Pipit Banglamphu Museum and Nationalism as A Fantasy The Construction of the Recollection and Technique of Feeling

Main Article Content

Tanawut Panyanant
Naruemol Teerawat

Abstract

Pipit Banglamphu Museum aims to show about the various cultures and histories of Banglamphu Community. However, the museum chose to present only memories that they are defied as a good thing. The selected representations tend to build the feeling of nationalism. Therefore, this article aims to study museum and nationalism as a fantasy, a case study on Pipit Banglamphu Museum, with 2 questions. There are 1) What are selected or unselected to exhibit in the museum? and 2) How the museum collaborates the concept of nationalism? The results show that the museum reconstructed national imagine in 2 configurations. There are 1) the selected knowledges about Banglamphu’s history, for example, Si San Banglamphu (Lively Banglamphu) and Tin Khon Dee Sri Banglamphu (Good People of Banglamphu). Although these exhibitions of the informations are presenting the ideal of nation, following interview the people in Banglamphu communities revealed that there are many unselected histories to show in the museum and 2) Techniques of Feeling, the information is not presented as words for books but its display by technologies of exhibitions, movies, pictures, sounds and lights. When people walk into the museum, they will touch with visual and auditory about fantasy of Banglamphu’s history. Thereby, these exhibitions can instigate internal feeling of nostalgia of national imagined communities. However, Pipit Banglamphu Museum is not only the recoding about Banglamphu communities, it the one of reconstruction of Nationalism as A Fantasy.

Article Details

How to Cite
panyanant, tanawut, & Teerawat, N. (2021). Pipit Banglamphu Museum and Nationalism as A Fantasy: The Construction of the Recollection and Technique of Feeling. Journal of Anthropology, Sirindhorn Anthropology Centre (JASAC), 4(2), 220–239. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jasac/article/view/250389
Section
Research Article

References

จุลจักพงษ์, พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้า. (2554). เจ้าชีวิตพงศาวดาร 9 รัชกาลแห่งราชวงศ์จักรี. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ริเวอร์บุ๊คส์จำกัด.

ตรงใจ หุตางกูร. (2554). “ความหมายสากลของพิพิธภัณฑ์ และพัฒนาการของ "พิพิธภัณฑ์แห่งกรุงสยาม”” [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : คลังความรู้ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ อินทร์บุรี. website: http://www.finearts.go.th/inburimuseum/parameters/km/item/ความหมายสากลของพิพิธภัณฑ์ สืบค้น 8 กันยายน 2562.

ชีวสิทธิ์ บุณยเกียรติ. (2562). “การก่อรูปและการเปลี่ยนแปลงความหมายของพิพิธภัณฑสถานกรณีศึกษาพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติสิงคโปร์จากยุคอาณานิคมสู่การสร้างชาติ”. วารสารสังคมวิทยามานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 38(1): 51-81.

ชุติมา ประกาศวุฒิสาร. (2562ก). “จินตภาพของการสูญเสียกับการสร้างชุมชนแบบแอฟเฟ็คท์ กรณีศึกษาทวิภพของทมยันตีและกลุ่มพันธมิตรฯ กู้ชาติ”, ใน ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร (บก.), หน้า 3-56, การสร้างการรับรู้ในสังคมไทยเล่ม 1 อารมณ์ ความรู้สึกนึกคิด แอฟเฟ็คท์. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนงานวิจัย (สกว).

ชุติมา ประกาศวุฒิสาร. (2562ข). “การเมืองกับการสร้างโลกแฟนตาซีของความสุขในสังคมไทย”, ใน ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร (บก.), หน้า 3-56, การสร้างการรับรู้ในสังคมไทยเล่ม 2 อารมณ์ ความรู้สึกนึกคิด แอฟเฟ็คท์. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนงานวิจัย (สกว).

ทวีศักดิ์ หว่างจันทร์. (2558). “ศิลปะการแทงหยวกกล้วย” [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: https://www.stou.ac.th/study/sumrit/7-58/page2-7-58.html สืบค้น 5 กันยายน 2562

นวภู แช่ตั้ง. (2562). “ปรากฏการณ์วิทยาของพิพิธภัณฑ์: ข้อเสนอเชิงทฤษฏีว่าด้วยภววิทยาของการจัดแสดงภววิทยาของการจัดแสดง”. วารสารสังคมวิทยามานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 38(1): 29-49.

นิติ ภวัตรพันธุ์. (2558). ชวนถกชาติและชาติพันธุ์ ข้อถกเถียงว่าด้วย ‘ชาติ’และ’ชาติพันธุ์’. กรุงเทพฯ: สยามปริทัศน์.

ปริทรรศน์. (2552). “ย้อนตำนานซ่องไทย ธุรกิจสีเทาในเงามืด” [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : ผู้จัดการรายวัน. web site: https://talk.mthai.com/inbox/48288.html สืบค้น 5 กันยายน 2562

พิเชฐ สายพันธ์ และคณะ. (2542). รายงานโครงการวิจัยชุมชนศึกษา(Community Study)เรื่องจินตภาพบางลำพู (เอกสารทางวิชาการ หมายเลข ไม่ปรากฏ). กรุงเทพมหานคร:สถาบันไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

มิวเซียมไทยแลนด์ [ออนไลน์]. (2562). เข้าถึงได้จาก: https://www.museumthailand.com/th/museum/Pipit-Banglamphu-Museum สืบค้น 5 กันยายน 2562

ลุงถนอม. (2562, กรกฏาคม 26 ). ผู้ดูแลชุมชนวัดสังเวช. สัมภาษณ์.

วนิดา วารีเศวตสุวรรณ. (2558). “มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติประจำปี 2557” [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : http://203.131.219.167/km2559/2015/03/30/%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%81%E0%B8%A0%E0%B8%B9%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B8%9B%E0%B8%B1%E0%B8%8D%E0%B8%8D%E0%B8%B2%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%92%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B8%A3 . สืบค้น 30 มีนาคม 2558

วิมลสิริ เหมทานนท์. (2546). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการอนุรักษ์ทรัพยากรการท่องเที่ยว : ศึกษากรณีชุมชนย่านบางลำพู. วิทยานิพนธ์ สังคมวิทยามหาบัณฑิต (สค.ม.) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุภาภรณ์ จินดามณีโรจน์ และคณะ. (2554). ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นย่านเก่าในกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ : คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2554.

สมปอง ดวงไสว. (2552). บางลำพูวิทยา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สมปอง.

Višnja Kisić. (2017). “Museums, Neutrality and “All the Other Stuff””, International Council of Museums Magazine, No.6: 6-7.