การบูรณาการงานพุทธศิลปกรรมสู่ชุมชน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อบูรณาการงานพุทธศิลปกรรมสู่ชุมชน ประกอบด้วย 6 โครงการย่อย เป็นการวิจัยแบบผสม (Mixed Method) กลุ่มประชากรกระจายตัวอยู่ในพื้นที่ภาคเหนือตอนบน ได้แก่ 1) ชุมชนบ้านสามขา อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง 2) ชุมชนดอยสุเทพ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ 3) ชุมชนบ้านร่ำเปิง อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ 4) ชุมชนวัดธาราทิพย์ชัยประดิษฐ์ อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ 5) ชุมชนป่าตุ้มดอน อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่ 6) ชุมชนแม่ห่าง ตำบลเวียงกาหลง อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย เครื่องมือการวิจัย ได้แก่ แบบบันทึกทางกายภาพ และแบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลจากการเก็บรวบรวมข้อมูลภาคเอกสาร และภาคสนาม โดยนำข้อมูลที่ได้รับทั้งหมดมาประมวล และวิเคราะห์เนื้อหาตามวัตถุประสงค์การวิจัยในเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า การบูรณาการงานพุทธศิลปกรรมสู่ชุมชนทำให้เกิดประโยชน์กับชุมชนหลายด้าน เช่น ความสามัคคี ความภาคภูมิใจ ความก้าวหน้าทางวิชาการ ความเจริญทางเศรษฐกิจ ความศรัทธา และความยั่งยืนของพระพุทธศาสนา เป็นต้น ทั้งการบูรณาการกับชุมชนต้องให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการดำเนินงานทุกขั้นตอน เพื่อให้ชุมชนรู้สึกถึงความเป็นเจ้าของงานพุทธศิลปกรรมที่สร้างสรรค์ขึ้น โดยการออกแบบงานพุทธศิลปกรรมในชุมชนนั้น ควรต้องใช้งานพุทธศิลปกรรมที่มีอยู่ดั้งเดิมในชุมชน อาจเป็นงานที่คนในชุมชนคุ้นเคย เป็นงานที่เคยมีอยู่แต่ขาดการสืบทอด และเป็นงานที่ผู้คนในชุมชนให้ความเคารพศรัทธา