การพัฒนารูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพด้วยการพัฒนาบทเรียนร่วมกับการสอนงานแบบพี่เลี้ยงเพื่อพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูผู้ช่วย

Main Article Content

มุทิตา เอี่ยมทิพย์
ชนสิทธิ์ สิทธิ์สูงเนิน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาข้อมูลพื้นฐาน และความต้องการในการพัฒนารูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ และ 2) พัฒนาและหาคุณภาพของรูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธี กลุ่มตัวอย่างและกลุ่มเป้าหมายคือ ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 9 คน และครูผู้ช่วยจำนวน 44 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็น ได้แก่ 1) แบบวิเคราะห์เอกสาร 2) แบบสัมภาษณ์ 3) แบบสอบถาม และ 4) แบบประเมินความสอดคล้องเหมาะสมของรูปแบบ ซึ่งมีค่าความเที่ยงทั้งฉบับเท่ากับ1.00 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1. การศึกษาข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับการพัฒนารูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ โดยผู้บริหาร ครู และผู้ทรงคุณวุฒิ ให้ความสำคัญกับการพัฒนาครูให้มีสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุก ด้วยกระบวนชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพด้วยการพัฒนาบทเรียนร่วมกับการสอนงานแบบพี่เลี้ยง ส่งเสริมให้ครูผู้ช่วยมีความรู้ ความเข้าใจ เกี่ยวกับการจัดการเรียนรู้เชิงรุก การออกแบบการจัดการเรียนรู้ และการจัดการเรียนรู้ เพื่อนำไปสู่การพัฒนาคุณภาพผู้เรียน
2. รูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ คือ “2S2L Model” ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) หลักการ 2) วัตถุประสงค์ 3) กระบวนการ 4) การประเมินผล 5) เงื่อนไขสำคัญในการนำรูปแบบไปใช้ และ 6) ปัจจัยสนับสนุน ซึ่งผลการตรวจสอบคุณภาพของรูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ พบว่า ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เอี่ยมทิพย์ ม., & สิทธิ์สูงเนิน ช. . (2025). การพัฒนารูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพด้วยการพัฒนาบทเรียนร่วมกับการสอนงานแบบพี่เลี้ยงเพื่อพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูผู้ช่วย. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 25(3), 123–138. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/dhammathas/article/view/283045
ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Article)

เอกสารอ้างอิง

พลอยไพลิน นิลกรรณ์. (2562). แนวทางการจัดการเรียนรู้เชิงรุก Active Learning. เข้าถึงได้จาก https://www.sesalpglpn.go.th/wp-content/uploads/2019/12/book10-62.pdf

พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยา ยินดีสุข (บก.). (2562). การเรียนรู้เชิงรุกแบบร่วมพลังกับ PLC เพื่อการพัฒนา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2562). สร้างนวัตกรรมบนฐานการวิจัย PLC & Logbook. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พีระวัตร จันทกูล. (2560). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะในการใช่เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อ การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(3), 11-18. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edujournal_nu/article/view/100952/78412

มาเรียม นิลพันธุ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา. นครปฐม: ภาควิชาหลักสูตรและวิธีสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

โรงเรียนบ้านซ่อง. (2567). รายงานการประเมินตนเอง (Self Assessment Report: SAR) ปีการศึกษา 2566. กาญจนบุรี: โรงเรียนบ้านซ่อง.

ลัดดา ภู่เกียรติ. (2563). การศึกษาผลการพัฒนาครูในการพัฒนาบทเรียนร่วมกันของโรงเรียนบ้านแม่จ้อง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒพล. (2558). การโค้ชเพื่อการรู้คิด. กรุงเทพฯ: จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.

สมศักดิ์ จี้เพ็ชร์. (2562). การพัฒนาคุณภาพครูโดยการนิเทศแบบสอนแนะและการเป็นพี่เลี้ยง (Coaching and Mentoring) โรงเรียนมหาสวัสดิ์ (ราษฎรบำรุง). วารสารวิชาการบัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต, 15(2), 165-184. https://e-journal.snru.ac.th/topics/4670/

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (พ.ศ. 2566-2570). กรุงเทพฯ: สำนักงานพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.

สุวดี อุปปินใจ, ธิดารัตน์ สุขประภาภรณ์, พูนชัย ยาวิราช, สมเกียรติ ตุ่นแก้ว และสมบูรณ์ อริยา. (2563). รูปแบบการใช้ระบบพี่เลี้ยงและการสอนงานสำหรับการเตรียมความพร้อมและพัฒนาอย่างเข้มของครูผู้ช่วยในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจังหวัดเชียงราย. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). เชียงราย: มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย.

Dan, C. (2012). Professional learning community’s impact on science teacher classroom practice in a Midwestern urban school district. (Doctoral dissertation). University of Nebraska–Lincoln.