รูปแบบการบริหารจัดการการดำเนินกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของธนาคารไทย เพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการดำเนินงานกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของธนาคารไทย 2) สร้างและพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการการดำเนินกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของธนาคารไทยเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน และ 3) ประเมินรูปแบบการบริหารจัดการการดำเนินกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของธนาคารไทยเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน เป็นการวิจัยโดยใช้เทคนิคการวิจัยแบบ EDFR (Ethnographic Delphi Future Research) มีกระบวนการ 4 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นตอนการกำหนดผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งประกอบด้วย ผู้บริหารและพนักงานของธนาคารจำนวน 17 คน ขั้นตอนการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ (EDFR รอบที่ 1) ที่ใช้เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์กึ่งมีโครงสร้าง ขั้นตอนการสอบถามความเห็นผู้เชี่ยวชาญ (EDFR รอบที่ 2) ที่ใช้เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ และขั้นตอนสุดท้าย คือการเขียนรายงานผล โดยมีข้อค้นพบปรากฏตามผลวิจัยด้านล่าง
ผลการวิจัยพบว่า
1. การดำเนินงานกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของธนาคารไทย มี 7 ด้าน ประกอบด้วย 1) กิจกรรมด้านการศึกษา 2) กิจกรรมด้านการพัฒนาเศรษฐกิจ 3) กิจกรรมด้านศาสนา กีฬา และศิลปวัฒนธรรม 4) กิจกรรมด้านสวัสดิการสังคม 5) กิจกรรมด้านสิ่งแวดล้อม 6) กิจกรรมด้านสาธารณสุข 7) กิจกรรมด้านการบรรเทาสาธารณภัย
2. รูปแบบการบริหารจัดการการดำเนินกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของ ธนาคารไทย เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน ได้แก่ 1) ชื่อรูปแบบ 2) หลักการแนวคิดของรูปแบบ 3) วัตถุประสงค์ของรูปแบบ 4) องค์ประกอบของรูปแบบ ได้แก่ (1) แนวทางการดำเนินงาน (2) การกำหนดนโยบายองค์การ (3) การกำหนดกลยุทธ์ (4) การขับเคลื่อนกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมสู่การปฏิบัติ (5) การเปิดเผยข้อมูล และ 5) เงื่อนไขความสำเร็จ
3. ผลการประเมินรูปแบบการบริหารจัดการการดำเนินงานกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของธนาคารไทย เพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน ที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น โดยมีผู้เชี่ยวชาญประเมินพบว่า รูปแบบมีความเป็นไปได้ มีความเหมาะสม มีความถูกต้อง และสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้จริง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความ ให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความ ต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสาร วิชาการธรรม ทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ ภาพหรือตารางของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้ง แสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์เอกสารอ้างอิง
นิภา วิริยะพัฒน์. (2552). ก้าวทันกระแส CSR: ความพร้อมสู่มาตรฐาน ISO26000. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 29(3), 193-205.
บรินดา สัณหฉวี. (2559). ความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรในอุตสาหกรรมส่งออกอาหารไทยไปตลาดสหภาพยุโรป. วารสารเซนต์จอห์น, 19(24), 142-143.
เพ็ญประภา วงศ์ทอง และศศิพรรณ บิลมาโนชญ์. (2560). การรับรู้ข่าวสารและการมีส่วนร่วมในกิจกรรมองค์กรเพื่อสังคม (CSR) ของพนักงานธนาคารไทยพาณิชย์จำกัด (มหาชน). วารสารนิเทศสยามปริทัศน์, 15(18), 107-120.
มนตรี ไทรโรจน์รุ่ง. (2565). โมเดลความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพทางการเงินของธนาคารพาณิชย์ในประเทศไทย. วารสารสวนสุนันทาวิชาการและวิจัย, 16(2), 78-90. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/ssajournal/article/view/258118
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2555). แนวคิด ทฤษฎี และประเด็นเพื่อการบริหารทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์.
สถาบันธุรกิจเพื่อสังคม. (2556). ความรับผิดชอบต่อสังคมเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สถาบันธุรกิจเพื่อสังคมตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย.
สานิตย์ หนูนิล, วิโรจน์ เจษฎาลักษณ์ และจันทนา แสนสุข. (2560). ปัจจัยเชิงสาเหตุและผลลัพธ์ของความรับผิดชอบต่อสังคมเชิงกลยุทธ์: การศึกษาเชิงประจักษ์ธุรกิจโรงแรมในประเทสไทย. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 39(153), 59-84. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/CBSReview/article/view/108118/85568
สุมินทร เบ้าธรรม, โสภิดา สัมปัตติกร, ฐานิตย์ เกษร, ชนันทร สวนดอกไม้, ธนพิมพ์ ชุมกาแสง และรุ่งทิวา เหระวัน. (2563). กิจกรรมเพื่อสังคมของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 2(3), 55-66. https://so08.tci-thaijo.org/index.php/MSJournal/article/view/3544/2577
สุรมน ไทยเกษม. (2560). องค์ประกอบของการแสดงความรับผิดชอบต่อสังคมของธนาคารพาณิชย์ในประเทศไทย. วารสารสมาคมนักวิจัย, 22(2), 242-251. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jar/article/view/243064/165127
องค์การตลาด กระทรวงมหาดไทย. (2564). แผนแม่บทความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม ระยะ 5 ปี (พ.ศ. 2564-2568). กรุงเทพฯ: กระทรวงมหาดไทย.
อนันตชัย ยูรประถม. (2550). CSR จากแนวคิดสู่วิธีการปฏิบัติ. เข้าถึงได้จาก http://www.tpconsult.co.th/news/CSR.pdf
อุไรรัตน์ อภิวัฒนกุล และจินตวีร์ เกษมศุข. (2565). รูปแบบกิจกรรมความรับผิดชอบสังคมกับความยั่งยืนของธุรกิจกรณีศึกษา บมจ. ทรู คอร์ปอเรชั่น. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 14(3), 293-306. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/pimjournal/article/view/260829/176655
Adeyemo, S. A., Oyebamiji, F. F., & Alimi, K. O. (2013). An Evaluation of factors Influencing Corporate Social Responsibility in Nigerian Manufacturing Companies. International Journal of Academic Research in Economics and Management Sciences, 2(6), 54-63. http://dx.doi.org/10.6007/IJAREMS/v2-i6/441
Carroll, A. B. (1999). Corporate social responsibility: Evolution of a definitional construct. Business and Society, 38(3), 268-295. https://doi.org/10.1177/000765039903800303
Chapple, W., & Moon, J. (2005). Corporate Social Responsibility (CSR) in Asia: A Seven-Country Study of SCR Web Site Reporting. Business & Society, 44, 415-441. https://doi.org/10.1177/0007650305281658
Freeman, R. E., Parmar, B. L., & Harrison, J. S. (2010). Stakeholder theory: The state of the art. The Academy of Management Annals. Retrieved from https://scholarship.richmond.edu/management-faculty-publications/99/
Godfrey, P. C. (2005). The Relationship between Corporate Philanthropy and Shareholder Wealth: A Risk Management Perspective. Academy of Management Review, 30, 777-798. https://doi.org/10.5465/amr.2005.18378878
Iamandi, I. (2007). Corporate Social Responsibility and Social Responsiveness in a Global Business Environment a Comparative Theoretical Approach. Romanian Economic Journal, 10(23), 3-18.
Kotler, P., & Lee, N. (2005). Corporate Social Responsibility: Doing the Most Good for Your Company and your Cause. New Jersey: John Wiley & Sons.
Lichtenstein, D. R., Drumwright, M. E., & Braig, B. M. (2004). The effects of corporate social responsibility on customer donations to corporate-supported nonprofits. Journal of Marketing, 68, 16-32. https://doi.org/10.1509/jmkg.68.4.16.42726
Luo, X., & Bhattacharya, C. B. (2006). Corporate Social Responsibility, Customer Satisfaction, and Market Value. Journal of Marketing, 70(4), 1-18. https://doi.org/10.1509/jmkg.70.4.1
Maignan, I. S. J., Ferrell, O. C., & Hult, G. T. M. (1999). Corporate citizenship: Cultural antecedents and business benefits. Journal of the Academy of Marketing Science, 27(4), 455-469. https://doi.org/10.1177/0092070399274005
Matten, D., & Crane, A. (2005). Corporate Citizenship: Toward an Extended Theoretical Conceptualization. The Academy of Management Review, 30(1), 166-179. https://doi.org/10.5465/amr.2005.15281448
McWilliams, A., & Siegel, D. (2001). Corporate social responsibility: A theory of the firm perspective. Academy of Management Review, 26(1), 117-127. https://doi.org/10.2307/259398
Owen, C. L., & Scherer, R. F. (1993). Social responsibility and market share. Review of Business, 15(1), 11-16.
Porter, M. E. and Kramer, M. R. (2006). Strategy and Society: The Link between Competitive Advantage and Corporate Social Responsibility. Harvard Business Review, 84(12), 1-15.
Salmones, M. d. M. G. d. l., Crespo, A. H. & Bosque, I. R. d. (2005). Influence of Corporate Social Responsibility on Loyalty and Valuation of Services. Journal of Business Ethics, 61, 369-385. https://doi.org/10.1007/s10551-005-5841-2
Stanwick, P. A., & Stanwick, S. D. (1998). The Relationship between Corporate Social Performance, and Organizational Size, Financial Performance, and Environmental Performance: An Empirical Examination. Journal of Business Ethics, 17, 195-204. https://doi.org/10.1023/A:1005784421547
Stufflebeam, D. L. (2001). Evaluation models. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
