การเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุ ตามแนวพระพุทธศาสนา

บทคัดย่อ

องค์การอนามัยโลก (World Health Organization) ได้มีนิยามความหมายของ สุขภาพหรือ สุขภาวะ (Wellbeing) ไว้ตั้งแต่ พ.ศ. 2491 ว่า สุขภาพคือ “ภาวะแห่งความสมบูรณ์พร้อมของร่างกาย จิตใจ และสังคม และมิได้หมายความเฉพาะเพียงแต่การไม่เป็นโรคหรือทุพลภาพเท่านั้น” (Health is a state of complete physical, mental and social well-being, and not merely the absence of disease or infirmity)และในปี พ.ศ. 2526 ได้มีการพยายามเสนอให้เพิ่ม “สุขภาวะทางจิตวิญญาณ” เข้าในคำจำกัดความคำว่าสุขภาพขององค์การอนามัยโลกอย่างเป็นทางการ โดยสมาชิกจากประเทศในภูมิภาคจากเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก โดยข้อเสนอดังกล่าวมีทั้งผู้เสนอและคัดค้าน จนในที่สุดคณะกรรมการบริหารขององค์การอนามัยโลก มีข้อยุติให้ปรับปรุงคำจำกัดความของคำว่า สุขภาพจากเดิมเป็น “สุขภาวะที่สมบูรณ์อย่างมีพลวัตรทั้งร่างกาย จิตใจจิตวิญญาณ และสังคม โดยมิได้หมายความเพียงปราศจากโรคและความพิการเท่านั้น” อย่างไรก็ดีข้อเสนอดังกล่าวยังไม่มีการยอมรับเป็นมติของสมัชชาอนามัยโลกในขณะนั้นแต่ต่อมาในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2541 ที่ประชุมสมัชชาองค์การอนามัยโลก ได้ยอมรับและมีมติให้เพิ่มคำว่า “Spiritual well-being” หรือสุขภาวะทางจิตวิญญาณเข้าไป ในคำจำกัดความของสุขภาพเพิ่มเติมแสดงถึงมุมมองที่กว้างขวางหลากหลายของสุขภาพที่มากขึ้น (สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุ,2541:2)