การพัฒนาหลักสูตรศิลปหัตถกรรมท้องถิ่นของศูนย์อนุรักษ์พันธุ์กล้วย สุพรรณบุรี แบบมีส่วนร่วมของชุมชน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา และรวบรวมองค์ความรู้เกี่ยวกับการพัฒนาหลักสูตรศิลปะท้องถิ่นโดยความร่วมมือของชุมชนศูนย์อนุรักษ์พันธุ์กล้วย สุพรรณบุรี เพื่อสร้างช่างใหม่ และนำเสนอขั้นตอนกระบวนการพัฒนารูปแบบหลักสูตรศิลปะท้องถิ่น โดยความร่วมมือของชุมชน รูปแบบการดำเนินของงานวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ระยะ ดังนี้ 1) การศึกษา สำรวจปัญหาความต้องการ ผ่านการสัมภาษณ์เชิงลึก ของผู้นำจากชุมชนต้นแบบที่มีการปฏิบัติเป็นเลิศจำนวน 2 ชุมชน และเก็บข้อมูลจากกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักของชุมชนศูนย์กล้วย สุพรรณบุรี จำนวน 15 คน 2) การสร้างรูปแบบหลักสูตรศิลปะท้องถิ่นโดยความร่วมมือของชุมชนตรวจคุณภาพหลักสูตร
ผลการวิจัยพบว่า ข้อค้นพบจากการสังเคราะห์สิ่งสำคัญจากชุมชนต้นแบบ 2 ชุมชน และผลการสนทนากลุ่มของผู้ให้ข้อมูลหลักได้องค์ประกอบสำคัญของรูปแบบหลักสูตรศิลปะท้องถิ่นโดยความร่วมมือของชุมชน ประกอบด้วย 1) หลักการ 2) วัตถุประสงค์ 3) ระบบงาน 4) การคัดเลือกเนื้อหาสาระ 5) ประเมินผล การพัฒนาและปรับปรุง โดยมีลำดับขั้นตอนในการใช้กำหนดหลักสูตร 5 ข้อ 1) ตั้งเป้าหมายและการมีส่วนร่วม 2) ลงมือปฏิบัติ 3) การเรียนรู้ 4) การถ่ายทอด 5) ประเมินและพัฒนา ได้รูปแบบหลักสูตรอบรมระยะสั้นจำนวน 20 ชั่วโมง 6 กิจกรรม ที่ส่งเสริมด้าน การรักษาต่อยอดภูมิปัญญา การออกแบบผลิตภัณฑ์ และการจัดกิจกรรมชุมชน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
ณปณต โคตพัฒน์. (2559). ผลของการจัดกิจกรรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนตามแนวคิดการศึกษาแบบใช้พื้นที่เป็นฐานเพื่อเสริมสร้างทักษะทางสังคมสาหรับออทิสติกวัยรุ่น. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประติมา ธันยบูรณ์ตระกูล. (2561). การพัฒนาหลักสูตรศิลปศึกษาโดยใช้สถานที่เป็นฐานเพื่อสร้างนวัตกรรมศิลปวัฒนธรรมชุมชนชานเมือง. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พลวุฒิ สะกิจ. (2561). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดทําบริการสาธารณะของเทศบาลเมืองลําตาเสา อําเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (การค้นคว้าอิสระรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
รัชฎาพร เกตานนท์ แนวแห่งธรรม. (2560). แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์ภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในจังหวัดนครปฐม. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 10(1), 994-995.
สุวิธิดา จรุงเกียรติกุล. (2561). ทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. เข้าถึงได้จาก https://www.trueplookpanya.com/blog/content/66054/-teaartedu-teaartteaarttea1318901555
