัยวิธี
ผลการวิจัยพบว่า
1. หลักปรัชญาได้แก่ หลักพุทธจริยศาสตร์ที่ใช้ตัดสินการกระทำดี ชั่ว ควร ไม่ควร ด้วยวิธีการแบบกรรมนิยมที่ยึดเจตนาเป็นสำคัญ และด้วยวิธีการแบบปฏิบัตินิยม ความดี ความชั่ว และคุณค่าต่างๆ จะเกิดขึ้นแก่ตนเอง และสังคมด้วยการลงมือปฏิบัติ
2. ประเพณีบุญสรงกู่วัดบ้านกล้วย พบว่า สถานที่ดังกล่าวเป็นที่ประดิษฐานเศียรพระพุทธรูปเก่าแก่ที่มีตำนานการสร้างในยุคของขอมซึ่งชาวบ้านมีความเชื่อว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ควรค่าแก่การบูชาจึงมีการบูชาสืบทอดกันมาจนเกิดเป็นประเพณีที่สำคัญที่จัดขึ้นในช่วงวันสงกรานต์ของทุกปี
3. ผลการวิเคราะห์ 1) คุณค่าในประเพณีบุญสรงกู่มีเป้าหมายอยู่ที่ผลของการกระทำของมนุษย์ผ่านพฤติกรรมต่างๆ แบ่งเป็น 2 ลักษณะ คือ คุณค่านอกตัว คุณค่าในตัวเอง 2) หลักพุทธจริยศาสตร์ ได้แก่ หลักกรรมนิยม การได้เข้าร่วมประเพณีด้วยพลังศรัทธาที่เป็นกุศลเจตนา ผลที่ได้รับก็เป็นกุศลกรรม และวิเคราะห์ตามหลักปฏิบัตินิยม พบว่า ความดี ความชั่ว จะเกิดขึ้นได้เพราะการปฏิบัติของเราเอง 3) มีเป้าหมายอยู่ 3 ระดับ คือ 1) ระดับพื้นฐาน เป็นการปฏิบัติตามกรอบของศีล มีศีล 5 เพื่อความสงบสุขของสังคม 2) ระดับกลาง เป็นการปฏิบัติตนตามกรอบกรรมบถ 10 ด้วยการไม่คิดเบียดตนเองและผู้อื่นมีใจประกอบด้วยเมตตา 3) ระดับสูง เป็นการพัฒนาตนด้วยหลักปัญญา
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
จรัส ลีกา และคณะ. (2563). การวิเคราะห์คติความเชื่อในการอนุรักษ์ป่าชุมชนของคนอีสาน. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 7(2), 133-149.
เดือน คำดี. (2534). พุทธปรัชญา. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์.
พระมหากันต์ วฑฺฒนวํโส (มโนวัฒนันท์). (2537). การศึกษาเปรียบเทียบแนวความคิดเรื่องเกณฑ์การตัดสินทางจริยธรรมในจริยศาสตร์ของค้านท์กับในพุทธจริยศาสตร์ตามทรรศนะของพระเทพเวที (ป.อ.ปยุตฺโต). (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหานพดน สิรินฺธโร (สิงหัน). (2561). การศึกษาความเชื่อและพิธีกรรมที่เกี่ยวกับการบูชาพระธาตุโพนทองที่มีอิทธิพลต่อชุมชน ตำบลหนองนาคำ อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาประสพฤกษ์ จารุวาโท (รัตนยงค์). (2550). การศึกษาเชิงวิเคราะห์แนวความคิดเรื่องการบูชาในพระพุทธศาสนา. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาวิศักดิ์ เชยชมศรี. (2550). การศึกษาเชิงวิเคราะห์หลักจริยศาสตร์ของพุทธปรัชญาเถรวาทในคัมภีร์ธรรมบท. (การศึกษาอิสระศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พระมหาสมจินต์ สมฺมาปญฺโญ. (2547). พระธาตุและพระบรมสารีริกธาตุกับคนไทย. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาหมวด สุกฺกธมฺโม. (2547). การศึกษาวิเคราะห์แนวความคิดเรื่องความเคารพในพระพุทธศาสนา. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระอริยานุวัตร เขมาจารีเถระ. (2536). คติความเชื่อของชาวอีสาน. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วศิน อินทสระ. (2549). พุทธจริยศาสตร์. (พิมพ์ครั้ง 2). กรุงเทพฯ: ธรรมดา.
สรณา อนุสรณ์ทรางกูร. (2549). บทบาทของพระพุทธศาสนาต่อวิถีชีวิตของกลุ่มชาติพันธุ์ลาวและกวย กรณีศึกษาตำบลหนองฮะและตำบลเสม็จ อำเภอสำโรงทาบ จังหวัดสุรินทร์. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
สุวรรณ สุวรรณวโช. (2546). พื้นฐานความเชื่อของสังคมไทย. กรุงเทพฯ: บรรณกิจ.
สุวัฒน์ จันทร์จำนง. (2540). ความเชื่อของมนุษย์เกี่ยวกับปรัชญาศาสนา. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.