องค์ประกอบเชิงยืนยันการบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อรองรับการยกระดับเป็นกรมส่งเสริมการเรียนรู้ของศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้อำเภอในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสัมพันธ์ขององค์ประกอบการบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อรองรับการยกระดับเป็นกรมส่งเสริมการเรียนรู้ของศูนย์ส่งเสริม การเรียนรู้อำเภอในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ และ 2) วิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันขององค์ประกอบการบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อรองรับการยกระดับเป็นกรมส่งเสริมการเรียนรู้ของศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้อำเภอในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ กลุ่มเป้าหมาย คือผู้บริหารและบุคลากรของศูนย์ส่งเสริมการเรียนอำเภอในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ จำนวน 330 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่า 5 ระดับ และหาค่าความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา โดยวิธีหาค่าดัชนีความสอดคล้อง มีค่าเท่ากับ 0.80-1.00 หาค่าความเชื่อมั่น โดยการหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามทั้งฉบับเท่ากับ 0.975 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล การวิเคราะห์ค่าสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน
ผลการวิจัยพบว่า
1. ความสัมพันธ์ขององค์ประกอบการบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อรองรับการยกระดับเป็นกรมส่งเสริมการเรียนรู้ของศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้อำเภอในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ พบว่า 7 องค์ประกอบ มีความสัมพันธ์กันเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยองค์ประกอบที่มีความสัมพันธ์กันมากที่สุด คือ การพัฒนาและฝึกอบรมทรัพยากรมนุษย์ กับการประเมินผลการปฏิบัติงาน โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ .814 องค์ประกอบที่มีความสัมพันธ์กันน้อยที่สุดคือ การวางแผนทรัพยากรมนุษย์และอัตรากำลัง กับบริหารบุคคลเชิงพหุวัฒนธรรม โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ .562
2. ค่าน้ำหนักของตัวแปรในองค์ประกอบการบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อรองรับการยกระดับเป็นกรมส่งเสริมการเรียนรู้ของศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้อำเภอในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ 7 องค์ประกอบ มีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ .01 เมื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน พบว่า ค่า Chi-square/Degrees of Freedom = 29.672, Comparative Fit Index = 0.991, Standardized Root Mean Square Residual = 0.007, Root Mean Square Error of Approximate = 0.072 แสดงว่าสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
กุลชลี จงเจริญ. (2561). เอกสารประกอบการสอน หน่วยที่ 12 ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรม ชุด วิชา 23728 นวัตกรรมการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ซาคารี อาบูซา. (2566). แนวโน้มความรุนแรงในพื้นที่ชายแดนใต้อาจมีเพิ่มขึ้นในปี 2566. เข้าถึงได้จาก https://golink.icu/yjfWej8
ฐิศิณาภรณ์ ภมรสูตร. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารทรัพยากรมนุษย์กับประสิทธิผลของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชุมพร เขต 1. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เดชา เดชะวัฒนไพศาล. (2562). คิดก่อนคิด พัฒนาความคิด เปลี่ยนชีวิตให้ทันเกม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ตรีนุช อิงคุทานนท์. (2564). ทักษะภาษาอังกฤษของคนไทยอยู่อันดับ 100 จาก 112 ประเทศ และต่ำที่สุดในอาเซียน. เข้าถึงได้จาก https://shorturl.asia/lK4yB
ถวิล คำโสภา. (2560). การพัฒนากลยุทธ์การบริหารทรัพยากรมนุษย์สำหรับมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.
บวรนันท์ ทองกัลยา, อดิศักดิ์ จันทรประภาเลิศ และอิสระ สุวรรณบล. (2560). ความพร้อมในการเปลี่ยนแปลงเพื่อการเป็นองค์กรสมรรถนะสูง บริษัทในธุรกิจอ้อยและน้ำตาลของกลุ่มมิตรผล ประเทศไทย สปป.ลาว และจีน. วารสารวิทยาลัยพาณิชยศาสตร์บูรพาปริทัศน์, 12(2), 139-160.
ประชาชาติธุรกิจ. (2566). ทีดีอาร์ไอชี้ วิกฤตการศึกษาไทยเรื้อรังมากว่า 10 ปี หลักสูตรไม่ทันสมัย. เข้าถึงได้จาก https://www.prachachat.net/education/news-1459132
ภูริพัฒน์ ชาญกิจ. (2560). พฤติกรรมองค์การและการจัดการทรัพยากรมนุษย์. เข้าถึงได้จาก https://golink.icu/NBmKlkh
ศิริวรรณ ศรีบพิธไพศาล และปภาภรณ์ ไชยหาญชาญชัย. (2561). การรับรู้คุณค่าของการตอบสนองความต้องการของลูกค้าเฉพาะรายบุคคล และความสัมพันธ์กับความผูกพันของลูกค้า: กรณีศึกษาแบรนด์บีเอ็มดับเบิลยู. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, 17(2), 62-75.
สกล บุญสิน. (2560). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. เชียงใหม่: ศูนย์บริหารงานวิจัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ. (2566). รายงานผลการทดสอบ ด้านการศึกษานอกระบบโรงเรียน (N-NET) ปีการศึกษา 2566. เข้าถึงได้จาก https://www.niets.or.th/th/catalog/view/245
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
เสาวนีย์ สมันต์ตรีพร. (2560). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในภาคธุรกิจในยุคการเปลี่ยนแปลง. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 6(1), 1-16.
อัมพร สงค์ศิริ, จักรกฤษณ์ โปณะทอง และจตุพล ยงศร. (2564). การพัฒนารูปแบบการบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงแบบพลิกผันของสถาบันอุดมศึกษาในกำกับของรัฐ. วารสารวิจัยและพัฒนา มจธ., 45(2), 193-214.
Hrex.asia. (2562). การบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ (Human Resource Management: HRM) หัวใจสำคัญของการขับเคลื่อนองค์กรยุคปัจจุบัน. เข้าถึงได้จาก https://n9.cl/b0e68
