การบูรณาการหลักพุทธธรรมกับการพัฒนาผู้ด้อยโอกาสในจังหวัดขอนแก่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาหลักพุทธธรรมกับการพัฒนาผู้ด้อยโอกาส 2) ศึกษาหลักพุทธธรรมกับการพัฒนาผู้ด้อยโอกาส 3) บูรณาการหลักพุทธธรรมในการพัฒนาผู้ด้อยโอกาส 4) นำเสนอแนวทางและองค์ความรู้เกี่ยวกับการบูรณาการหลักพุทธธรรมกับการพัฒนาผู้ด้อยโอกาสในจังหวัดขอนแก่น โดยศึกษาจากพระไตรปิฎก เอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้องและการสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์เนื้อหาพร้อมทั้งนำเสนอ ตามลำดับ
ผลการวิจัยพบว่า
1. หลักพุทธธรรมกับการพัฒนาผู้ด้อยโอกาส ได้แก่ วุฑฒิธรรม 4, สังคหวัตถุ 4, ทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ 4, อิทธิบาท 4 และสุจริต 3
2. หลักพุทธธรรมกับการพัฒนาผู้ด้อยโอกาสในจังหวัดขอนแก่น คือ 1) การศึกษาและการอบรม 2) ส่งเสริมการเข้าร่วมกิจกรรมสังคม 3) การส่งเสริมงานและอาชีพ 4) การเปิดโอกาสทางเศรษฐกิจ 5) การส่งเสริมเสรีภาพและความยุติธรรม
3. บูรณาการหลักพุทธธรรมดังนี้ วุฑฒิธรรม 4 กับการพัฒนาด้านการศึกษาและการอบรม สังคหวัตถุ 4 เพื่อการส่งเสริมเข้าร่วมกิจกรรมสังคม อิทธิบาท 4 กับการพัฒนาด้านการส่งเสริมงานและอาชีพ ทิฏฐธัมมิกัตถประโชยน์ 4 เพื่อการส่งเสริมด้านเศรษฐกิจ และสุจริต 3 เพื่อส่งเสริมด้านเสรีภาพและความยุติธรรม
4. องค์ความรู้ใหม่เรียกว่า ได้แก่ เป้าหมาย (Target) 5 กลุ่ม แยกเป็นรายด้าน (Each side) 5 ด้าน บูรณาการด้วยหลักพุทธธรรม (Principles) 5 ประการ และ เพื่อให้เกิดผลลัพธ์ (Result) 5 ข้อ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
กรรณิกา กุกุดเรือ. (2563). การพัฒนาระบบภาคีเครือข่ายอาชีพสำหรับเด็กและเยาวชน ของศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน. วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยตำรวจ, 6(1), 120-132. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/forensic/article/view/239737/164757
ฐานเศรษฐกิจดิจิทัล. (2565). เปิดสถิติ “คนจน” ปี 2565 จังหวัดไหนพัฒนาดีสุด-แย่ลง. เข้าถึงได้จาก https://www.thansettakij.com/economy/514306
ปกรณ์กิตติ์ ม่วงประสิทธิ์ และศิริณา จิตต์จรัส. (2560). การจัดการศึกษาสำหรับเด็กด้อยโอกาส. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 15(2), 74-91. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/suedujournal/article/view/174915/125188
ผดุงเกียรติ์ แจ่มแจ้ง, ธัชชนันท์ อิศรเดช และประณต นันทิยะกูล. (2567). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนตามหลักสุจริต 3 ในตำบลมาบตาพุด อำเภอเมือง จังหวัดระยอง. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 7(6), 92-106. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jidir/article/view/274864/185660
พระครูธรรมบาลพิจิตร ธมฺมวิจิตฺโต (ยอยอด). (2560). หลักพุทธธรรมที่ใช้ในการพัฒนาชุมชนเข้มแข็งของจังหวัดศรีสะเกษ. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 5(1), 194-204.
พระราชวรมุนี (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2563). พระพุทธศาสนากับสังคมไทยปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: เคล็ดไทย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ชุด 45 เล่ม. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วัชราภรณ์ จันทนุกูล และสัญญา เคณาภูมิ. (2559). แนวทางการจัดสวัสดิการสังคมระดับชุมชนอย่างยั่งยืน. วารสารวิจัยกับการพัฒนาเชิงพื้นที่, 8(4), 3-14. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/abcjournal/article/view/95492/74593
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). รายงานการประชุมคณะกรรมการเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน ครั้งที่ 1/2565. เข้าถึงได้จาก https://sdgs.nesdc.go.th/wp-content/uploads/2023/02/20230202_รายงานการประชุม-กพย.-ครั้งที่-1-2565.pdf
